نؤمه رومیان ئبه 10
10
1ای می برارون، می دعا و می دیلِ ناجه خُدا ورجه، یهودیئن به اینه کی نجات بیاجن. 2چونکی مو ایشون باره تینم گوائی بدئم کی خُدا واسی غیرت دانن، ولی نه دونایی همرا. 3چون او صالحی واسی کی خُدا یاجی ایسه نفهمسن، و اینه واسی کی خوشون صالحی ثابیت گودن دومبال دبون، در برابر او صالحی کی خُدا جی ایسه، خوشون سره جیر ناردن. 4چون مسيح آخرِ شريعته تا هركسی اونه ایمون باره، صالح به حیساب با.
5چونکی موسی او صالحی باره که شریعتِ سر بنا ایسه ایطو نیویسنه کی: «او کَس کی ای حکمونَ عمل بوکونه، بواسطه ی اوشون زیندگی خا بداره.» 6ولی او صالحی کی ایمونِ سر بنا ایسه گونه: « تی دیلِ مئن نوگو”کیسه که آسمون جؤر بوشون؟“» - تا مسيح‌َ جیر باره- 7یا «”کیسه کی بمردئانِ دُنیا مئن بوشون؟“»- تا مسيح‌َ بمردئان اجی زینده بوکونه. 8ولی او چی گونه؟ ای کی« ای کلوم تی نزدیکی هننا، تی دهنِ مئن، و تی دیلِ مئن دره.» ای هو ایمون کلوم ایسه که اَمه اعلوم کونیم، 9که اگه تی زبونِ همرا اعتراف بوکونی «عيسی خُداوندِ» و تی دیل مئن ایمون بداری کی خُدا اونَ بمردئان اجی زینده بوده، نجات گینی. 10چون دیل مئنه که آدم ایمون ابئنه و صالح بحساب انه، و زبونِ همرا ایسه کی اعتراف کونه و نجات گینه. 11هوطوکی اشعیای پیغمبر کیتاب گونه:« هرکس اونه ایمون بأره، شرمنده نبنه.» 12چون یهود و یونانی فرق نوکونه، چره کی هو خُداوند، همه ته خُداوند ایسه و تموم اوشونی کی اونَ دوخونن، برکتِ فراوون دئنه. 13چون «هرکی خُداوند نومَ دوخونه، نجات گینه.»
14پس چطو یک نفره دوخونن کی اونَ ایمون ناردن؟ و چطو یگ نفره ایمون بارن کی اونِ باره هرگی نشتوسن؟ و چطو بشتوئن، اگه یگ نفر اوشون ئبه موعظه نوکونه؟ 15و چطو موعظه بوكونن، اگه سرادا نبون؟ هوطوکی اشعیای پیغمبر کیتاب مئن بنویشته بوبو: «اوشونِ لنگون کی انجیل خورم خبرَ موعظه کونن، چی قشنگه.»
16ولی اوشون همه ته انجیله قبول نودن، چونکی اشعیای پیغمبر کیتاب مئن گونه: « ای خُداوند، کیسه كه اَمئه پيغومَ باور بوده؟» 17پس ايمون، پيغوم ایشتوسن اجی هنه و پيغوم ایشتوسن، مسیحِ کلومِ را یاجی هنه.
18ولی واپورسنم: مگه نشتوسین؟ البته که بشتوسین:
«ایشونِ صدا سراسر زمین مئن دپیته،
و ایشونِ کلوم ای سر دُنیا تا او سر دُنیا برسئه.»
19ولی واپورسنم: مگه اسراییل مردوم، او چیَ کی بشتوسه، نفهمسه؟ اول، موسی گونه:
«بواسطه اوشون کی مردوم به حساب نَانن،
شیمئه غیرته ویریسونئنم؛
و نادونِ مردوم خاطیری
شیمئه غیظه ویریسونئنم.»
20بازون، اِشعیا پیغمبر جرأت همرا گونه:
«اوشونی کی می دومباله نگرسن، مأ بیاتن؛
و خودمَ اوشونی به کی مأ دونخونده بون، نشون بدَام.»
21ولی اسراییل مردوم باره گونه:
«تموم روج می دسونه
مردومی کجرو و سرکش سمت درازَ گودم.»
Currently Selected:
نؤمه رومیان ئبه 10: EGB
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
@ 2024 Korpu Company
نؤمه رومیان ئبه 10
10
1ای می برارون، می دعا و می دیلِ ناجه خُدا ورجه، یهودیئن به اینه کی نجات بیاجن. 2چونکی مو ایشون باره تینم گوائی بدئم کی خُدا واسی غیرت دانن، ولی نه دونایی همرا. 3چون او صالحی واسی کی خُدا یاجی ایسه نفهمسن، و اینه واسی کی خوشون صالحی ثابیت گودن دومبال دبون، در برابر او صالحی کی خُدا جی ایسه، خوشون سره جیر ناردن. 4چون مسيح آخرِ شريعته تا هركسی اونه ایمون باره، صالح به حیساب با.
5چونکی موسی او صالحی باره که شریعتِ سر بنا ایسه ایطو نیویسنه کی: «او کَس کی ای حکمونَ عمل بوکونه، بواسطه ی اوشون زیندگی خا بداره.» 6ولی او صالحی کی ایمونِ سر بنا ایسه گونه: « تی دیلِ مئن نوگو”کیسه که آسمون جؤر بوشون؟“» - تا مسيح‌َ جیر باره- 7یا «”کیسه کی بمردئانِ دُنیا مئن بوشون؟“»- تا مسيح‌َ بمردئان اجی زینده بوکونه. 8ولی او چی گونه؟ ای کی« ای کلوم تی نزدیکی هننا، تی دهنِ مئن، و تی دیلِ مئن دره.» ای هو ایمون کلوم ایسه که اَمه اعلوم کونیم، 9که اگه تی زبونِ همرا اعتراف بوکونی «عيسی خُداوندِ» و تی دیل مئن ایمون بداری کی خُدا اونَ بمردئان اجی زینده بوده، نجات گینی. 10چون دیل مئنه که آدم ایمون ابئنه و صالح بحساب انه، و زبونِ همرا ایسه کی اعتراف کونه و نجات گینه. 11هوطوکی اشعیای پیغمبر کیتاب گونه:« هرکس اونه ایمون بأره، شرمنده نبنه.» 12چون یهود و یونانی فرق نوکونه، چره کی هو خُداوند، همه ته خُداوند ایسه و تموم اوشونی کی اونَ دوخونن، برکتِ فراوون دئنه. 13چون «هرکی خُداوند نومَ دوخونه، نجات گینه.»
14پس چطو یک نفره دوخونن کی اونَ ایمون ناردن؟ و چطو یگ نفره ایمون بارن کی اونِ باره هرگی نشتوسن؟ و چطو بشتوئن، اگه یگ نفر اوشون ئبه موعظه نوکونه؟ 15و چطو موعظه بوكونن، اگه سرادا نبون؟ هوطوکی اشعیای پیغمبر کیتاب مئن بنویشته بوبو: «اوشونِ لنگون کی انجیل خورم خبرَ موعظه کونن، چی قشنگه.»
16ولی اوشون همه ته انجیله قبول نودن، چونکی اشعیای پیغمبر کیتاب مئن گونه: « ای خُداوند، کیسه كه اَمئه پيغومَ باور بوده؟» 17پس ايمون، پيغوم ایشتوسن اجی هنه و پيغوم ایشتوسن، مسیحِ کلومِ را یاجی هنه.
18ولی واپورسنم: مگه نشتوسین؟ البته که بشتوسین:
«ایشونِ صدا سراسر زمین مئن دپیته،
و ایشونِ کلوم ای سر دُنیا تا او سر دُنیا برسئه.»
19ولی واپورسنم: مگه اسراییل مردوم، او چیَ کی بشتوسه، نفهمسه؟ اول، موسی گونه:
«بواسطه اوشون کی مردوم به حساب نَانن،
شیمئه غیرته ویریسونئنم؛
و نادونِ مردوم خاطیری
شیمئه غیظه ویریسونئنم.»
20بازون، اِشعیا پیغمبر جرأت همرا گونه:
«اوشونی کی می دومباله نگرسن، مأ بیاتن؛
و خودمَ اوشونی به کی مأ دونخونده بون، نشون بدَام.»
21ولی اسراییل مردوم باره گونه:
«تموم روج می دسونه
مردومی کجرو و سرکش سمت درازَ گودم.»
Currently Selected:
:
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
@ 2024 Korpu Company