متّای انجیل 21
21
عیسی شوئن اورشلیم میئن
1وختی عیسی و اونه شاگردون اورشلیمِ نزدیکَ بوئن و کوه زیتونِ میئن، بیت فاجیِ دهات برسِئن، عیسی دوته خو شاگردؤن سرا دا، 2و اوشونِ بفرماسّه: «او دهاتی که شیمه روبرو هَنّه، بشین. هیطوکه دیرون شنین، یکته خر اونه کُرّه أمره دوَسّه پیدا کوئنین. اوشونه بازه کونین و می ورجه بأرین. 3اگه کسی شمره گب بزه، بوگوین: ”خداوند اوشونِ احتیاج دئنه،“ و اونم درجا اوشونِ سرا دِئنه.» 4ایی ایتفاق دکته تا او چیزی که پیغمبر بوته بو، انجوم ببی که:
5«اورشلیم، صهیون لاکؤکه بوگوین،
” تی پادشاه تی ورجه هنه
فروتنی أمره خر سر نیشته و
کره خر سر بنیشته هنه.“»
6او دوته شاگرد بوشُوئن و طبق عیسی فرمؤن عمل بودَن. 7اوشؤن خر و اونه کرّهَ بأردن و خوشؤنِ ردأنِ اوشونِ سر تؤدَئن و عیسی ردأنِ سر بنیشته. 8جمعیت زیادییم خوشؤنِ ردأنِ راه‌سر وارگنِئن و تعدادی هم دارؤنِ خالؤنِ بِئن و راه‌سر نَئن. 9جمعیتی که عیسی پیش دکته شؤدبون و اوشونی که اونه دومبالسر أمادبون، فریاد زِئن و گوتَن:
«نجات بدی داوودِ ریکه!»
«موبارک ببی اونی که خداوند ایسمِ أمره هنه!»
«آسمؤن گوف سرای نجات بدی!»
10عیسی اورشلیم میئن بوشؤ، تمومِ شهرِ ذوق و شوق فیبیته. مردوم بپورسِئن: «ایی کیایسه؟» 11و او جماعت جواب دَئن: «ایی عیسای پیغمبرِ، که جلیل ناصره شی ایسّه!»
عیسی معبدِ تمیزَ کوئنه
12هووخت عیسی خدا معبدِ میئن بوشؤ و اوشونییه که اوره کاسبی کأئدبونِ، بیرونَ گوده و صرافؤنِ تختؤن و کبتر فروشؤنِ بساطِ فگاردنه. 13عیسی اوشونه بوته: «بَنویشته بوبُؤکه، ”می خونه، دعاخونه بنه،“ امّا شمه اونه راهزنونِ لؤنه چاگودین.»
14معبدِ میئن، کورؤن و شلؤن اونه ورجه بومَئن و عیسی، اوشونه شفا بدا. 15امّا وختی کاهینون سرون و تورات معلمون اونه عجایب غرایب کارونِ بدِئن و هنده بدِئن که کوشتای زأکؤنم معبدِ میئن داد زِئدَرَن: «نجات بدی! داوودِ ریکه»، برزخَ بوُئن. 16پس عیسی، بوُتن: «ایشتؤنی ایشون چی گونَن؟» جواب بَده: «بله. مگر زبور میئن نوخوندین که:
«”کوشتای زاکؤن و قنداق أنِ زبؤنَ جی
پرستش کوئنن؟“»
17پس عیسی ایشونِ ورجای راه دکته و شهرای بیرون بوشو و بیت عَنْیا دهات برسه و شؤئه اوره بیسَه.
انجیل داره خوشکه بوئن
18صوباین عیسی شهر سو وگرسه دبو، راه میئن وَشته بوبو. 19راه سر، یکته انجیل دارِ بدِه و بوشو اونه طرف، امّا جز وَلگ هیچی اونه سر ندِه، پس عیسی وگرسه دارِ بوته: «نبی که ده هرگی بار بأری.» هودم دار خوشکَ بوُ. 20شاگردؤن بعد اینکه ایی جریونِ بدِئن حیرونَ بوئن، اوناجی بپورسِئن: «چطو اَنجیل دار، درجا خوشکه بوُ؟» 21عیسی اوشونِ جواب میئن بوته: «راست راستِ شمره گونم که اگه ایمؤن بدأرین و شک نکونین، نه تنها تینین اوجوری که اَنجیل دارِ سر بومَه، انجوم بدَین، بلکه هر وقت ایی کوهِ بوگُین ”تی جای بکندَه ببو و دریا میئن دکی،“ هیطو بنه. 22اگه ایمؤن بدأرین، هر چی که دعا میئن بخواین، هگینن.»
سئوال در مورده عیسی قدرت و اختیار
23عیسی معبد دیرون بوشؤ و مردومِ تعلیم بدا. هی موقع، کاهینون سرون و شیخون قوم اونه ورجه بومئن و بوُتن: «به چی اجازهای ایی کارؤن کؤئنی؟ کی تَه ایی قدرت و اختیار هَده؟» 24عیسی جواب بده: «منم شمرای سئوال دَئنم. اگه جواب بدَاین، منم شمره گونم با چی قدرت و ایختیاری ایی کارؤنِ کوئنَم. 25یحیی تعمید کورا جی بو؟ خدا جی یا آدمَ جی؟» اوشؤن خوشؤنِ میئن صلاح مشورت بودَن و بوُتن: «اگه بوگؤیم خدا جی بو، اَمره گونه ”پس چرِء اونه ایمؤن نأردین؟“ 26و اگه بوگؤیم آدمَ جی بو، مردومای ترسنیم، چون اوشون همته یحیی پیغمبر دؤئنَن.» 27پس عیسی جواب بدَئن: «نودونیم!» عیسی بوته: «منم شمره نگونَم چی قوت و ایختیار اَمره ایی کارؤنِ کوئنم.»
دوته ریکه حیکایت
28«شیمه نظر چی ایسّه؟ یکته مردکای دوته ریکه داشت. بوشو خوشِ اوّلی ریکه ورجه و بوته: ”ریکه، امروز انگور باغ بشو و كار بکون.“ 29او ریکه جواب بده: ”نشنَم.“ امّا بازین اونه رای عوضَ بو و بوشو. 30پئر بوشو خوشِ اوته ریکه ورجه و هؤ گبِ اونه بزه و ریکای جواب بدا: ”شنَم، آقا.“ امّا نوشُو. 31کویکته از او دوته ریکه، خوشِ پئره خوأسته انجوم بده؟» جواب بدئِن: «اوّلی.» عیسی ایشؤنِ بوته: «راست راستِ شمره گونم که خراجگیرؤن و هرزهأن پیشتر از شمه خدا پادشاهی میئن شنن. 32چونکه یحیی، صالحی راهِ اَمره شیمه ورجه بومَه، امّا شمه اونه ایمون نأردین. ولی خراجگیرؤن و هرزهأن ایمون بأردن. و شمه با اونکه اینه بدِین، شیمه رای ونگرسه و اونه ایمون نأردین.
شرور باغبونون حیکایت
33«یکته دیگه حیکایت گوش بدین: صاب باغی یکته انگور باغ چاگودبو و اونه دوره حیصار بکشه بو و اونه میئن یکته حوضچه انگور آؤ گیتنِ به بکنده بو و کوتؤم چاگودبو. پس انگور باغِ چند ته باغبون مناسبه هده و خودوش بوشؤ یکته دیگه مملکت مسافرت. 34وختی بار چِئن زمؤن برسه، خوشِ نوکرؤنِ، باغبونونِ ورجه سرا دَه تا اونه سهمِ تحویل بگیرن. 35امّا باغبونون اونه نوکرؤنِ بَیتَن، یکتَه بزِئن و اویکته بکوشتَن و سوّمییه سنگسار بودَن. 36یبار ده، نوکرؤنِ بیشتری اوشونه ورجه سرا دا، امّا باغبونون اوشونه اَمرههم هیطو رفتار بودَن. 37سرآخر خوشِ ریکه باغبونونِ ورجه سرا دا و خوشِ ورجه بوته که ”دِه می ریکاکه احترؤمِ دَئنَن.“ 38امّا وختی باغبونون، ریکاکه بدئن، همدیگرِ بوُتن: ”ایی وارثِ! باین اونه بکوشیم و اونه ارثِ صابَه بیم.“ 39پس اونه بَیتَن و اونه انگور باغای بیرون باگنِئن و اونه بکوشتَن. 40الؤن، وختی صاب باغ بائ، ایی باغبونؤنِ اَمره چی کوئنِه؟» 41اوشون جواب بدئن: «او بیرحم آدمونِ بیرحمی أمره سربه نیستَ کوئنه و انگورباغِ، باغبونونِ دیگه مناسبه هدِئَنه، تا اونه بارِ بموقع اونه هدِئن.»
42بازین عیسی اوشونه بوته: «مگه تا الون زبور کتاب میئن نوخُندین که،
«”هو سنگی که بناأن ردّه گودَن،
سنگ اصلی بنا بوبُو.
خداوند ایطو بوده
و امه نظر میئن عجیب غریبِ“؟
43پس شمره گونم که خدا پادشاهی شیمه جَی هَیته بنه و قومیه هَدأ بنه که، اونه بارِ هدأی. 44هر کس او سنگِ سر بکّای، پَختَه بنه و هر زمون او سنگ کسی سر بکّای، اونه اَشَ کوئنه.»
45وختی کاهینون سرون و فریسی فرقه عالمون عیسی حیکایتونِ بشتؤسَن، بفَهمسَن که ایشؤنِ وَسه گب زِئنه. 46و با اینکه خواستَن اونه گرفتارَه کؤنن، مردومَ جی واهیمه داشتَن، چونکه اوشؤن عیسی، پیغمبر دونَسَن.
Currently Selected:
متّای انجیل 21: EGB
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
@ 2024 Korpu Company
متّای انجیل 21
21
عیسی شوئن اورشلیم میئن
1وختی عیسی و اونه شاگردون اورشلیمِ نزدیکَ بوئن و کوه زیتونِ میئن، بیت فاجیِ دهات برسِئن، عیسی دوته خو شاگردؤن سرا دا، 2و اوشونِ بفرماسّه: «او دهاتی که شیمه روبرو هَنّه، بشین. هیطوکه دیرون شنین، یکته خر اونه کُرّه أمره دوَسّه پیدا کوئنین. اوشونه بازه کونین و می ورجه بأرین. 3اگه کسی شمره گب بزه، بوگوین: ”خداوند اوشونِ احتیاج دئنه،“ و اونم درجا اوشونِ سرا دِئنه.» 4ایی ایتفاق دکته تا او چیزی که پیغمبر بوته بو، انجوم ببی که:
5«اورشلیم، صهیون لاکؤکه بوگوین،
” تی پادشاه تی ورجه هنه
فروتنی أمره خر سر نیشته و
کره خر سر بنیشته هنه.“»
6او دوته شاگرد بوشُوئن و طبق عیسی فرمؤن عمل بودَن. 7اوشؤن خر و اونه کرّهَ بأردن و خوشؤنِ ردأنِ اوشونِ سر تؤدَئن و عیسی ردأنِ سر بنیشته. 8جمعیت زیادییم خوشؤنِ ردأنِ راه‌سر وارگنِئن و تعدادی هم دارؤنِ خالؤنِ بِئن و راه‌سر نَئن. 9جمعیتی که عیسی پیش دکته شؤدبون و اوشونی که اونه دومبالسر أمادبون، فریاد زِئن و گوتَن:
«نجات بدی داوودِ ریکه!»
«موبارک ببی اونی که خداوند ایسمِ أمره هنه!»
«آسمؤن گوف سرای نجات بدی!»
10عیسی اورشلیم میئن بوشؤ، تمومِ شهرِ ذوق و شوق فیبیته. مردوم بپورسِئن: «ایی کیایسه؟» 11و او جماعت جواب دَئن: «ایی عیسای پیغمبرِ، که جلیل ناصره شی ایسّه!»
عیسی معبدِ تمیزَ کوئنه
12هووخت عیسی خدا معبدِ میئن بوشؤ و اوشونییه که اوره کاسبی کأئدبونِ، بیرونَ گوده و صرافؤنِ تختؤن و کبتر فروشؤنِ بساطِ فگاردنه. 13عیسی اوشونه بوته: «بَنویشته بوبُؤکه، ”می خونه، دعاخونه بنه،“ امّا شمه اونه راهزنونِ لؤنه چاگودین.»
14معبدِ میئن، کورؤن و شلؤن اونه ورجه بومَئن و عیسی، اوشونه شفا بدا. 15امّا وختی کاهینون سرون و تورات معلمون اونه عجایب غرایب کارونِ بدِئن و هنده بدِئن که کوشتای زأکؤنم معبدِ میئن داد زِئدَرَن: «نجات بدی! داوودِ ریکه»، برزخَ بوُئن. 16پس عیسی، بوُتن: «ایشتؤنی ایشون چی گونَن؟» جواب بَده: «بله. مگر زبور میئن نوخوندین که:
«”کوشتای زاکؤن و قنداق أنِ زبؤنَ جی
پرستش کوئنن؟“»
17پس عیسی ایشونِ ورجای راه دکته و شهرای بیرون بوشو و بیت عَنْیا دهات برسه و شؤئه اوره بیسَه.
انجیل داره خوشکه بوئن
18صوباین عیسی شهر سو وگرسه دبو، راه میئن وَشته بوبو. 19راه سر، یکته انجیل دارِ بدِه و بوشو اونه طرف، امّا جز وَلگ هیچی اونه سر ندِه، پس عیسی وگرسه دارِ بوته: «نبی که ده هرگی بار بأری.» هودم دار خوشکَ بوُ. 20شاگردؤن بعد اینکه ایی جریونِ بدِئن حیرونَ بوئن، اوناجی بپورسِئن: «چطو اَنجیل دار، درجا خوشکه بوُ؟» 21عیسی اوشونِ جواب میئن بوته: «راست راستِ شمره گونم که اگه ایمؤن بدأرین و شک نکونین، نه تنها تینین اوجوری که اَنجیل دارِ سر بومَه، انجوم بدَین، بلکه هر وقت ایی کوهِ بوگُین ”تی جای بکندَه ببو و دریا میئن دکی،“ هیطو بنه. 22اگه ایمؤن بدأرین، هر چی که دعا میئن بخواین، هگینن.»
سئوال در مورده عیسی قدرت و اختیار
23عیسی معبد دیرون بوشؤ و مردومِ تعلیم بدا. هی موقع، کاهینون سرون و شیخون قوم اونه ورجه بومئن و بوُتن: «به چی اجازهای ایی کارؤن کؤئنی؟ کی تَه ایی قدرت و اختیار هَده؟» 24عیسی جواب بده: «منم شمرای سئوال دَئنم. اگه جواب بدَاین، منم شمره گونم با چی قدرت و ایختیاری ایی کارؤنِ کوئنَم. 25یحیی تعمید کورا جی بو؟ خدا جی یا آدمَ جی؟» اوشؤن خوشؤنِ میئن صلاح مشورت بودَن و بوُتن: «اگه بوگؤیم خدا جی بو، اَمره گونه ”پس چرِء اونه ایمؤن نأردین؟“ 26و اگه بوگؤیم آدمَ جی بو، مردومای ترسنیم، چون اوشون همته یحیی پیغمبر دؤئنَن.» 27پس عیسی جواب بدَئن: «نودونیم!» عیسی بوته: «منم شمره نگونَم چی قوت و ایختیار اَمره ایی کارؤنِ کوئنم.»
دوته ریکه حیکایت
28«شیمه نظر چی ایسّه؟ یکته مردکای دوته ریکه داشت. بوشو خوشِ اوّلی ریکه ورجه و بوته: ”ریکه، امروز انگور باغ بشو و كار بکون.“ 29او ریکه جواب بده: ”نشنَم.“ امّا بازین اونه رای عوضَ بو و بوشو. 30پئر بوشو خوشِ اوته ریکه ورجه و هؤ گبِ اونه بزه و ریکای جواب بدا: ”شنَم، آقا.“ امّا نوشُو. 31کویکته از او دوته ریکه، خوشِ پئره خوأسته انجوم بده؟» جواب بدئِن: «اوّلی.» عیسی ایشؤنِ بوته: «راست راستِ شمره گونم که خراجگیرؤن و هرزهأن پیشتر از شمه خدا پادشاهی میئن شنن. 32چونکه یحیی، صالحی راهِ اَمره شیمه ورجه بومَه، امّا شمه اونه ایمون نأردین. ولی خراجگیرؤن و هرزهأن ایمون بأردن. و شمه با اونکه اینه بدِین، شیمه رای ونگرسه و اونه ایمون نأردین.
شرور باغبونون حیکایت
33«یکته دیگه حیکایت گوش بدین: صاب باغی یکته انگور باغ چاگودبو و اونه دوره حیصار بکشه بو و اونه میئن یکته حوضچه انگور آؤ گیتنِ به بکنده بو و کوتؤم چاگودبو. پس انگور باغِ چند ته باغبون مناسبه هده و خودوش بوشؤ یکته دیگه مملکت مسافرت. 34وختی بار چِئن زمؤن برسه، خوشِ نوکرؤنِ، باغبونونِ ورجه سرا دَه تا اونه سهمِ تحویل بگیرن. 35امّا باغبونون اونه نوکرؤنِ بَیتَن، یکتَه بزِئن و اویکته بکوشتَن و سوّمییه سنگسار بودَن. 36یبار ده، نوکرؤنِ بیشتری اوشونه ورجه سرا دا، امّا باغبونون اوشونه اَمرههم هیطو رفتار بودَن. 37سرآخر خوشِ ریکه باغبونونِ ورجه سرا دا و خوشِ ورجه بوته که ”دِه می ریکاکه احترؤمِ دَئنَن.“ 38امّا وختی باغبونون، ریکاکه بدئن، همدیگرِ بوُتن: ”ایی وارثِ! باین اونه بکوشیم و اونه ارثِ صابَه بیم.“ 39پس اونه بَیتَن و اونه انگور باغای بیرون باگنِئن و اونه بکوشتَن. 40الؤن، وختی صاب باغ بائ، ایی باغبونؤنِ اَمره چی کوئنِه؟» 41اوشون جواب بدئن: «او بیرحم آدمونِ بیرحمی أمره سربه نیستَ کوئنه و انگورباغِ، باغبونونِ دیگه مناسبه هدِئَنه، تا اونه بارِ بموقع اونه هدِئن.»
42بازین عیسی اوشونه بوته: «مگه تا الون زبور کتاب میئن نوخُندین که،
«”هو سنگی که بناأن ردّه گودَن،
سنگ اصلی بنا بوبُو.
خداوند ایطو بوده
و امه نظر میئن عجیب غریبِ“؟
43پس شمره گونم که خدا پادشاهی شیمه جَی هَیته بنه و قومیه هَدأ بنه که، اونه بارِ هدأی. 44هر کس او سنگِ سر بکّای، پَختَه بنه و هر زمون او سنگ کسی سر بکّای، اونه اَشَ کوئنه.»
45وختی کاهینون سرون و فریسی فرقه عالمون عیسی حیکایتونِ بشتؤسَن، بفَهمسَن که ایشؤنِ وَسه گب زِئنه. 46و با اینکه خواستَن اونه گرفتارَه کؤنن، مردومَ جی واهیمه داشتَن، چونکه اوشؤن عیسی، پیغمبر دونَسَن.
Currently Selected:
:
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
@ 2024 Korpu Company