متّای انجیل 20
20
انگورباغِ کارگرؤن حیکایت
1«آسمونِ پادشاهی، صاب باغییه مؤنه که صوبه دم بیرون بوشو تا خوشِ انگورباغِ بِه روزمزد کارگر بگیری. 2صاب باغ، اوشونه اَمره طی بُوده که، روزی یک دینار کار واسه انگور باغِ میئن هرته از اوشؤن هدأی. بازین ایشؤنِ خوشِ انگورباغ میئن سرا دا. 3صوباین ساعت نُه، دومَرته بیرون بوشو و یسریِه، میدونِ سر بده که بیکار ایسابؤن. 4اوشونم بوته: ”شَمَرَم می انگور باغ میئن بشین و اوچیکه شیمه حقِّ، شمره هَدِئنَم.“ 5پس اوشؤنَم بوشوُئن. هنده ظُهر و ساعت سه بعدظهر بیرون بوشو و هیطو بُوده. 6ساعت پنج بیرون بوشو و هنده چند نفر دیگره که بیکار ایسابون، بدِه و اوشأنای بپورسه: ”چرِء تمومِ روز إرِه بیکار ایسأین؟“ 7جواب بدَئن: ”چون هیشکس اَمره کار هَندَه.“ اوشؤنَم بوته: ”شَمَرَم می انگورباغ میئن بشین.“ 8غروب دمی، انگور باغِ صاب خوشِ مباشِره بوته: ”کارگرؤنِ دوخُوئن و اوشونه مُزدِ هَدی و آخری جی شروع بکون تا اوّل.“ 9کارگرؤنی که حدود ساعت پنج بعدظهر کارِ سر بومأبون، هرته یک دینار هَیتَن. 10وختی اوشونِ نوبت برسه که، پیشتر از همه بومأبون، فکر بودَن که دیگرؤن جی بیشتر هَگینن. امّا هرته از اوشؤنَم یک دینار هَیتن. 11هیطوکه خوشؤنِ مُزدِ هَیتَن، میسمیره بودَن و صاب باغِ بوُتن: 12”ایشون که سرآخر بومئن، فقط یک ساعت کار بودَن و تو اوشونه، امه اَمره که تموم روز آفتاؤه جیر گورشَه بویم و زحمت بکشیم برابر چاگودی!“ 13صاب باغ، یکته از اوشؤنه وگرسه و بوته: ”ریفق، مو ته به ظلم نودَم. مگر امه قرار یک دینار نبو؟ 14تی حقِ هگیر و بشو! مو خوأنَم ایی آخریِ تی مورسون مُزد هَدِم. 15یعنی حق ندئنَم می مالِ اَمره اوچیزی که خوائنم بکونم؟ چیشم ندَئنی می دست و دیل بازیِ بَینی؟ 16پس، اوشؤنی که آخر ایسّن، اوّل بنن، و اوشؤنی که اوّلن، آخر!“
عیسی سوّمین پیشگویی در مورده خوشِ مرگ و زنده بوئن
17وختی که عیسی اورشلیم سو شوءدبو، راه میئن خوشِ دوازدهته شاگردِ یکته گوشه ببرده و ایشؤنِ بوته: 18«الؤن اورشلیم شوئدریم. اوره انسون ریکه کاهینون سرون و تورات معلمونِ تسلیمَ کوئنَن و اوشؤن، اونه موردن به محکومَ کوئنَن. 19و غیر یهودی أن دست هدِئنن تا روخشنایته ببی و شلاق بوخوری و صلیب سر هکشِئه ببی. اما سومی روز میئن ویریسنَه.»
یکته مَئرِ خواسته
20هووخت زِبِدی ریکاکؤنِ مَئر خوشِ دو ته ریکه اَمره عیسی ورجه بومَه و اونه جلو زانو بزه و عیسی جی بخواسّه که اونه ناجَه برآورده بکونی. 21عیسی بپورسه: «تی ناجه چی ایسّه؟» اوشون مَئر بوته: «بفرما که، می ایی دوته ریکه تی پادشاهی میئن، یکته تی راستِ طرف و اوته تی چپِ طرف بنیشَن.» 22عیسی جواب بده: «شمه نودُنین چی خوائنین! یعنی تینین او جامی که مو باید وودوشَم، وودوشین؟» او دوته برار جواب بدئن: «بله، تینیم!» 23عیسی بوته: «او جامَ جی که مو وودوشَنَم، وودوشنین. امّا بدونین که، نیشتَنِ می راستِ طرف و چپِ طرف، می اختیار نیه تا اونه ینفرِ ببخشم. ایی جیگا اوشونی شی ایسه که، می پئر اوشونِ بِه حاضرِ گوُده.»
24وختی او ده ته شاگردِ دیگه اینه بشتؤسَن، او دوته برأر سر غیضایتن. 25اما عیسی ایشؤنِ دوخونده و بوته: «شمه دؤنین که، حاکمؤنِ دیگر قومؤن اوشونِ سر آقایی کؤئنن و اوشونِ پیله کسون، اوشونِ دستور دِئنَن. 26امّا شیمه میئن ایطؤ نَبنه، هر کس بخوای شیمه میئن پیلّه ببی، باید شیمه خدمتکار ببی. 27و هر کس خوأنه شیمه میئن اوّل ببی، باید شیمه نوکر ببی. 28حتی انسونِ ریکه هم نومَه که تا اونه بِه خدمت بکونَن، بلکه بومَه خدمت بکونی و خوش جؤنِ خیلیین آزادی واسه هَدای.»
عیسی دوته کورِ شفا دِئنه
29وختی که عیسی و اونه شاگردؤن اَریحا شهرَ جی شوئدبون، خیلی ان اونه دومبالسر راه دکتَن. 30راه سر، دو ته کوره مردأک نیشته بُوئن. وختی بشتؤسَن که، عیسی اورای شؤدره، فریاد بزِئن: «آقا، داوودِ ریکه، اَمه‌به رحم بکون!» 31جمعیت اوشونه تشر بزِئن و بخواسَن که تام بزنن، امّا ایشون، بیشتر فریاد زئن که: «آقا، داوودِ ریکه، اَمه‌به رحم بکون!» 32عیسی بیسه و او دو ته مرداکِ دوخونده و بپورسه: «چی خوانین شیمه بِه بکونم؟» 33اوشون جواب بدَئن: «آقا، خوائنیم امه چیشمون بَینی.» 34عیسی دلسوجی اَمره اوشونِ چیشمونِ سر دست بکشه و هو دم خوشؤنِ بیناییِ هَیتَن و اونه دومبالسر راه دکتن.
Currently Selected:
متّای انجیل 20: EGB
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
@ 2024 Korpu Company
متّای انجیل 20
20
انگورباغِ کارگرؤن حیکایت
1«آسمونِ پادشاهی، صاب باغییه مؤنه که صوبه دم بیرون بوشو تا خوشِ انگورباغِ بِه روزمزد کارگر بگیری. 2صاب باغ، اوشونه اَمره طی بُوده که، روزی یک دینار کار واسه انگور باغِ میئن هرته از اوشؤن هدأی. بازین ایشؤنِ خوشِ انگورباغ میئن سرا دا. 3صوباین ساعت نُه، دومَرته بیرون بوشو و یسریِه، میدونِ سر بده که بیکار ایسابؤن. 4اوشونم بوته: ”شَمَرَم می انگور باغ میئن بشین و اوچیکه شیمه حقِّ، شمره هَدِئنَم.“ 5پس اوشؤنَم بوشوُئن. هنده ظُهر و ساعت سه بعدظهر بیرون بوشو و هیطو بُوده. 6ساعت پنج بیرون بوشو و هنده چند نفر دیگره که بیکار ایسابون، بدِه و اوشأنای بپورسه: ”چرِء تمومِ روز إرِه بیکار ایسأین؟“ 7جواب بدَئن: ”چون هیشکس اَمره کار هَندَه.“ اوشؤنَم بوته: ”شَمَرَم می انگورباغ میئن بشین.“ 8غروب دمی، انگور باغِ صاب خوشِ مباشِره بوته: ”کارگرؤنِ دوخُوئن و اوشونه مُزدِ هَدی و آخری جی شروع بکون تا اوّل.“ 9کارگرؤنی که حدود ساعت پنج بعدظهر کارِ سر بومأبون، هرته یک دینار هَیتَن. 10وختی اوشونِ نوبت برسه که، پیشتر از همه بومأبون، فکر بودَن که دیگرؤن جی بیشتر هَگینن. امّا هرته از اوشؤنَم یک دینار هَیتن. 11هیطوکه خوشؤنِ مُزدِ هَیتَن، میسمیره بودَن و صاب باغِ بوُتن: 12”ایشون که سرآخر بومئن، فقط یک ساعت کار بودَن و تو اوشونه، امه اَمره که تموم روز آفتاؤه جیر گورشَه بویم و زحمت بکشیم برابر چاگودی!“ 13صاب باغ، یکته از اوشؤنه وگرسه و بوته: ”ریفق، مو ته به ظلم نودَم. مگر امه قرار یک دینار نبو؟ 14تی حقِ هگیر و بشو! مو خوأنَم ایی آخریِ تی مورسون مُزد هَدِم. 15یعنی حق ندئنَم می مالِ اَمره اوچیزی که خوائنم بکونم؟ چیشم ندَئنی می دست و دیل بازیِ بَینی؟ 16پس، اوشؤنی که آخر ایسّن، اوّل بنن، و اوشؤنی که اوّلن، آخر!“
عیسی سوّمین پیشگویی در مورده خوشِ مرگ و زنده بوئن
17وختی که عیسی اورشلیم سو شوءدبو، راه میئن خوشِ دوازدهته شاگردِ یکته گوشه ببرده و ایشؤنِ بوته: 18«الؤن اورشلیم شوئدریم. اوره انسون ریکه کاهینون سرون و تورات معلمونِ تسلیمَ کوئنَن و اوشؤن، اونه موردن به محکومَ کوئنَن. 19و غیر یهودی أن دست هدِئنن تا روخشنایته ببی و شلاق بوخوری و صلیب سر هکشِئه ببی. اما سومی روز میئن ویریسنَه.»
یکته مَئرِ خواسته
20هووخت زِبِدی ریکاکؤنِ مَئر خوشِ دو ته ریکه اَمره عیسی ورجه بومَه و اونه جلو زانو بزه و عیسی جی بخواسّه که اونه ناجَه برآورده بکونی. 21عیسی بپورسه: «تی ناجه چی ایسّه؟» اوشون مَئر بوته: «بفرما که، می ایی دوته ریکه تی پادشاهی میئن، یکته تی راستِ طرف و اوته تی چپِ طرف بنیشَن.» 22عیسی جواب بده: «شمه نودُنین چی خوائنین! یعنی تینین او جامی که مو باید وودوشَم، وودوشین؟» او دوته برار جواب بدئن: «بله، تینیم!» 23عیسی بوته: «او جامَ جی که مو وودوشَنَم، وودوشنین. امّا بدونین که، نیشتَنِ می راستِ طرف و چپِ طرف، می اختیار نیه تا اونه ینفرِ ببخشم. ایی جیگا اوشونی شی ایسه که، می پئر اوشونِ بِه حاضرِ گوُده.»
24وختی او ده ته شاگردِ دیگه اینه بشتؤسَن، او دوته برأر سر غیضایتن. 25اما عیسی ایشؤنِ دوخونده و بوته: «شمه دؤنین که، حاکمؤنِ دیگر قومؤن اوشونِ سر آقایی کؤئنن و اوشونِ پیله کسون، اوشونِ دستور دِئنَن. 26امّا شیمه میئن ایطؤ نَبنه، هر کس بخوای شیمه میئن پیلّه ببی، باید شیمه خدمتکار ببی. 27و هر کس خوأنه شیمه میئن اوّل ببی، باید شیمه نوکر ببی. 28حتی انسونِ ریکه هم نومَه که تا اونه بِه خدمت بکونَن، بلکه بومَه خدمت بکونی و خوش جؤنِ خیلیین آزادی واسه هَدای.»
عیسی دوته کورِ شفا دِئنه
29وختی که عیسی و اونه شاگردؤن اَریحا شهرَ جی شوئدبون، خیلی ان اونه دومبالسر راه دکتَن. 30راه سر، دو ته کوره مردأک نیشته بُوئن. وختی بشتؤسَن که، عیسی اورای شؤدره، فریاد بزِئن: «آقا، داوودِ ریکه، اَمه‌به رحم بکون!» 31جمعیت اوشونه تشر بزِئن و بخواسَن که تام بزنن، امّا ایشون، بیشتر فریاد زئن که: «آقا، داوودِ ریکه، اَمه‌به رحم بکون!» 32عیسی بیسه و او دو ته مرداکِ دوخونده و بپورسه: «چی خوانین شیمه بِه بکونم؟» 33اوشون جواب بدَئن: «آقا، خوائنیم امه چیشمون بَینی.» 34عیسی دلسوجی اَمره اوشونِ چیشمونِ سر دست بکشه و هو دم خوشؤنِ بیناییِ هَیتَن و اونه دومبالسر راه دکتن.
Currently Selected:
:
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
@ 2024 Korpu Company