مَتّی 24
24
عیسی ویرونی معبد پیشگویی اَکُنت
1عیسی اَ معبد در بو، همیطو که شَرَه، شاگردُنِش پهلوش هُندِن تا ساختِمُنویِ معبدُ به اُ نِشُن هادَن. 2ولی عیسی بهشُ ایگو: «همۀ ایی ساختِمُنُ رو اِدیدِین؟ حکیکتاً به شما اَگَم، سنگ روی سنگ دگه بَن نابو، بلکه همه اَریزِه.»
3وختی عیسی روی کوه زیتون نِشتَه، شاگردُنِش تو خلوت پهلوش هُندِن و به عیسی شُگُفت: «به ما بِگَه ایی اِتفاکُ کِی اَکِت و نِشُنه هُندِنِ تو و پایُن ایی دنیا چِن؟» 4عیسی بهشُ جواب ایدا: «واسار بُبی تا کسی گُمراهتُ نَکُن. 5چون خیلیُ به نُم مه اَتان و اَگِن ”مه مسیح موعود اَم“ و به خیلیُ گمراه اَکُنِن. 6شما دربارۀ جنگُ اَشنُوین و خبر جنگُ وا گوشِتُ اَرِسِه، واسار بُبی پریشون نَبَشین، چونکه ایی اِتفاکُ بایه بِکِت، ولی ایی هِنوزا آخِر دنیا نَن. 7یه ملت به ضدّ ملت دگه و یه مملکت به ضدّ مملکت دگه بلند اِبو، توو جائُوی مختلف کَحطی و زلزله اَتا. 8ولی همۀ ایشُ فَکَه شروع درد زادمُنِن که فاصله بین دردُ، کمته و کَمتِه اِبوت.
9«توو اُ زَمُن به شما تحویل دشمن اَدَن تا عذاب بِکِشین و تُبُکُشَن، و همۀ ملتُ وا خاطر نُم مه اَ شما متنفر اَبِن. 10تو اُ روزُن خیلیُ ایمُن خو اَ دَس اَدِن و به همدگه خیانت اَکُنِن و اَ همدگه متنفر اَبَن. 11نِبیُنِ دوروغکایی زیادی اَتان، و به خیلیُ گمراه اَکُنِن. 12بدی ایکَک زیاد اِبو که محبتِ خیلی اَ آدمُ به هم سرد اِبو. 13ولی هَرکَ تا آخِر طاکَت بیارِت، نجات پیدا اَکُنت. 14ایی خبر خاش پادشاهی خدا به همۀ دنیا اعلام اِبو تا به همۀ ملتُ یه گواهی بَشِت و بعد اَ اُ آخِر دنیا اَرِسِت.
15«پَ موکعی که به اُ ’نابود کننده زشت و نجس‘ که دانیال پیغُمبَر دربارَش ایگُفتِن، تُدی که توو جایِ مقدّس معبد شُناهادِن - بُوال خواننده خویی بُفَهمِت - 16اُغایه کسوئی که توو یهودیه اَن به کوهُ در بِرَن؛ 17و هَرکَ روی سِران به سِیدِن چیزی اَ داخل لَهَری، دگه زیر نیاد. 18و هَرکَ سرِ زمینِن، به سِیدِن جِمه خو دگه بَرنَگَردِه. 19وُی به حال زَنُنی که تو اُ روزُ، اُشکُمِشُن و زَنُنی که شیر اَدِن! 20دعا بُکنین که فرار شما توو زِمستُن یا توو روز شنبه مقدّس نَبَشِت. 21چون توو اُ زَمُن، ایطو مصیبت گِپی اِبو که مثه اُ اَ شروع دنیا تا الان اِتفاک نَکَفتِن، و هیچِوَه هم اِتفاک ناکِت. 22اگه اُ روزُ کوتاه اینابو، هیچ آدمی جُنِ سالم در اینابو. ولی وا خاطر کسوئی که گُزین بودَن، اُ روزُ کوتاه اِبو. 23«اُ زَمُن، اگه کسی به شما بِگِت، ”بِگینین، مسیح موعود ایجان!“ یا ”اُجان!“ باور مَکُنین. 24چون مسیحُوی دوروغکایی و نِبیُنِ دوروغکایی اَتان نِشُنه‌ئُو و معجزه‌ئُویِ گَپی اَنجُم اَدَن تا اگه بُبو حتی به گُزین بودَه‌ئُو هم گمراه بُکنَن. 25بیگینی به شما اَ کَبل اُمگُفتِن. 26پَ اگه به شما بگن، ”بیگینین مسیح موعود توو لَردِکین“ اُجا مَرِی و اگه بگن، ”بیگینین مسیح موعود توو پَستوون،“ باور مَکُنی. 27چون همطو که بَرخ آسَمُن اَ شرق اَزَنت و نوری تا غرب اَرِسِه، هُندِنِ پُسِ انسان هم مثه همین. 28هر جا لاشه‌ای بَشِت لاشخورُ اُجا جمع اَبِن.
29«بلافاصله، بعد اَ اُ روزُنِ پُر اَ عذاب
«”اَفتُو تار اِبو
و ماه دگه نور نادِه؛
اِستالَه ئُو اَ آسَمُن اَکَن،
و کُدرَتوی آسَمُن اَلَرزِن.“
30اُغایه نِشُنه پُس انسان تو آسَمُن نَمایُن اِبو و همۀ کوموی زمین ماتَم اَگِرِن و به پُس انسان اَگینِن که با کُدرَت و جلال گِپی رو ابروی آسَمُن اَتات. 31اُ به فرشته‌ئُو خو با صدای بلند شیپور اَفِرِستِه و اُشُ به گُزین بودَه‌ئُو اَ چهار کنج دنیا، اَ ایی طَرَه تا اُ طَرَه آسَمُن جمع اَکُنِن.
32«حالا، اَ دِرَهت انجیر ایی درسُ بِگِرین: همی که تُدی دُوُلُ گَرگِ دِرَهت انجیر چِغ اَزدِن، اَفهمین که تابستُن نِزیکِن. 33پَ همیطوَم وختی همۀ ایی چیزُ تُدی، اَفهمین که هُندِنِ پُس انسان نِزیکِن، دَمِ دَرِن. 34حکیکتاً بهتُ اَگَم، ایی نسل اَ بین نارِه تا وختی که همۀ ایی چیزُ به اَنجُم بِرَسه. 35آسَمُن و زمین اَ بین اَرِه ولی کَلُم مه اَ بین نارِه.
کسی اَ اُ روز خبر اینی
36«هیچکَ جُلَ بَپ آسَمُنی اُ روز و اُ ساعتُ نادونه؛ حتی فرشته‌ئُوی آسَمُن و پُس هم خبر اینی. 37زَمُنِ هُندِنِ پُس انسان اَم مثه زَمُن نوحِ پیغُمبَر اِبوت. 38چونکه تو اُ روزُن کَبل اَ ایی که سِیل بیاد مردم شاخا و شانوشی و زن و شو شاگِفت تا روزی که نوح داخل غُراب بو 39و اُشُ شُنافَهمی که چه شابَشِت تا ایی که سِیل هُند و به همه وا خوش ایبو. پَ هُندِنِ پُس انسان هم همیطو اِبو. 40توو اُ زَمُن اَ دو تا مردی که سر زمینَن به یه تا اَبَرِن و اُ یه تا اَمونِت. 41و اَ دو تا زن که وا هم آسیاب اَکُنِن به یه تا اَبَرِن و اُ یه تا اَمونِت. 42پَ بیدار بُمونین چون نادونین خداوندِ شما چه روزی اَتات. 43اییُ بُدُنین که اگه صاحب لَهَر شَدونِست دُز توو چه ساعتی اَ شُو اَتا، بیدار شَموند و ایناواشتَه تا لَهَری دُز بِزَنت. 44پَ شما هم بایه آماده بَشین، چون پُس انسان توو ساعتی اَتات که انتظاری تُنی.
45«پَ اُ نوکر امُنتدار و دانا کِن که اربابی به اُ بالا سرِ خانواده خو ایناهادِن تا خوراکشُ سَرِ موکَع بهشُ هادِه؟ 46خوش به حال اُ نوکری که وختی اربابی اَتا، به اُ همطو که اربابش ایگُفتِن، مشغول کار بیگینه. 47حکیکتاً به شما اَگَم، اربابی تَمُن دارایی خو دَسِ اُ اَدِت. 48ولی اگه اُ نوکر شریر با خوش بِگِت که ”اربابُم به ایی زودیُ نِتا،“ 49و به بکیه نوکرُ بِزَنت و مشغول خاردِن و نوشیدِن وا آدموی عیاش بَشِت، 50اُغایه اربابِ اُ نوکر توو روزی که اُ انتظارش اینین و توو ساعتی که اُ نادونه اَتات! 51و به اُ تکه تکه اَکُنت و با ریاکارُ، یه جا اَکَردُنه. جائی که گیریک و دندُن کورچین.
Currently Selected:
مَتّی 24: PES
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
©️2024 Korpu Company
مَتّی 24
24
عیسی ویرونی معبد پیشگویی اَکُنت
1عیسی اَ معبد در بو، همیطو که شَرَه، شاگردُنِش پهلوش هُندِن تا ساختِمُنویِ معبدُ به اُ نِشُن هادَن. 2ولی عیسی بهشُ ایگو: «همۀ ایی ساختِمُنُ رو اِدیدِین؟ حکیکتاً به شما اَگَم، سنگ روی سنگ دگه بَن نابو، بلکه همه اَریزِه.»
3وختی عیسی روی کوه زیتون نِشتَه، شاگردُنِش تو خلوت پهلوش هُندِن و به عیسی شُگُفت: «به ما بِگَه ایی اِتفاکُ کِی اَکِت و نِشُنه هُندِنِ تو و پایُن ایی دنیا چِن؟» 4عیسی بهشُ جواب ایدا: «واسار بُبی تا کسی گُمراهتُ نَکُن. 5چون خیلیُ به نُم مه اَتان و اَگِن ”مه مسیح موعود اَم“ و به خیلیُ گمراه اَکُنِن. 6شما دربارۀ جنگُ اَشنُوین و خبر جنگُ وا گوشِتُ اَرِسِه، واسار بُبی پریشون نَبَشین، چونکه ایی اِتفاکُ بایه بِکِت، ولی ایی هِنوزا آخِر دنیا نَن. 7یه ملت به ضدّ ملت دگه و یه مملکت به ضدّ مملکت دگه بلند اِبو، توو جائُوی مختلف کَحطی و زلزله اَتا. 8ولی همۀ ایشُ فَکَه شروع درد زادمُنِن که فاصله بین دردُ، کمته و کَمتِه اِبوت.
9«توو اُ زَمُن به شما تحویل دشمن اَدَن تا عذاب بِکِشین و تُبُکُشَن، و همۀ ملتُ وا خاطر نُم مه اَ شما متنفر اَبِن. 10تو اُ روزُن خیلیُ ایمُن خو اَ دَس اَدِن و به همدگه خیانت اَکُنِن و اَ همدگه متنفر اَبَن. 11نِبیُنِ دوروغکایی زیادی اَتان، و به خیلیُ گمراه اَکُنِن. 12بدی ایکَک زیاد اِبو که محبتِ خیلی اَ آدمُ به هم سرد اِبو. 13ولی هَرکَ تا آخِر طاکَت بیارِت، نجات پیدا اَکُنت. 14ایی خبر خاش پادشاهی خدا به همۀ دنیا اعلام اِبو تا به همۀ ملتُ یه گواهی بَشِت و بعد اَ اُ آخِر دنیا اَرِسِت.
15«پَ موکعی که به اُ ’نابود کننده زشت و نجس‘ که دانیال پیغُمبَر دربارَش ایگُفتِن، تُدی که توو جایِ مقدّس معبد شُناهادِن - بُوال خواننده خویی بُفَهمِت - 16اُغایه کسوئی که توو یهودیه اَن به کوهُ در بِرَن؛ 17و هَرکَ روی سِران به سِیدِن چیزی اَ داخل لَهَری، دگه زیر نیاد. 18و هَرکَ سرِ زمینِن، به سِیدِن جِمه خو دگه بَرنَگَردِه. 19وُی به حال زَنُنی که تو اُ روزُ، اُشکُمِشُن و زَنُنی که شیر اَدِن! 20دعا بُکنین که فرار شما توو زِمستُن یا توو روز شنبه مقدّس نَبَشِت. 21چون توو اُ زَمُن، ایطو مصیبت گِپی اِبو که مثه اُ اَ شروع دنیا تا الان اِتفاک نَکَفتِن، و هیچِوَه هم اِتفاک ناکِت. 22اگه اُ روزُ کوتاه اینابو، هیچ آدمی جُنِ سالم در اینابو. ولی وا خاطر کسوئی که گُزین بودَن، اُ روزُ کوتاه اِبو. 23«اُ زَمُن، اگه کسی به شما بِگِت، ”بِگینین، مسیح موعود ایجان!“ یا ”اُجان!“ باور مَکُنین. 24چون مسیحُوی دوروغکایی و نِبیُنِ دوروغکایی اَتان نِشُنه‌ئُو و معجزه‌ئُویِ گَپی اَنجُم اَدَن تا اگه بُبو حتی به گُزین بودَه‌ئُو هم گمراه بُکنَن. 25بیگینی به شما اَ کَبل اُمگُفتِن. 26پَ اگه به شما بگن، ”بیگینین مسیح موعود توو لَردِکین“ اُجا مَرِی و اگه بگن، ”بیگینین مسیح موعود توو پَستوون،“ باور مَکُنی. 27چون همطو که بَرخ آسَمُن اَ شرق اَزَنت و نوری تا غرب اَرِسِه، هُندِنِ پُسِ انسان هم مثه همین. 28هر جا لاشه‌ای بَشِت لاشخورُ اُجا جمع اَبِن.
29«بلافاصله، بعد اَ اُ روزُنِ پُر اَ عذاب
«”اَفتُو تار اِبو
و ماه دگه نور نادِه؛
اِستالَه ئُو اَ آسَمُن اَکَن،
و کُدرَتوی آسَمُن اَلَرزِن.“
30اُغایه نِشُنه پُس انسان تو آسَمُن نَمایُن اِبو و همۀ کوموی زمین ماتَم اَگِرِن و به پُس انسان اَگینِن که با کُدرَت و جلال گِپی رو ابروی آسَمُن اَتات. 31اُ به فرشته‌ئُو خو با صدای بلند شیپور اَفِرِستِه و اُشُ به گُزین بودَه‌ئُو اَ چهار کنج دنیا، اَ ایی طَرَه تا اُ طَرَه آسَمُن جمع اَکُنِن.
32«حالا، اَ دِرَهت انجیر ایی درسُ بِگِرین: همی که تُدی دُوُلُ گَرگِ دِرَهت انجیر چِغ اَزدِن، اَفهمین که تابستُن نِزیکِن. 33پَ همیطوَم وختی همۀ ایی چیزُ تُدی، اَفهمین که هُندِنِ پُس انسان نِزیکِن، دَمِ دَرِن. 34حکیکتاً بهتُ اَگَم، ایی نسل اَ بین نارِه تا وختی که همۀ ایی چیزُ به اَنجُم بِرَسه. 35آسَمُن و زمین اَ بین اَرِه ولی کَلُم مه اَ بین نارِه.
کسی اَ اُ روز خبر اینی
36«هیچکَ جُلَ بَپ آسَمُنی اُ روز و اُ ساعتُ نادونه؛ حتی فرشته‌ئُوی آسَمُن و پُس هم خبر اینی. 37زَمُنِ هُندِنِ پُس انسان اَم مثه زَمُن نوحِ پیغُمبَر اِبوت. 38چونکه تو اُ روزُن کَبل اَ ایی که سِیل بیاد مردم شاخا و شانوشی و زن و شو شاگِفت تا روزی که نوح داخل غُراب بو 39و اُشُ شُنافَهمی که چه شابَشِت تا ایی که سِیل هُند و به همه وا خوش ایبو. پَ هُندِنِ پُس انسان هم همیطو اِبو. 40توو اُ زَمُن اَ دو تا مردی که سر زمینَن به یه تا اَبَرِن و اُ یه تا اَمونِت. 41و اَ دو تا زن که وا هم آسیاب اَکُنِن به یه تا اَبَرِن و اُ یه تا اَمونِت. 42پَ بیدار بُمونین چون نادونین خداوندِ شما چه روزی اَتات. 43اییُ بُدُنین که اگه صاحب لَهَر شَدونِست دُز توو چه ساعتی اَ شُو اَتا، بیدار شَموند و ایناواشتَه تا لَهَری دُز بِزَنت. 44پَ شما هم بایه آماده بَشین، چون پُس انسان توو ساعتی اَتات که انتظاری تُنی.
45«پَ اُ نوکر امُنتدار و دانا کِن که اربابی به اُ بالا سرِ خانواده خو ایناهادِن تا خوراکشُ سَرِ موکَع بهشُ هادِه؟ 46خوش به حال اُ نوکری که وختی اربابی اَتا، به اُ همطو که اربابش ایگُفتِن، مشغول کار بیگینه. 47حکیکتاً به شما اَگَم، اربابی تَمُن دارایی خو دَسِ اُ اَدِت. 48ولی اگه اُ نوکر شریر با خوش بِگِت که ”اربابُم به ایی زودیُ نِتا،“ 49و به بکیه نوکرُ بِزَنت و مشغول خاردِن و نوشیدِن وا آدموی عیاش بَشِت، 50اُغایه اربابِ اُ نوکر توو روزی که اُ انتظارش اینین و توو ساعتی که اُ نادونه اَتات! 51و به اُ تکه تکه اَکُنت و با ریاکارُ، یه جا اَکَردُنه. جائی که گیریک و دندُن کورچین.
Currently Selected:
:
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
©️2024 Korpu Company