مَتّی 23

وُی به حالتُ

1اُغایه عیسی به مردم و شاگردُنُ خو ایگو: 2«معلموی تورات و عالموی فرقه فَریسی جایِ موسی نِشتَن. 3پَ هرچه که بهتُ اَگَنُ اَنجُم هادِینُ به جا بیارین؛ ولی کارویی که اُشُ اَکُنِنُ شما مَکُنین. چون اُشُ چیزی که به مردم اَگِن، خوشُ اَنجُم نادَن. 4اُشُ باروی سنگینی اَبَندِنُ وا دوش مردم اَنوسِن، بارویی که کشیدنی سختِن ولی خوشُ به حرکت دادن اُ بارُ، حاضر نَهَن کِلِنچُ خو هم به اُ بارُ بِزَنِن. 5«همۀ کارویی که اَکُنِن وا خاطر ایین که وا چِهمِ مردم بیان: اُشُ آیه‌ئُوی نوشته‌ئُوی مقدّسُ، تو آیه دُنوی کوچِک دعا اَنوسِن و به بازوئُو و پِنِهکُ خو اَبَندِن و بُشِ جِمه‌ئُو خو دراز درست اَکُنِن. 6اُشُ دوست شُهَستِن توو جشنُ بالا بِنینگِن و توو عبادتگاهو بهترین جائو شُبَشِت. 7دوست شُهَه که مردم تو کُنچیل و بازار به اُشُ سلام بُکنِن و بهشُ ”استاد“ بگن. 8ولی شما مَوالی کسی بهتُ ’استاد‘ بِگِت، چون فَکَه یه استاد تُهَه و همتُ با هم کاکائین. 9به هیچکَ هم روی زمین ’بَپ‘ مَگِین، چون فَکَه یه بَپ تُهَستِن، که اُئَم تو آسَمُنِن. 10و مَوالی بهتُ ’معلم‘ بگن، چون فَکَه یه معلم تُهَستِن که اُئَم مسیحِن. 11اُ کسی که میونِ شما اَ همه گَپتِرِن، بایه نوکرتُ بَشِت. 12هَرکَ به خویی گَپ بُکنت، کوچِک اِبو و هَرکَ به خویی کوچِک بُکنت گَپ اِبو.

13«وُی به حال شما ای معلموی تورات و عالموی فرقه فَریسی! ای ریاکارُ! شما درِ پادشاهی آسَمُنُ، اَ رو مردم اَبَندِین؛ نه خوتُ داخل اِبین و نه اَوالین کسوئی که شاوات، داخل بَشِن.

14«وُی به حال شما ای معلموی تورات و فَریسیُ، ای ریاکارُ! شما اَ یه طَرَه لَهَر بیوه زنُ چَپُو اَکُنین و اَ طَرَه دگه به خودنمایی دعا خو طول اَدِین. وا خاطر همی، مجازاتتُ خیلی سخت تِه اِبو.

15«وُی به حال شما ای معلموی تورات و فَریسیُ، ای ریاکارُ! شما دیریا و زمینُ اَگَردین تا به کسی مُرید خوتُ بُکنی و وختی که مُرید بو، شما به اُ دو برابر بِشتِه اَ خوتُ، لایِک جَهَندم اَکُنین.

16«وُی به حال شما ای راهنمائوی کور، که اَگِین: ”اگه کسی به معبد کَسَم بُخارِت باکی نین، ولی اگه به طِلای معبد کَسَم بُخارِت، بایه رو کَسَمی که ایخاردِن بُمونِت. 17ای نادونُیِ کور! کم یه تا مهمتِرِن؟ طِلا یا معبدی که به طِلا مقدّس اَکُنت؟ 18و هم اَگِین که ”اگه کسی به جائی که کُربُنی اَکُنِن کَسَم بُخارِت، باکی نین، ولی اگه به کُربُنی که رو اُ اَنوسِن کَسَم بُخارِت، بایه رو کَسَمی که ایخاردِن بُمونِت.“ 19ای کورُن! کَم یه تا مهمتِرِن کُربُنی یا جای کُربُنی که به کُربُنی مقدّس اَکُنت 20پَ هَرکَ که به جای کُربُنی کَسَم اَخارِه، به جای کُربُنی و هرچه که روشِن کَسَم ایخاردِن. 21و هَرکَ به معبد کَسَم اَخارِه، به معبد و به خدا که توو معبدِن کَسَم ایخاردِن. 22و هَرکَ به آسَمُن کَسَم اَخارِه، به تخت خدا و به خدا که روی اُ تخت اَنینگِه کَسَم ایخاردِن.

23«وُی به حال شما ای معلموی تورات و فَریسیُ! ای ریاکارُ! شما اَ نعناع و شِوِت و زیره، حکم ده یک شریعتُ اَنجُم اَدِین، ولی تو حکموی مهمتِه که عدالت، رحمت و امُنتدارین، کوتاهی تُکِردِن. شما بایه ایشُ اَنجُم تُدادَه بدون ایکه اَ اُشُ غافل بَشی. 24ای راهنمائوی کور! شما به مَش اَ صافی رد اَکُنین، ولی به اُشتُر اَبلعین!

25«وُی به حال شما ای معلموی تورات و فَریسیُ، ای ریاکارُ! شما صَرایِ پیاله و صَحنُ پاک اَکُنین، ولی داخلشُ پُر اَ طمع و عیش و نوشِن! 26ای فَریسیُن کور، اَوِّل داخل پیاله و صَحنُ پاک بُکنین، که صَراشَم پاک اِبو.

27«وُی به حال شما ای معلموی تورات و فَریسیُ، ای ریاکارُ! شما مثه کَبرویین که سفید کاری شُکِردِن، اَ صَرا جُن وا نظر اَتان، ولی داخلشُ پُر اَ اُستَخونوی مُردَئُن و همه چیزُی نجس! 28همیطوَم شما اَ صَرا صالح وا نظر اَتیِن، ولی داخلتُ پُرِن اَ ریاکاری و کاروی بد.

29«وُی به حال شما ای معلموی تورات و فَریسیُ، ای ریاکارُ! شما به پیغُمبَرُن مقبره درست اَکُنین و کَبر آدموی صالحُ جُن اَکُنین 30و اَگِین ”اگه توو زَمُن جدُ خو هَستِریم، توو رِختِنِ خون پیغُمبَرُن باهاشُ همدست مُنابودَه.“ 31وا ایی گَپ، خوتُ وا زَبُنُ خوتُ گواهی اَدِین که چوکُنِ کاتلوی پیغُمبَرُنین. 32حالا که ایطوکان، پَ کاری که جدُتُ شروع شُکِه، شما تَمُن بُکنین. 33ای مارُ! ای تخمُ تَرَکه افعیُ! چطو اَ مجازات جَهَندم در اَرِین؟ 34چونکه مه به شما پیغُمبَرُن و آدموی حکیم و معلمُ اَفِرِستُم و شما به بعضی اَ اُشُ اَکُشین و به صلیب اَکِشین، به بعضیُ تو عبادتگاهوتُ شلاق اَزِنین و شهر وا شهر اَرِینُ بهشُ اذیت و آزار اَرسونین. 35پَ خون همۀ صالحُ که رو زمین رِختِن تو گَردُنِتُن، اَ خون هابیلِ صالح گِفتَه تا خون زکریا پُسِ بَرَخیا، که به اُ بین جای مقدّس معبد و جایِ کُربُنی تُکُشت. 36حکیکتاً به شما اَگَم، همۀ ایی چیزُ وا سرِ ایی نسل اَتا.

37«ای اورشلیم، ای اورشلیم، ای شهری که به پیغُمبَرُن اَکُشی و به رسولوئی که به تو اُمفِرِستا سنگسار اَکُنی. چَن بار اُمخواست مثه مُرگی که جوجه‎ئُو خو زیر بالُ خو جمع اَکُنت، به چوکُنِت جمع بُکنُم ولی تو اِدنخواست! 38بیگینین! لَهَرتُ وازتُ کَلنگی موندِن. 39بهتُ اَگَم که دگه به مه ناگینین تا اُ وختی که بِگِین: ”مُتَبارکِن، اُ کسی که به نُمِ خداوند اَتات.“»

Currently Selected:

مَتّی 23: PES

Highlight

Copy