لوقا 5
5
اَوِّلین شاگردُن عیسی
1یه رو وختی که عیسی پهلو دریاچۀ جِنیسارِت ووستادَه، جمعیت زیادی دوری شُگِفتَهُ اَ هر طَرَه فشار شاوا، تا کَلُم خدائو بِشنُوِن. 2عیسی دو تا کایِک پهلو دریاچه ایدی که مُئیگیرُ اَ کایِکُ دَر هُندَرِنُ لیحُ خو شاشوشت. 3عیسی سوار یه تا اَ کایِکُ که مالِ شَمعونَ بو و به شَمعون ایگو که کایِک یه خو اَ لُوِ هُوو دور بُکن. بعد عیسی توو کایِک نِشت و اَ اُجا به مردم تعلیم ایدا. 4وختی عیسی گَپُش تَمُن بو، به شَمعون ایگُفت: «کایِکُ یه جائی که دریاچه عمق ایشَه بُبَر، لیح ئُو بِی گِفتِنِ مُئی تو هُوو بِکَردُن.» 5شَمعون جواب ایدا: «استاد، ما کُلِ شُو زحمت مُکِشی ولی مُنَتونست چیزی صید بُکنیم! ولی چون تو فَرمُن اَدِی، لیح ئُو توو هُوو اَکَردُنیم.» 6وختی همو کاری که عیسی ایگو شُکِه، اُکَک مُئی شُگِفت که نِزیکَ لیح ئُوشُ پاره بَشِت! 7اُشُ به رِفیکُ خو که توو اُ یه تا کایِک هَستَرِن علامت شُدا تا بیانُ کمکشُ هادَن، پَ اُشُ هُندِنُ هر دو تا کایِکُ پُر اَ مُئی شُکِه، کَدی که نِزیکَ کایِکُ غَرک بَشِن. 8وختی شَمعون پطرس اییُ ایدی، به پائُوی عیسی کَفت و ایگُفت: «ای خداوند، اَ مه دور بَش، چونکه آدمی گناهکارُم!» 9شَمعون و همۀ کسوئی که باهاش هَستَرِن، اَ اِتفاکی که موکِع صید مُئی کَفتَه، بُهتِشُ ایزَدَه. 10و همیطو یَعکوب و یوحنا، پُسُنِ زِبِدی که شریکوی شَمعون هَستَرِن، همی حالُ شُهَستَه. عیسی به شَمعون ایگُفت: «مَتِرس؛ اَ ایی به بعد مردمُ به خدا صید اَکُنی.» 11پَ اُشُ کایِکُ خو به لُوِ دریاچه شُبو و همه چیزُ خو ول شُکِه و دُمبال عیسی رفتِن.
عیسی به یه جُذامی پاک اَکُنت
12وختی که عیسی توو یه تا اَ شهرُ هَستَه، یه مردی که تَمُن جُنی جُذام ایگِفتَه، به اُجا هُند. وختی به عیسی ایدی، وا رو به زمین کَفتُ به عیسی التماس ایکه و ایگُفت: «ای خداوند، اگه بُخوای اِتونی به مه شفا هادِی.» 13عیسی دَسُ خو دراز ایکهُ رو اُ مرد ایناها و ایگُفت: «مَواتِن، شفا بِگِه!» درجا جُذام اَ اُ مرد رَه. 14عیسی بهش سفارش ایکه که به کسی چیزی نَگِت، ولی به اُ ایگو: «بِرَه و به خوت به کاهن معبد نِشُن هادَه و وا خاطریکه شفا اِدگِفتِن کُربُنی مخصوصِ شفا، که موسی حکم ایکِردِن، تکدیم بُکن تا ایطوکا ثابت بَشِت که تو شفا اِدگِفتِن.» 15ولی با ایی حال، خبر کارویِ عیسی همه جا ایپیچیدَه و جمعیتوی گَپ جمع شابو تا گَپُنِ عیسی بِشنُوِن و اَ مَرَضُشُ شفا بِگِرِن. 16ولی عیسی به جائُوی خلوت شَرَفتَه و دعا شَکِه.
عیسی یه فلج رو شفا اَدِت
17یکی اَ روزُ که عیسی تعلیم شَدا، عالموی فرقه فَریسی و معلموی تورات اُجا نِشتَرِن. اُشُ اَ تَمُن داهاتوی منطکه جلیل، یهودیه و اَ شهر اورشلیم هُندَرِن. عیسی وا کُدرَت خداوند شفا شَدا. 18همی موکَع چَن تا مَرد، به یه مرد فلج وا جاگَه ای شاوا و شاواستَه به اُ، داخل لَهَر بیارِن و رو وا رو عیسی بُنوسِن. 19ولی وا خاطریکه جمعیت زیادَه، راهی پیدا شُنَکِه تا به اُ داخل لَهَر بیارِن، پَ اُشُ رو سِرا رفتِن و سفالوی سخف بالا سرِ عیسائو شُسِی؛ و به اُ فلج وا جاگَه ای زیر شُفِرِستا و رو وا رو عیسی شُناها. 20وختی که عیسی ایمُنِشُ ایدی ایگُفت: «ای مرد، گناهُت بخشیده بو.» 21معلموی تورات و عالموی فَریسی شروع وا سؤال کِردِن شُکِه و شُگُفت: «ایی کِن که کُفر اَگُفتِن؟ کِ جُلَ خودِ خدا اِتون گناهُنُ بُبَخشِه؟» 22وختی عیسی فکر اُشُ ایفَهمی، بهشُ ایگو: «به چه توو دِلِتُ ایطو اَگُفتین؟ 23گُفتِنِ کَم یه تا آسُنتِرِن: ”ایی که گناهُت بخشیده بودِن“ یا ایی که ”هُرُس و راه بِرَه“؟ 24ولی بِی ایکه بُدُنین پُسِ انسان، رو زمین کُدرَت ایشَه که گناهُ رو بُبَخشِه» - عیسی به مردی که فلج هَستَه ایگو: «بی تو اَگَم، هُرُس، جاگَه خو واگِه و به لَهَر بِرَه!» 25درجا، اُ مرد جلو چِهم اُشُ اَ جا خو پا بو ووستا و جاگَه خو ایواگِه ئو و همیطوکا که به خدا شُکر شَکِه وا لَهَر رَه. 26همه همیطو که حیرون هَستَرِنُ به خدا شُکر شاکِه تِرسیدَرِن، شاگو: «اِمرو چیزُی خیلی عجیبی مُدید.»
عیسی به لاوی دعوت اَکُنت که دُمبالی بیاد
27بعد اَ ایی عیسی رَه و به یه خراجگیر ایدی که نُمی لاوی هَستَه، اُ توی جائی که خراج شَگِه نِشتَه، عیسی بهش ایگو: «دُمبال مه بُدو.» 28لاوی پا بو، همه چی خو ول ایکه، دُمبال عیسی رَه.
29لاوی توو لَهَر خو دعوتی گِپی به افتخار عیسی ایگِفت، گروه گِپی اَ خراجگیرُ و مَردُموی دگه وا اُشُ سرِ سفره نِشتَن. 30عالموی فَریسی و معلموی توراتِشُ وا جُنِ شاگردُن عیسی سُک سُک شاکِه و بهشُ شاگُفت: «به چه با خراجگیرُ و گناهکارُ خوراک و هُوو اَخاردِین؟» 31عیسی به اُشُ جواب ایدا: «اُشُویی که مریضَن به طبیب نیاز شُهَستِن نه سالمُ. 32مه نَهُندَم تا به صالحُ دعوت بُکنُم، بلکه هُندَم تا به گناهکارُ به توبه دعوت بُکنُم.»
سؤال درباره روزه
33اُشُ به عیسی شُگُفت: «شاگردُنِ یحیی بِشتِرِ وختُ روزه اَگیرِن و دعا اَکُنِن؛ شاگردویِ فَریسیُ هم همی کارو اَکُنِن، ولی شاگردُنِ تو همیشه اَخاردَن.» 34عیسی به اُشُ ایگو: «مگه اِتونی مهمونوی هِیشُ وختی که دوماد باهاشُن مجبورشُ بُکنی روزه بِگِرِن؟ 35ولی روزوئی اَتات که دوماد اَ اُشُ گِفتَه اِبو. توو اُ روزُن که روزه اَگِرِن.» 36عیسی ایی مَثَلُ هم به اُشُ ایگو: «هیچکَ تکه‌ای اَ جِمه نو نابُرت تا به جِمه کُنَه پَچ بِزَنت. اگه ایی کارُ بُکنِن، هم جِمه نو پاره اِبوت و هم پارچۀ نو به جِمه کُنَه ناخارِه. 37و هیچکَ شراب تازهُ توو مَشکوی کُنَه ناریزِه اگه ایی کار بُکنِن، شراب تازه مَشکُ پاره اَکُنت، ایطوکا هم شرابُ اَریزت هم مَشکُ اَ بین اَرِت. 38ولی شراب تازهُ بایه توو مَشکوی تازه بِریزِن. 39هیچکَ بعد اَ خاردِن شراب کُنَه شراب تازه ایناوا، چونکه اَگِت: ”شراب کُنَه بِهتِرن.“»
Currently Selected:
لوقا 5: PES
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
©️2024 Korpu Company
لوقا 5
5
اَوِّلین شاگردُن عیسی
1یه رو وختی که عیسی پهلو دریاچۀ جِنیسارِت ووستادَه، جمعیت زیادی دوری شُگِفتَهُ اَ هر طَرَه فشار شاوا، تا کَلُم خدائو بِشنُوِن. 2عیسی دو تا کایِک پهلو دریاچه ایدی که مُئیگیرُ اَ کایِکُ دَر هُندَرِنُ لیحُ خو شاشوشت. 3عیسی سوار یه تا اَ کایِکُ که مالِ شَمعونَ بو و به شَمعون ایگو که کایِک یه خو اَ لُوِ هُوو دور بُکن. بعد عیسی توو کایِک نِشت و اَ اُجا به مردم تعلیم ایدا. 4وختی عیسی گَپُش تَمُن بو، به شَمعون ایگُفت: «کایِکُ یه جائی که دریاچه عمق ایشَه بُبَر، لیح ئُو بِی گِفتِنِ مُئی تو هُوو بِکَردُن.» 5شَمعون جواب ایدا: «استاد، ما کُلِ شُو زحمت مُکِشی ولی مُنَتونست چیزی صید بُکنیم! ولی چون تو فَرمُن اَدِی، لیح ئُو توو هُوو اَکَردُنیم.» 6وختی همو کاری که عیسی ایگو شُکِه، اُکَک مُئی شُگِفت که نِزیکَ لیح ئُوشُ پاره بَشِت! 7اُشُ به رِفیکُ خو که توو اُ یه تا کایِک هَستَرِن علامت شُدا تا بیانُ کمکشُ هادَن، پَ اُشُ هُندِنُ هر دو تا کایِکُ پُر اَ مُئی شُکِه، کَدی که نِزیکَ کایِکُ غَرک بَشِن. 8وختی شَمعون پطرس اییُ ایدی، به پائُوی عیسی کَفت و ایگُفت: «ای خداوند، اَ مه دور بَش، چونکه آدمی گناهکارُم!» 9شَمعون و همۀ کسوئی که باهاش هَستَرِن، اَ اِتفاکی که موکِع صید مُئی کَفتَه، بُهتِشُ ایزَدَه. 10و همیطو یَعکوب و یوحنا، پُسُنِ زِبِدی که شریکوی شَمعون هَستَرِن، همی حالُ شُهَستَه. عیسی به شَمعون ایگُفت: «مَتِرس؛ اَ ایی به بعد مردمُ به خدا صید اَکُنی.» 11پَ اُشُ کایِکُ خو به لُوِ دریاچه شُبو و همه چیزُ خو ول شُکِه و دُمبال عیسی رفتِن.
عیسی به یه جُذامی پاک اَکُنت
12وختی که عیسی توو یه تا اَ شهرُ هَستَه، یه مردی که تَمُن جُنی جُذام ایگِفتَه، به اُجا هُند. وختی به عیسی ایدی، وا رو به زمین کَفتُ به عیسی التماس ایکه و ایگُفت: «ای خداوند، اگه بُخوای اِتونی به مه شفا هادِی.» 13عیسی دَسُ خو دراز ایکهُ رو اُ مرد ایناها و ایگُفت: «مَواتِن، شفا بِگِه!» درجا جُذام اَ اُ مرد رَه. 14عیسی بهش سفارش ایکه که به کسی چیزی نَگِت، ولی به اُ ایگو: «بِرَه و به خوت به کاهن معبد نِشُن هادَه و وا خاطریکه شفا اِدگِفتِن کُربُنی مخصوصِ شفا، که موسی حکم ایکِردِن، تکدیم بُکن تا ایطوکا ثابت بَشِت که تو شفا اِدگِفتِن.» 15ولی با ایی حال، خبر کارویِ عیسی همه جا ایپیچیدَه و جمعیتوی گَپ جمع شابو تا گَپُنِ عیسی بِشنُوِن و اَ مَرَضُشُ شفا بِگِرِن. 16ولی عیسی به جائُوی خلوت شَرَفتَه و دعا شَکِه.
عیسی یه فلج رو شفا اَدِت
17یکی اَ روزُ که عیسی تعلیم شَدا، عالموی فرقه فَریسی و معلموی تورات اُجا نِشتَرِن. اُشُ اَ تَمُن داهاتوی منطکه جلیل، یهودیه و اَ شهر اورشلیم هُندَرِن. عیسی وا کُدرَت خداوند شفا شَدا. 18همی موکَع چَن تا مَرد، به یه مرد فلج وا جاگَه ای شاوا و شاواستَه به اُ، داخل لَهَر بیارِن و رو وا رو عیسی بُنوسِن. 19ولی وا خاطریکه جمعیت زیادَه، راهی پیدا شُنَکِه تا به اُ داخل لَهَر بیارِن، پَ اُشُ رو سِرا رفتِن و سفالوی سخف بالا سرِ عیسائو شُسِی؛ و به اُ فلج وا جاگَه ای زیر شُفِرِستا و رو وا رو عیسی شُناها. 20وختی که عیسی ایمُنِشُ ایدی ایگُفت: «ای مرد، گناهُت بخشیده بو.» 21معلموی تورات و عالموی فَریسی شروع وا سؤال کِردِن شُکِه و شُگُفت: «ایی کِن که کُفر اَگُفتِن؟ کِ جُلَ خودِ خدا اِتون گناهُنُ بُبَخشِه؟» 22وختی عیسی فکر اُشُ ایفَهمی، بهشُ ایگو: «به چه توو دِلِتُ ایطو اَگُفتین؟ 23گُفتِنِ کَم یه تا آسُنتِرِن: ”ایی که گناهُت بخشیده بودِن“ یا ایی که ”هُرُس و راه بِرَه“؟ 24ولی بِی ایکه بُدُنین پُسِ انسان، رو زمین کُدرَت ایشَه که گناهُ رو بُبَخشِه» - عیسی به مردی که فلج هَستَه ایگو: «بی تو اَگَم، هُرُس، جاگَه خو واگِه و به لَهَر بِرَه!» 25درجا، اُ مرد جلو چِهم اُشُ اَ جا خو پا بو ووستا و جاگَه خو ایواگِه ئو و همیطوکا که به خدا شُکر شَکِه وا لَهَر رَه. 26همه همیطو که حیرون هَستَرِنُ به خدا شُکر شاکِه تِرسیدَرِن، شاگو: «اِمرو چیزُی خیلی عجیبی مُدید.»
عیسی به لاوی دعوت اَکُنت که دُمبالی بیاد
27بعد اَ ایی عیسی رَه و به یه خراجگیر ایدی که نُمی لاوی هَستَه، اُ توی جائی که خراج شَگِه نِشتَه، عیسی بهش ایگو: «دُمبال مه بُدو.» 28لاوی پا بو، همه چی خو ول ایکه، دُمبال عیسی رَه.
29لاوی توو لَهَر خو دعوتی گِپی به افتخار عیسی ایگِفت، گروه گِپی اَ خراجگیرُ و مَردُموی دگه وا اُشُ سرِ سفره نِشتَن. 30عالموی فَریسی و معلموی توراتِشُ وا جُنِ شاگردُن عیسی سُک سُک شاکِه و بهشُ شاگُفت: «به چه با خراجگیرُ و گناهکارُ خوراک و هُوو اَخاردِین؟» 31عیسی به اُشُ جواب ایدا: «اُشُویی که مریضَن به طبیب نیاز شُهَستِن نه سالمُ. 32مه نَهُندَم تا به صالحُ دعوت بُکنُم، بلکه هُندَم تا به گناهکارُ به توبه دعوت بُکنُم.»
سؤال درباره روزه
33اُشُ به عیسی شُگُفت: «شاگردُنِ یحیی بِشتِرِ وختُ روزه اَگیرِن و دعا اَکُنِن؛ شاگردویِ فَریسیُ هم همی کارو اَکُنِن، ولی شاگردُنِ تو همیشه اَخاردَن.» 34عیسی به اُشُ ایگو: «مگه اِتونی مهمونوی هِیشُ وختی که دوماد باهاشُن مجبورشُ بُکنی روزه بِگِرِن؟ 35ولی روزوئی اَتات که دوماد اَ اُشُ گِفتَه اِبو. توو اُ روزُن که روزه اَگِرِن.» 36عیسی ایی مَثَلُ هم به اُشُ ایگو: «هیچکَ تکه‌ای اَ جِمه نو نابُرت تا به جِمه کُنَه پَچ بِزَنت. اگه ایی کارُ بُکنِن، هم جِمه نو پاره اِبوت و هم پارچۀ نو به جِمه کُنَه ناخارِه. 37و هیچکَ شراب تازهُ توو مَشکوی کُنَه ناریزِه اگه ایی کار بُکنِن، شراب تازه مَشکُ پاره اَکُنت، ایطوکا هم شرابُ اَریزت هم مَشکُ اَ بین اَرِت. 38ولی شراب تازهُ بایه توو مَشکوی تازه بِریزِن. 39هیچکَ بعد اَ خاردِن شراب کُنَه شراب تازه ایناوا، چونکه اَگِت: ”شراب کُنَه بِهتِرن.“»
Currently Selected:
:
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
©️2024 Korpu Company