YouVersion Logo
Search Icon

لوقا 4

4
وسوسه بودِنِ عیسی
1عیسی پُر اَ روح قدّوس خدا، اَ رود اُردن برگشت و روح خدا، به عیسی وا طَرَه لَردِکی شیبو. 2اُجا ابلیس به عیسی چِل رو وسوسه ایکه. توو اُ روزُن عیسی هیچی اینَخارد، وختی اُ چِل رو به آخِر رِسی عیسی گُشنه هَستَه. 3ابلیس به عیسی ایگو: «اگه پُسِ خدایی، فَرمُن هادَه تا ایی سنگ نُن بَشِت.» 4عیسی جواب ایدا: «توو کتاب تورات نوشته بودِن که ”انسان فَکَه با نُن زنده نین.“» 5بعد ابلیس به عیسی یه جایِ بلند ایبو و همۀ پادشاهی‌ئُوی دنیائو تو یه لحظه بهش نِشُن ایدا 6و به عیسی ایگُفت: «مه همۀ ایی کُدرَت و تَمُن شکوه و جلالشُ به تو اَدَم، چونکه همۀ ایشُ به دَسِ مه شُدادِن و مه اُ رو به هَرکَ که مَوات اَدَم. 7پَ اگه به مه پرستش بُکنی، همۀ ایشُ مالِ تو اِبو.» 8عیسی جواب ایدا: «توو کتاب تورات نوشته بودِن که،
«”به خداوند، خدا خو بِپرست
و فَکَه به اُ خذمت بُکن.“»
9بعد ابلیس به عیسی وا شهر اورشلیم ایبُرد و رو بلندترین جایِ معبد شیناها و بهش ایگُفت: «اگه تو پُسِ خدایی، به خوت اَ ایجا تُش هادَه. 10چون توو نوشته‌ئُوی مقدّس نوشته بودِن:
«”اُ به فرشته‌ئُو خو فَرمُن اَدِت که
واسار تو بَشِن.“
11و
”اُشُ به تو رو دَسُ خو اَبَرِن که
نَکه یه وَه پات به یه سنگی بُخارِت.“»
12عیسی به ابلیس جواب ایدا: «توو کتاب تورات نوشته بودِن که ”به خداوند، خدا خو امتحان مَکُن.“» 13موکعی که ابلیس همۀ ایی امتحانُ خو تَمُن ایکه، تا یه فرصت دگه به عیسی ول ایکه رَه.
شروع خذمت عیسی
14عیسی با کُدرَت روح قدّوس خدا به منطکه جلیل برگشت و خبرش تو همه جایِ اُ منطکه ایپیچی. 15عیسی توو عبادتگاهوی یهودیُ تعلیم شَدا، و همۀ مردم اَ اُ تعریف شاکِه.
مردم ناصِرَه به عیسی رد اَکُنِن
16بعد وا شهر ناصِرَه که اُجا گَپ بودَه، رَه و همطو که عادتشه، توو روز شنبه مقدّس یهودیُن، به عبادتگاه اُشُ رَه. و پا بو تا کَلُم خدائو بُخونه. 17طومار اِشعیای پیغُمبَرُ بهش شُدا. وختی واز ایکه، اُ جائیُ پیدا ایکه که نوشته بودِن:
18«روح خداوند بر مِن،
چونکه اُ به مه گُزین ایکِردِن
تا خبر خاشُ به فَخیرُن هادَم.
به مه ایفِرِستادِن تا آزادیُ به اسیرون
و بیناییُ به کورُن اعلام بُکنُم،
و به مظلومُ آزاد بُکنُم،
19و ایی خبر خاشُ هادَم که وختش رِسیدن، که خداوند به انسان لطف اَکُنت.»
20عیسی طومارُ ایبَست و به خادم عبادتگاه پِس ایدا و نِشت. همۀ کسونی که تو عبادتگاه هَستَرِن به عیسی خیره بودِن. 21عیسی گَپُ خو شروع ایکه و ایگو: «اِمرو ایی نوشته، همو موکعی که بهش گوش تادا، اَنجُم بو.» 22همه اَ عیسی تعریف شاکِه، وا خاطر گَپوی پُر فیضی که شَگُفتَه، تعجب شُکِردَه و اَ همدگه شاپُرسی: «مگه ایی پُسِ ایسُف نَن؟» 23عیسی بهشُ ایگُفت: «شَکی نین که ایی ضرب‌المَثَل به مه اَگِین که ”ای طبیب به خوت شفا هادَه!“ و اُ کارویی که مُشنُتِن توو شهر کَفَرناحوم اِتکِردِن، توو شهر خوتَم اَنجُم هادَه.» 24عیسی بهشُ ایگو: «حکیکتاً به شما اَگَم که، به هیچ پیغُمبَری توو شهر خوش کبول ناکُنِن. 25ولی بُدُنین که زَمُن الیاس پیغُمبَر، موکعی که آسَمُنُ سه سال و شیش ماه بسته بو و کَحطی گِپی توو همۀ اُ سرزمین هُند، بیوه زنوی زیادی میونِ کوم یهود هَستَرِن. 26ولی خدا به الیاس پهلو هیچِتا اَ اُشُ اینَفِرِستا، جُلَ اُ بیوه زن، که توو شهر صَرِفَه تووِ سرزمین صیدونَ. 27زَمُنِ اِلیشَع پیغُمبَر هم، جُذامیون زیادی میونِ کوم یهود هَستَرِن، ولی هیچِتا اَ جُذام پاک نِبودَن، جُلَ نَعْمانِ سُریانی.» 28همۀ کسونی که توو عبادتگاه یهودیُ هَستَرِن، اَ شنیدن ایی گَپُن جَهلی بودَن. 29اُشُ بلند بودِن و به عیسی اَ شهر دَر شُکِه و به سرِ تَل که شهر روش ساخته بودَه، شُبُرد تا اَ اُجا به عیسی تُش هادَن. 30ولی عیسی اَ میونشُ رد ایکه و رَه.
شفای مردی که گرفتار زار هَستَه
31پَ عیسی وا شهر کَفَرناحوم، توو منطکه جلیل رَه و تو روز شنبه به مردم تعلیم ایدا. 32اُشُ اَ تعلیم عیسی حیرون بودَرِن، چونکه با کُدرَت گَپ شَزَه. 33توو عبادتگاه یهودیُن، مردیَ که زار ایشَستَه. اُ وا صدای بلند غار ایزَه: 34«ای عیسای ناصری، تو با ما چه کار اِتهَستِن؟ هُندِی که به ما نابود بُکنی؟ اَدونُم که تو کی، تو همو قدوسِ خدایی.» 35ولی عیسی به اُ نهیب ایدا و ایگُفت: «چُپ بِزَن و اَ اُ مرد در بُدو!» وا یه گیر، زار، جلوِ همۀ مردم به اُ مرد وا زمین ایزَه و بدون ایکه طوریش بَشِت، اَزِش دَر هُند. 36مردم همه تعجب شُکِه و به همدگه شاگُفت: «ایی چطو کَلُمین؟ اُ با کُدرَت به زارُ فَرمُن اَدِت و اُشُ هم اَ آدمُ در اَتان.» 37خبر کاروی عیسی تو تَمُن منطکه‌ئُوی اُ اطراف پخش بو.
عیسی به خیلیُ شفا اَدِت
38عیسی پا بو و اَ عبادتگاه یهودیُن دَر هُند و وا لَهَر شَمعون رَه. مُم زن شَمعون تُوِ بدی ایشَستَه، اُشُ اَ عیسی شُخواست که کمکی بُکنت. 39عیسی بالا سَری ووستا و به تُوو نهیب ایدا و تُووی کَطع بو. اُ زن همو موکَع اَ جا خو پا بو و اَزِشُ پذیرایی ایکه.
40غایه غروب، مردم کسوئی که مریضی‌ئُوی مختلف شُهَستَه، پهلو عیسی شُوا، و عیسی رو تک وا تک اُشُ دَسِ ایناها و شفاشُ ایدا. 41همیطو زارُ هم اَ خیلیُ دَر هُندِن و غار شازَه: «که تو پُس خدایی!» ولی عیسی به اُشُ نهیب شَدا و ایناواشتَه که گِپی بِزَنِن، چونکه زارُ شافَهمی که اُ همو مسیح موعودِن.
عیسی تو عبادتگاه ئُو تعلیم اَدِت
42دَم صُحب عیسی بِی دعا، وا یه جایِ دور رَه. مردم دُمبالی شاگَشت و وختی پیدایی شُکِه، شُناواشتَه که عیسی اَ پهلوشُ بِرِت. 43ولی عیسی ایگُفت: «مه بایه خبر خاش پادشاهی خدائو به شهروی دگه هم هادَم؛ چونکه به ایی هدف فرستادَه بودَم.» 44پَ توو منطکه یهودیه، توو عبادتگاهوی یهودیُ کَلُم خدائو به مردم شَگُفت!

Currently Selected:

لوقا 4: PES

Highlight

Share

Copy

None

Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in