لوقا 2
2
وا دنیا هُندِن عیسی مسیح
1توو اُ روزُ، امپراطور روم، آگوستوس، فَرمُن ایدا اُ جائُویی که روم حکومت شَکِه، مردمش سرشماری بَشِن. 2ایی اَوِّلین سرشماریَ و موکعی اَنجُم بو که کورینیوس فَرمُندار سوریه هَستَه. 3پَ به سرشماری، هَرکَ به شهر آبا و اجدادی خوش رَه، تا نُم نویسی بَشِت. 4ایسُف هم اَ شهر ناصِرَه که تو منطکه جلیلَ به منطکه یهودیه وا شهر داوود پادشاه که بِیت‌لِحِمَ، رَه. چونکه اُ اَ نسل داوود پادشاهَ. 5اُ وا نُمزاد خو میریَم که موکِع زادمونی نِزیکَه، رفتِن تا نُمُ خو بنویسِن. 6وختی که تو بِیت‌لِحِم هَستَرِن، موکِع زادمُنِ میریَم بو. 7میریَم اَوِّلین چوک خو، که پُسَ وا دنیا ایوا. به چوک خو بُنِنگ ایکه و توو آخوری ایخوابوند، چونکه توو مسافرخونه جائی به اُشُ نَهَستَه.
سالار کَهرُ و فرشته‌ئُو
8توو اُ منطکه، سالارِ کَهرویی هَستَرِن که تو کَفَه، غایه شُو که شِبو، به گَلَه خو نِگَهبُنی شادا. 9یَکهو یه فرشتۀ خداوند به اُشُ نَمایُن بو، نور جلال خداوند دور اُشُ روشنی ایگِه. سالارِ کَهرُ خیلی دلترک بودِن، 10فرشته بهشُ ایگُفت: «مَتِرسی، بیگینین، بِی شما خبر خاش اُمواردِن، خبر یه شادی گِپی که به همۀ کومِن: 11چونکه اِمرو توو شهر داوود پادشاه، نجات‌دهنده‌ای به شما وا دنیا هُندِن که مسیح موعود و خداوندِن، 12نِشُنَه‌اش به شما ایین که به یه طفلی پیدا اَکُنین که بُنِنگ ایشُکِردِن و توو آخور خوافتِن.» 13یَکهو گروهی گِپی اَ لشکرِ فرشته‌ئُون اَ آسَمُن ظاهر بودِن و با اُ یه تا فرشته به خدا حمد و ثنا شاکِه و شاگو:
14«جلال بر خدا توو بالاترین جایِ آسَمُنُ،
و صُل و سلامتی روی زمین میونِ اُشُویی که خدا اَزِشُ راضین.»
15وختی فرشته‌ئُون اَ پهلوشُ به آسَمُن رفتَن، سالار کَهرُ به هم شُگُفت: «بیِی وا شهر بِیت‌لِحِم بِرِم و اُچه اِتفاک کَفتِن و خداوند خبرشُ به ما ایدادِن، بیگینیم.» 16پَ اُشُ وا شتاب به بِیت‌لِحِم رفتِن و به میریَم و ایسُف و چوکی، که توو آخور خوافته پیدا شُکِه. 17وختی به چوک شُدی، هر گِپیُ که فرشته‌ئُو دربارَش شُگُفتَه، همه جا جار شُزَه. 18هَرکَ گَپوی سالارِ کَهرُ شَشنُت، تعجب شَکِه. 19ولی میریَم، همه ایشُ تو دل خو نگه شَکِه و بهشُ فکر شَکِه. 20پَ سالار کَهرُ به کَفَه برگشتِن و به خدا حمد و ثنا شاکِه، چون هرچه که شُدیدَه و شُشنُتَ، درست هَمویی هَستَه که بهشُ شُگُفتَه.
21آخِر روز هشتم که چوک سُنَّت بو، نُمی عیسی شُناها، همو نُمی که میریَم پِشتِه اَ ایکه اُشکُمی بَشِت، فرشته به اُ ایناهادَه.
تکدیم عیسی تو معبد
22میریَم بعد اَ گذروندِنِ اُ مدتی که توو شریعت خداوند به پاک بودِن زنی که بچه ایزائیدَه تعیین بودَه، با شوش ایسُف، به چوک شُسِیُ به معبد که توو شهر اورشلیمَ شُبُرد، تا به چوک به خداوند تکدیم بُکنِن. 23درست همطو که تو شریعت خداوند نوشته بودِن: «اَوِّلین پُسی که وا دنیا اَتا، بایه به خداوند وَخف بَشِت.» 24و همطو که توو شریعت خداوند هُندِن، «یَک جفت سورِسک یا دو تا جوجه کموتر» کُربُنی بُکنِن.
25تو اُ زَمُن، مردی به نُم شَمعون، تو اورشلیم زندگی شَکِه، که صالح و دیندارَ و منتظر ظهور مسیح موعودَه. روح قدّوس خدا بر شَمعون هَستَه. 26روح قدّوس خدا به اُ نِشُن ایدادَه که تا وختی به مسیح خداوند نَگینِه، نامِرِت. 27پَ شَمعون با هدایت روح قدّوس خدا داخل معبد رَه و وختی بَپ و مُم عیسی به چوک شُواردَه تا طِبکِ رسم شریعت به اُ بِی خدا وَخف بُکنِن، 28شَمعون به چوک تو کِچَکُ خو ایگِه و به خدا حمد و ثنا ایکه، ایگو:
29«ای خداوند، حالا به ایی خادمت که خیالی راحت بودِن،
طِبکِ گُفتَت اَ ایی دنیا بُبَر.
30چون، چِهمُن مه به نجات تو ایدیدِن،
31همو نجاتی که جلو چِهم همۀ مردم آماده اِتکه،
32اُ نورین که حکیکتُ به کوموی دگه نَمایُن اَکُنت
و باعث سربلندی کومت اِبو.»
33بَپ و مُمِ عیسی اَ گَپُنی که دربارۀ عیسی شاگُفتَه، ماتِشُ ایزَدَه. 34بعد شَمعون بهشُ دعای خیر ایکه و به میریَم، مُم چوک ایگو: «بیگین، ایی چوک تعیین بودَه که خیلیُ تو کوم یهود بِکَنُ پا بِگِرِن، و یه نِشُنه اِبو که باهاش مخالفت اَکُنِن. 35و یه شمشیر هم تو دل تو اَرِه، تا فکروی دلوی خیلیُ بَرمَلا بَشِت.»
36توو معبد یه پیر زنی زندگی شَکِه، که نبیَ، اُ اَ طِیفه اَشیر هَستَه، نُمی حَنّا و دُهت فَنوییَ. اُ هفت سال بعد اَ ایکه شو ایگِفت، شوش مُرد، 37و تا هشتاد و چهار سالگی بیوه مُند. اُ هیچِوَه معبدُ ول اینَکِه و شُو و رو با روزه و دعا بِی خدا پرستش شَکِه. 38حَنّا همو موکَع جلو هُندُ به خدا شُکر ایکه و وا همه کسوئی که تو اورشلیم منتظر هُندِنِ مسیح موعود هَستَرِن، دربارۀ عیسی گِپ ایزَه.
برگشت به ناصِرَه
39وختی که ایسُف و میریَم همه چیُ طِبکِ شریعت خداوند اَنجُم شُدا، به شهر خوشُ ناصِرَه، که تو جلیلَ، برگشتِن. 40اُ چوک گَپ و کِوی شِبو و پُر اَ حکمت هَستَه و تو چِهم خدا عزیزَ.
عیسی نوجَوُن توو معبد
41بَپ و مُم عیسی هر سال به عید پِسَخ به اورشلیم شارَفتَه. 42وختی که عیسی دوازده سالِشَه، طِبکِ رسمِ عید به اورشلیم رفتِن. 43وختی که عید تَمُن بو و اُشُ بَرشاگشت، عیسی نوجَووُن توو اورشلیم مُند. ولی بَپ و مُمِش خبر شُنَهَستَه، 44اُشُ فکر شاکِه که توو کارَوُنِن و یه روزِ تَمُن سفر شُکِه. وختی که شُدی عیسی نینِن، میونِ کومودون و آشناه‌ئُو دُمبالی گَشتن. 45وختی پیدایی شُنَکِه، وا اورشلیم برگشتِن تا دُمبالی بِگَردِن. 46بعد اَ سه رو، به عیسی توو معبد پیدا شُکِه. اُ میون معلمُ نِشتَه و به گَپُشُ گوش شَدا و اَ اُشُ سؤال شَکِه. 47هَرکَ که گَپوی عیسائو شَشنُت، اَ فهمِ اُ و اَ جوابویی که شَدا، حیرون شِبو. 48وختی که بَپ و مُمی، به عیسی اُجا شُدی حیرون بودِن. مُمِش به عیسی ایگُفت: «پُسُم، به چه با ما ایی کار اِتکه؟ مه و بَپِت دِلُمُ پَل پَل شَکِه و دُمبالت ماگَشت.» 49ولی عیسی جواب ایدا: «به چه دُمبال مه هَستِری؟ مگه تُنادونِست که بایه توو لَهَر بَپُم بَشُم؟» 50ولی اُشُ معنی ایی گَپی شُنَفَهمی. 51پَ عیسی با بَپ و مُم خو وا طَرَه ناصِرَه رَه و وا گَپِشُ هَستَه. مُمِش تَمُن ایی چیزُ توو دل خو نگه شَکِه.
52عیسی حمکتی بِشتِه شِبودُ و کَد و کامِتی گَپتِه. اُ، هم پهلو خدا عزیزَه و هم پهلو مردم.
Currently Selected:
لوقا 2: PES
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
©️2024 Korpu Company
لوقا 2
2
وا دنیا هُندِن عیسی مسیح
1توو اُ روزُ، امپراطور روم، آگوستوس، فَرمُن ایدا اُ جائُویی که روم حکومت شَکِه، مردمش سرشماری بَشِن. 2ایی اَوِّلین سرشماریَ و موکعی اَنجُم بو که کورینیوس فَرمُندار سوریه هَستَه. 3پَ به سرشماری، هَرکَ به شهر آبا و اجدادی خوش رَه، تا نُم نویسی بَشِت. 4ایسُف هم اَ شهر ناصِرَه که تو منطکه جلیلَ به منطکه یهودیه وا شهر داوود پادشاه که بِیت‌لِحِمَ، رَه. چونکه اُ اَ نسل داوود پادشاهَ. 5اُ وا نُمزاد خو میریَم که موکِع زادمونی نِزیکَه، رفتِن تا نُمُ خو بنویسِن. 6وختی که تو بِیت‌لِحِم هَستَرِن، موکِع زادمُنِ میریَم بو. 7میریَم اَوِّلین چوک خو، که پُسَ وا دنیا ایوا. به چوک خو بُنِنگ ایکه و توو آخوری ایخوابوند، چونکه توو مسافرخونه جائی به اُشُ نَهَستَه.
سالار کَهرُ و فرشته‌ئُو
8توو اُ منطکه، سالارِ کَهرویی هَستَرِن که تو کَفَه، غایه شُو که شِبو، به گَلَه خو نِگَهبُنی شادا. 9یَکهو یه فرشتۀ خداوند به اُشُ نَمایُن بو، نور جلال خداوند دور اُشُ روشنی ایگِه. سالارِ کَهرُ خیلی دلترک بودِن، 10فرشته بهشُ ایگُفت: «مَتِرسی، بیگینین، بِی شما خبر خاش اُمواردِن، خبر یه شادی گِپی که به همۀ کومِن: 11چونکه اِمرو توو شهر داوود پادشاه، نجات‌دهنده‌ای به شما وا دنیا هُندِن که مسیح موعود و خداوندِن، 12نِشُنَه‌اش به شما ایین که به یه طفلی پیدا اَکُنین که بُنِنگ ایشُکِردِن و توو آخور خوافتِن.» 13یَکهو گروهی گِپی اَ لشکرِ فرشته‌ئُون اَ آسَمُن ظاهر بودِن و با اُ یه تا فرشته به خدا حمد و ثنا شاکِه و شاگو:
14«جلال بر خدا توو بالاترین جایِ آسَمُنُ،
و صُل و سلامتی روی زمین میونِ اُشُویی که خدا اَزِشُ راضین.»
15وختی فرشته‌ئُون اَ پهلوشُ به آسَمُن رفتَن، سالار کَهرُ به هم شُگُفت: «بیِی وا شهر بِیت‌لِحِم بِرِم و اُچه اِتفاک کَفتِن و خداوند خبرشُ به ما ایدادِن، بیگینیم.» 16پَ اُشُ وا شتاب به بِیت‌لِحِم رفتِن و به میریَم و ایسُف و چوکی، که توو آخور خوافته پیدا شُکِه. 17وختی به چوک شُدی، هر گِپیُ که فرشته‌ئُو دربارَش شُگُفتَه، همه جا جار شُزَه. 18هَرکَ گَپوی سالارِ کَهرُ شَشنُت، تعجب شَکِه. 19ولی میریَم، همه ایشُ تو دل خو نگه شَکِه و بهشُ فکر شَکِه. 20پَ سالار کَهرُ به کَفَه برگشتِن و به خدا حمد و ثنا شاکِه، چون هرچه که شُدیدَه و شُشنُتَ، درست هَمویی هَستَه که بهشُ شُگُفتَه.
21آخِر روز هشتم که چوک سُنَّت بو، نُمی عیسی شُناها، همو نُمی که میریَم پِشتِه اَ ایکه اُشکُمی بَشِت، فرشته به اُ ایناهادَه.
تکدیم عیسی تو معبد
22میریَم بعد اَ گذروندِنِ اُ مدتی که توو شریعت خداوند به پاک بودِن زنی که بچه ایزائیدَه تعیین بودَه، با شوش ایسُف، به چوک شُسِیُ به معبد که توو شهر اورشلیمَ شُبُرد، تا به چوک به خداوند تکدیم بُکنِن. 23درست همطو که تو شریعت خداوند نوشته بودِن: «اَوِّلین پُسی که وا دنیا اَتا، بایه به خداوند وَخف بَشِت.» 24و همطو که توو شریعت خداوند هُندِن، «یَک جفت سورِسک یا دو تا جوجه کموتر» کُربُنی بُکنِن.
25تو اُ زَمُن، مردی به نُم شَمعون، تو اورشلیم زندگی شَکِه، که صالح و دیندارَ و منتظر ظهور مسیح موعودَه. روح قدّوس خدا بر شَمعون هَستَه. 26روح قدّوس خدا به اُ نِشُن ایدادَه که تا وختی به مسیح خداوند نَگینِه، نامِرِت. 27پَ شَمعون با هدایت روح قدّوس خدا داخل معبد رَه و وختی بَپ و مُم عیسی به چوک شُواردَه تا طِبکِ رسم شریعت به اُ بِی خدا وَخف بُکنِن، 28شَمعون به چوک تو کِچَکُ خو ایگِه و به خدا حمد و ثنا ایکه، ایگو:
29«ای خداوند، حالا به ایی خادمت که خیالی راحت بودِن،
طِبکِ گُفتَت اَ ایی دنیا بُبَر.
30چون، چِهمُن مه به نجات تو ایدیدِن،
31همو نجاتی که جلو چِهم همۀ مردم آماده اِتکه،
32اُ نورین که حکیکتُ به کوموی دگه نَمایُن اَکُنت
و باعث سربلندی کومت اِبو.»
33بَپ و مُمِ عیسی اَ گَپُنی که دربارۀ عیسی شاگُفتَه، ماتِشُ ایزَدَه. 34بعد شَمعون بهشُ دعای خیر ایکه و به میریَم، مُم چوک ایگو: «بیگین، ایی چوک تعیین بودَه که خیلیُ تو کوم یهود بِکَنُ پا بِگِرِن، و یه نِشُنه اِبو که باهاش مخالفت اَکُنِن. 35و یه شمشیر هم تو دل تو اَرِه، تا فکروی دلوی خیلیُ بَرمَلا بَشِت.»
36توو معبد یه پیر زنی زندگی شَکِه، که نبیَ، اُ اَ طِیفه اَشیر هَستَه، نُمی حَنّا و دُهت فَنوییَ. اُ هفت سال بعد اَ ایکه شو ایگِفت، شوش مُرد، 37و تا هشتاد و چهار سالگی بیوه مُند. اُ هیچِوَه معبدُ ول اینَکِه و شُو و رو با روزه و دعا بِی خدا پرستش شَکِه. 38حَنّا همو موکَع جلو هُندُ به خدا شُکر ایکه و وا همه کسوئی که تو اورشلیم منتظر هُندِنِ مسیح موعود هَستَرِن، دربارۀ عیسی گِپ ایزَه.
برگشت به ناصِرَه
39وختی که ایسُف و میریَم همه چیُ طِبکِ شریعت خداوند اَنجُم شُدا، به شهر خوشُ ناصِرَه، که تو جلیلَ، برگشتِن. 40اُ چوک گَپ و کِوی شِبو و پُر اَ حکمت هَستَه و تو چِهم خدا عزیزَ.
عیسی نوجَوُن توو معبد
41بَپ و مُم عیسی هر سال به عید پِسَخ به اورشلیم شارَفتَه. 42وختی که عیسی دوازده سالِشَه، طِبکِ رسمِ عید به اورشلیم رفتِن. 43وختی که عید تَمُن بو و اُشُ بَرشاگشت، عیسی نوجَووُن توو اورشلیم مُند. ولی بَپ و مُمِش خبر شُنَهَستَه، 44اُشُ فکر شاکِه که توو کارَوُنِن و یه روزِ تَمُن سفر شُکِه. وختی که شُدی عیسی نینِن، میونِ کومودون و آشناه‌ئُو دُمبالی گَشتن. 45وختی پیدایی شُنَکِه، وا اورشلیم برگشتِن تا دُمبالی بِگَردِن. 46بعد اَ سه رو، به عیسی توو معبد پیدا شُکِه. اُ میون معلمُ نِشتَه و به گَپُشُ گوش شَدا و اَ اُشُ سؤال شَکِه. 47هَرکَ که گَپوی عیسائو شَشنُت، اَ فهمِ اُ و اَ جوابویی که شَدا، حیرون شِبو. 48وختی که بَپ و مُمی، به عیسی اُجا شُدی حیرون بودِن. مُمِش به عیسی ایگُفت: «پُسُم، به چه با ما ایی کار اِتکه؟ مه و بَپِت دِلُمُ پَل پَل شَکِه و دُمبالت ماگَشت.» 49ولی عیسی جواب ایدا: «به چه دُمبال مه هَستِری؟ مگه تُنادونِست که بایه توو لَهَر بَپُم بَشُم؟» 50ولی اُشُ معنی ایی گَپی شُنَفَهمی. 51پَ عیسی با بَپ و مُم خو وا طَرَه ناصِرَه رَه و وا گَپِشُ هَستَه. مُمِش تَمُن ایی چیزُ توو دل خو نگه شَکِه.
52عیسی حمکتی بِشتِه شِبودُ و کَد و کامِتی گَپتِه. اُ، هم پهلو خدا عزیزَه و هم پهلو مردم.
Currently Selected:
:
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
©️2024 Korpu Company