Galatabrævið 4
4
Við Kristi ert tú ikki longur trælur men sonur
1Men eg sigi: Alla ta tíð, sum arvingin er óviti, er eingin munur á honum og træli, tó at hann er harri yvir øllum; 2men hann er undir umsjónarmonnum og ráðsmonnum til ta tíð, sum faðirin hevur ásett. 3Soleiðis vóru vit eisini, tá ið vit vóru ómyndingar, trælabundnir undir barnalærdómi heimsins. 4Men tá ið fylling tíðarinnar kom, sendi Guð son sín, føddan av kvinnu, føddan undir lóg, 5til tess at hann kundi keypa tey leys, sum vóru undir lóg, so at vit kundu fáa sonarættin. 6Men av tí at tit eru synir, tá hevur Guð sent anda sonar síns í hjørtu okkara, sum rópar: «Abba, faðir!» 7So ert tú tá ikki longur trælur, men sonur; men ert tú sonur, tá ert tú eisini arvingi fyri Guðs sakir.
Galatar eiga ikki at sleppa hinum kristna frælsinum
8Men ta tíðina, tá ið tit ikki kendu Guð, trælaðu tit undir teimum gudum, sum í roynd og veru ikki eru gudar. 9Men nú, tá ið tit kenna Guð, og tað sum meir er, eru kendir av honum, hvussu kunnu tit tá venda við aftur til hin veika og fátæka barnalærdómin, sum tit aftur av nýggjum vilja fara at træla undir? 10Tit geva gætur eftir døgum og mánaðum og tíðum og árum. 11Eg kvíði, at eg skal hava arbeitt við tykkum til einkis.
Men líkjast Paulusi og minnast teirra gamla kærleika til hansara
12Verðið eins og eg, tí at eg eri vorðin eins og tit, brøður, eg biði tykkum! Tit hava ongan órætt gjørt mær. 13Men tit vita, at ein likamligur veikleiki hjá mær var orsøkin til, at eg á fyrsta sinni boðaði tykkum gleðiboðskapin; 14og tí, sum í holdi mínum kundi verið tykkum til freistingar, høvdu tit ikki vanvirðing ella andstygd fyri; men tit tóku móti mær sum einum eingli Guðs, ja, sum Kristi Jesusi sjálvum. 15Hvar er tá nú sæluprísan tykkara? Tí at tann vitnisburð gevi eg tykkum, at hevði tað verið møguligt, tá høvdu tit stungið eyguni út úr tykkum og givið mær tey. 16Eri eg tá vorðin fíggindi tykkara, við tað at eg sigi tykkum sannleikan? 17Teir látast at hava áhuga fyri tykkum, men tað er ikki av góðum; heldur vilja teir skilja tykkum burturfrá, fyri at tit skulu hava áhuga fyri teimum. 18Men tað er altíð gott at vera áhugaður fyri tí, sum gott er, og ikki bert tá ið eg eri hjá tykkum. 19Børn míni, sum eg av nýggjum føði við hørðum verkjum, inntil Kristus er vorðin myndaður í tykkum! 20Eg vildi ynskt, at eg var hjá tykkum nú og kundi broytt rødd mína, tí at eg eri í iva um tykkum.
Hagar – Sára: lógartrældómur – Kristusfrælsi
21Sigið mær, tit sum vilja vera undir lóg, hoyra tit ikki lógina? 22Tí at skrivað stendur, at Ábraham átti tveir synir, annan við trælkvinnuni og annan við hini frælsu kvinnuni. 23Men sonurin hjá trælkvinnuni er gitin eftir holdi, men sonurin hjá hini frælsu kvinnuni samsvarandi fyrijáttan. 24Hetta hevur eina bílætliga merking; tí at tær báðar merkja teir tveir sáttmálarnar: annar er tann frá Sinaifjalli, sum føðir børn til trældóms, og hann er Hagar; 25tí at «Hagar» er Sinaifjallið í Árábiu og samsvarar við ta Jerúsalem, sum nú er; tí at hon er í trældómi við børnum sínum. 26Men Jerúsalem, sum er fyri oman, er fræls, og hon er móðir okkara. 27Tí at skrivað stendur: «Ver glað, ófrukt, sum ikki hevur átt barn; sker í róp og kalla hátt, tú sum ikki hevur barnsverkir! tí at børn hennara, sum er einslig, eru nógv fleiri enn hennara, sum hevur mannin.» 28Men vit, brøður, eru børn samsvarandi fyrijáttan, eins og Ísakur. 29Men líkasum í forðum tann, sum var gitin eftir holdi, forfylgdi tí, sum var gitin eftir anda, soleiðis eisini nú. 30Men hvat sigur skriftin? «Rek út trælkvinnuna og son hennara; tí at ikki skal trælkvinnusonurin taka arv saman við syninum hjá hini frælsu kvinnuni.» 31Tess vegna, brøður, eru vit ikki trælkvinnubørn, men børn hjá hini frælsu kvinnuni.
Currently Selected:
Galatabrævið 4: FB
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
©1961 Bibelselskabet, The Danish Bible Society