Ліст да Гебраяў Раздзел 2

Раздзел 2

1Таму неабходна нам пільна сачыць за тым, што мы чулі, каб часам не сысці з дарогі.

2 # Дзеі 7:38; Рым. 3:23 Бо калі праз анёлаў абвешчанае слова мела такую моц, што ўсякае злачынства і непаслухмянасць атрымлівалі справядлівую адплату,

3 # Мц. 4:17; Мк. 16:20; Лк. 1:2 то якім чынам мы зможам ухіліцца, калі занядбаем гэткае збаўленне, якое спачатку было абвешчана Госпадам, а ў нас умацавана было тымі, што чулі ад Яго

4 # Мк. 16:20 за пацвярджэннем Божым знакамі, і цудамі, і ўсякімі магутнасцямі, і дарамі Духа Святога па Яго волі.

5 # Мц. 28:18 Не анёлам бо падуладніў Бог будучы свет, пра які мы гаворым.

6 # Пс. 8:5-7 # Пс. 144:3 Засведчыў жа хтосьці ў нейкім месцы, кажучы: «Што ж ёсць чалавек, што Ты памятаеш пра яго, або сын чалавечы, што Ты адведваеш яго?

7 Мала панізіў Ты яго за анёлаў, славаю і пашанаю ўвянчаў яго, і паставіў яго па-над творамі рук Тваіх,

8 # Мц. 28:18 і ўсё Ты кінуў пад ногі яго». Калі ж усё падуладніў Яму, то нічога не засталося непадуладным Яму. Цяпер жа бачым, што яшчэ не ўсё падуладнена Яму.

9 # Плп. 2:7; 1Пёт. 1:21; Адкр. 5:9 Вось у Тым, Які быў мала паніжаны за анёлаў, бачым Ісуса, замучанага смерцю, вянчанага славай і пашанай, каб з ласкі Божай за ўсіх спазнаў смерць.

10 # Лк. 24:26; Ян. 1:3 Бо належала, каб Той, для Якога ўсё і праз Якога ўсё, Таго, Які шмат сыноў прывёў у славу, Правадыра іх збаўлення, удасканаліў праз цярпенне.

11 # Мц. 12:49; Мк. 3:34; Ян. 20:17; Дзеі 17:26 Бо Той, Хто ўсвячае, і тыя, якія ўсвячаюцца, ад Аднаго ўсе. Дзеля таго Ён не саромеецца называць іх братамі,

12 # Пс. 22:23 кажучы: «Абвяшчу імя Тваё Маім братам, пасярод святыні буду славіць Цябе».

13 # Іс. 8:17, 18 І яшчэ: «Я буду спадзявацца на Яго». Ды яшчэ: «Вось Я і дзеці, якіх даў Мне Бог».

14 # Рым. 8:3; 1Кар. 15:54; Клс. 2:15; 2Цім. 1:10; Ян. 1:14; 1Ян. 3:8; Адкр. 20:10 Дык калі дзеці сталіся супольнікамі ў целе і крыві, і Ён таксама стаўся супольнікам іх, каб смерцю знішчыць таго, які мае ўладу смерці, гэта значыць д’ябла,

15 # Лк. 1:74; Рым. 8:15; Гал. 4:1 і каб вызваліць тых, што праз страх смерці на ўсё жыццё былі аддадзены ў няволю.

16 # Рым. 4:16 Бо не анёлаў Ён прымае, але семя Абрагама прымае.

17 # Рым. 3:25; Плп. 2:7 Дзеля гэтага Ён павінен быў ва ўсім упадобніцца братам, каб стацца міласэрным і верным Першасвятаром у Бога, каб ачысціць грахі народа,

18бо таму, што Ён Сам быў спакушаны і цярпеў, можа тым, якія спакушаны, дапамагчы.

Currently Selected:

Ліст да Гебраяў Раздзел 2: ББЧ

Highlight

Copy