Markus 5
5
Dit 5. Capitel.
1En ja kam aur tö di üder Eg van di See ön di Gadarener jår Lönd.
2En diär hi üt dit Skep stapt, lȫp höm metjens en Mensk me en arig Geist öntögen.
3He hed sin Uning ön di Grewer. En Nemmen küd höm binj, uk ek me Kettings.
4For hi wiär åft me Lǟnken en Kettings bünden wessen, en hed di Kettings ofwreden, en di Lǟnken öntaubreken, en Nemmen wiär magtig, om höm tö tämen.
5En hi wiär altid, bid Nagt en Dai, üp di Bariger, en ön di Grewer, skrilt en slog sik me Stiner.
6Mar diär hi Jesus såg, lȫp hi tö, en fǟl höm tö Fut, skrilt gurtem en said:
7Wat hå ik me di tö dön, o Jesus, Gottes Seen, di Olderhōgst sin? Ik beswär di bi Gott, dat dü mi ek pinigst.
8Mar hi said tö höm: Får üt, dü fül Geist, van di Mensk.
9En hi fråget höm: Hur hjitst dü? En hi swåret, en sprok: Legion hjit ik, for wü sen vulen.
10En hi boad höm vul, dat hi jam ek üt dit Lönd driw måt.
11En diär wiär üp di Bariger en gurt Kär Swin üp di Weide.
12En alle Düweler boad höm, en said: “Let üs mung di Swin får.”
13En dadelkst död hi jam Forlof diärtö. Diär foar di fül Geister üt en foar mung di Swin; en di hile Kär /(Dreft)/ stört sik van di steil Kant ön di See, diär wiär hen bi tau düsend, en forsȫp ön di See.
14En di Swinhörder flögt, en måket et bekǟnt ön di Stad en üp-t Lönđ.#5.14 Hier sind einige Wörter in der Übersetzung Weggelassen.
15En kâm tö Jesus en såg höm, diär van di Düwel beseten wiär, dat hi sēt, en hi wiär bekloadet, en wiär bi Forstand; en ja wåd forfirt.
16En dânen, diär dit sen hå, said tö jam, wat me di beseten Mensk voargingen wiär, en van di Swin.
17En ja begent höm tö beden, dat hi van jår Lönđ weg ti wild.
18En diär hi ön dit Skep stapt, boad di, diär beseten wessen wiär, höm, dat hi bi höm bliw måt.
19Dag let Jesus höm dit ek tö, mar said tö höm: “Gung hen ön din Hüs tö din ein Lid, en forkindige jam, en hur gurt Weldåd di Herr di dön hēd, en sik aur di erbarmet hēd.
20En hi ging hen en begent üttöröppen ön dit Lönd van Dekapolis (10 Städer) en hur gurt Weldåd Jesus höm dön hed. En ja forwundert sik altermål.
21En diär Jesus önt Skep weder aurfären wiär tö di üder Eg, kâm er en hil Kär Lid töhop, en hi wiär bi di See.
22En sé hjir, diär kam jen van di Oppersten van di Skul, bi Nōm Jairus. En diär hi höm såg, fäl hi höm tö Fut.
23En boad höm vul, en said: “Min Dågter es sterwenskrånk en līdt üp-t lētst; wel I dag ek kom, en ju Hund üp hör li, om dat jü weder sünd ud mai, en lewwe.
24En hi ging hen me höm, en diär fölligt höm en gurt Kär Lid eter, en ja trängt höm.
25En diär wiär en Wüf, jü hed di Blödgang twelf Jår hed.
26En jü hed vul leden van vul Medecinmeisters, en hed al hör Gud diärbi tösät, en hat holp hör nönt, mar hat wåd jit âriger mé hör.
27Diär jü van Jesus hjert, kam jü mung di Kär van agtern, en rört sin Kload ön.
28For jü said: “Wan ik man ön sin Kload rake måt, wåd ik nog weder sünd.
29En dadelkst wiär di Blödkwel /(Ider)/ apdrügget, en jü fölt dit ön hör Lif, dat jü van hör Plåg sünd uden wiär.
30En metjens fölt Jesus bi sik salw di Kraft, diär van höm ütgingen wiär, en kirt sik om tö di Kär, en said: “Hokken hēd min Kloader önrört?”
31En sin Lirlings said tö höm: I sé jå, dat ju di Kär trǟngt; en da fråge I jit: “Hokken hēd mi önråket?”
32En hi lukket rund om bi eter di, diär dit dön hed.
33Mar di Wüf fürgtet sik en sjilwt, for jü wust, wat me hör sken wiär, kam en fäl höm tö Fut en said höm di hile Wårheid.
34En hi said tö hör: Min Dågter; din Glow hēd di sünd måket; gung hen me Fred, en bliw nü sünd en fri van din Plåg.
35Diär hi jit sa sprok, kam er hokken van di Tinsten, diär bi di Opperst van di Skul wiär, en said: “Din Dågter es stürwen, hurtö wel I nü di Meister Meit måke?
36Mar Jesus hjert dadelkst dit Urd, wat er said uden wiär, en said tö di Opperst van di Skul: “Fürgt ek, līw man!”
37En hi let Nemmen eterfölge, üs Petrus, en Jacobus, en Johannes, di Brödher van Jacobus.
38En hi kâm ön di Skul Opperst sin Hüs, en såg di Allârm, en danen diär vul skroalet en hület.
39En hi ging īn en said tö jam: “Wat lârme en skroale I?” Dit Biären es ek stürwen, mar hat släpt. En ja lagget höm wat üt.
40En hi drēw jam al üt, en nōm di Vader van dit Biären en di Moder, en danen, diär bi höm wiär, en ging diäroan, hur dit Biären leid.
41En hi fatet dit Biären bi Hunđ, en said tö hör: “Talitha kumi!” Dit es aursät: “Fåmen, ik si di, stun ap!”
42En di Fåmen stönd metjens âp, en wandelt; hat wiär twelf Jår oald. En ja wåd aur di maten forfirt.
43En hi leid-t jam hart üp, dat et Nemmen wet skuld, en said: “Ja skuld hör wat tö iten dö.”
Currently Selected:
Markus 5: NFNT
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
Translated by Peter Michael Clemens (1804-1870)
Markus 5
5
Dit 5. Capitel.
1En ja kam aur tö di üder Eg van di See ön di Gadarener jår Lönd.
2En diär hi üt dit Skep stapt, lȫp höm metjens en Mensk me en arig Geist öntögen.
3He hed sin Uning ön di Grewer. En Nemmen küd höm binj, uk ek me Kettings.
4For hi wiär åft me Lǟnken en Kettings bünden wessen, en hed di Kettings ofwreden, en di Lǟnken öntaubreken, en Nemmen wiär magtig, om höm tö tämen.
5En hi wiär altid, bid Nagt en Dai, üp di Bariger, en ön di Grewer, skrilt en slog sik me Stiner.
6Mar diär hi Jesus såg, lȫp hi tö, en fǟl höm tö Fut, skrilt gurtem en said:
7Wat hå ik me di tö dön, o Jesus, Gottes Seen, di Olderhōgst sin? Ik beswär di bi Gott, dat dü mi ek pinigst.
8Mar hi said tö höm: Får üt, dü fül Geist, van di Mensk.
9En hi fråget höm: Hur hjitst dü? En hi swåret, en sprok: Legion hjit ik, for wü sen vulen.
10En hi boad höm vul, dat hi jam ek üt dit Lönd driw måt.
11En diär wiär üp di Bariger en gurt Kär Swin üp di Weide.
12En alle Düweler boad höm, en said: “Let üs mung di Swin får.”
13En dadelkst död hi jam Forlof diärtö. Diär foar di fül Geister üt en foar mung di Swin; en di hile Kär /(Dreft)/ stört sik van di steil Kant ön di See, diär wiär hen bi tau düsend, en forsȫp ön di See.
14En di Swinhörder flögt, en måket et bekǟnt ön di Stad en üp-t Lönđ.#5.14 Hier sind einige Wörter in der Übersetzung Weggelassen.
15En kâm tö Jesus en såg höm, diär van di Düwel beseten wiär, dat hi sēt, en hi wiär bekloadet, en wiär bi Forstand; en ja wåd forfirt.
16En dânen, diär dit sen hå, said tö jam, wat me di beseten Mensk voargingen wiär, en van di Swin.
17En ja begent höm tö beden, dat hi van jår Lönđ weg ti wild.
18En diär hi ön dit Skep stapt, boad di, diär beseten wessen wiär, höm, dat hi bi höm bliw måt.
19Dag let Jesus höm dit ek tö, mar said tö höm: “Gung hen ön din Hüs tö din ein Lid, en forkindige jam, en hur gurt Weldåd di Herr di dön hēd, en sik aur di erbarmet hēd.
20En hi ging hen en begent üttöröppen ön dit Lönd van Dekapolis (10 Städer) en hur gurt Weldåd Jesus höm dön hed. En ja forwundert sik altermål.
21En diär Jesus önt Skep weder aurfären wiär tö di üder Eg, kâm er en hil Kär Lid töhop, en hi wiär bi di See.
22En sé hjir, diär kam jen van di Oppersten van di Skul, bi Nōm Jairus. En diär hi höm såg, fäl hi höm tö Fut.
23En boad höm vul, en said: “Min Dågter es sterwenskrånk en līdt üp-t lētst; wel I dag ek kom, en ju Hund üp hör li, om dat jü weder sünd ud mai, en lewwe.
24En hi ging hen me höm, en diär fölligt höm en gurt Kär Lid eter, en ja trängt höm.
25En diär wiär en Wüf, jü hed di Blödgang twelf Jår hed.
26En jü hed vul leden van vul Medecinmeisters, en hed al hör Gud diärbi tösät, en hat holp hör nönt, mar hat wåd jit âriger mé hör.
27Diär jü van Jesus hjert, kam jü mung di Kär van agtern, en rört sin Kload ön.
28For jü said: “Wan ik man ön sin Kload rake måt, wåd ik nog weder sünd.
29En dadelkst wiär di Blödkwel /(Ider)/ apdrügget, en jü fölt dit ön hör Lif, dat jü van hör Plåg sünd uden wiär.
30En metjens fölt Jesus bi sik salw di Kraft, diär van höm ütgingen wiär, en kirt sik om tö di Kär, en said: “Hokken hēd min Kloader önrört?”
31En sin Lirlings said tö höm: I sé jå, dat ju di Kär trǟngt; en da fråge I jit: “Hokken hēd mi önråket?”
32En hi lukket rund om bi eter di, diär dit dön hed.
33Mar di Wüf fürgtet sik en sjilwt, for jü wust, wat me hör sken wiär, kam en fäl höm tö Fut en said höm di hile Wårheid.
34En hi said tö hör: Min Dågter; din Glow hēd di sünd måket; gung hen me Fred, en bliw nü sünd en fri van din Plåg.
35Diär hi jit sa sprok, kam er hokken van di Tinsten, diär bi di Opperst van di Skul wiär, en said: “Din Dågter es stürwen, hurtö wel I nü di Meister Meit måke?
36Mar Jesus hjert dadelkst dit Urd, wat er said uden wiär, en said tö di Opperst van di Skul: “Fürgt ek, līw man!”
37En hi let Nemmen eterfölge, üs Petrus, en Jacobus, en Johannes, di Brödher van Jacobus.
38En hi kâm ön di Skul Opperst sin Hüs, en såg di Allârm, en danen diär vul skroalet en hület.
39En hi ging īn en said tö jam: “Wat lârme en skroale I?” Dit Biären es ek stürwen, mar hat släpt. En ja lagget höm wat üt.
40En hi drēw jam al üt, en nōm di Vader van dit Biären en di Moder, en danen, diär bi höm wiär, en ging diäroan, hur dit Biären leid.
41En hi fatet dit Biären bi Hunđ, en said tö hör: “Talitha kumi!” Dit es aursät: “Fåmen, ik si di, stun ap!”
42En di Fåmen stönd metjens âp, en wandelt; hat wiär twelf Jår oald. En ja wåd aur di maten forfirt.
43En hi leid-t jam hart üp, dat et Nemmen wet skuld, en said: “Ja skuld hör wat tö iten dö.”
Currently Selected:
:
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
Translated by Peter Michael Clemens (1804-1870)