ΨΑΛΜΟΙ 106 [105]
106 [105]
Η απιστία του Ισραήλ και η πιστότητα του Θεού
1Αλληλούια, αινείτε τον Κύριο!
Δοξολογείτε τον Κύριο,
γιατί είναι καλός
κι αιώνια διαρκεί η αγάπη του!
2Ποιος μπορεί για τα θαυμαστά
τα έργα του Κυρίου να πει,
να κάνει ν’ ακουστούν όλα τα εγκώμια
που του πρέπουν;
3Μακάριοι εκείνοι που τηρούν τις αποφάσεις του Θεού,
που ενεργούν πάντα με δικαιοσύνη!
4Θυμήσου με κι εμένα, Κύριε,
μέσα στην εύνοια που δείχνεις στο λαό σου·
έλα σε βοήθειά μου όταν τους σώσεις.
5Για ν’ απολαύσω την ευτυχία των εκλεκτών σου,
να χαίρομαι με τη χαρά του έθνους σου,
να συμμερίζομαι την καύχηση εκείνων που σου ανήκουν.
6Αμαρτήσαμε, όπως οι πρόγονοί μας,
παρανομήσαμε και ασεβήσαμε.
7Οι πρόγονοί μας στην Αίγυπτο
δεν κατανόησαν τα θαυμαστά τα έργα, του Κυρίου,
ξέχασαν τις πολλές ευεργεσίες του·
κι εξεγερθήκανε κοντά στη θάλασσα,
στη Θάλασσα την Ερυθρά.
8Κι όμως αυτός τους έσωσε για την τιμή του ονόματός του·
ώστε η δύναμή του να φανερωθεί.
9Την Ερυθρά Θάλασσα πρόσταξε
κι εκείνη στέγνωσε·
και τους οδήγησε ανάμεσα από τα νερά,
ωσάν στην έρημο να περπατούσαν.
10Τους έσωσε από τα χέρια εκείνων που τους μάχονταν,
τους γλίτωσε απ’ την εξουσία των εχθρών τους.
11Τα νερά σκέπασαν τους αντιπάλους τους·
δεν έμεινε απ’ αυτούς ούτ’ ένας.
12Και τότε πίστεψαν στα λόγια του Θεού
και τον ύμνο του ψάλαν.
13Μα δεν αργήσαν να ξεχάσουνε τα έργα του
και δεν περίμεναν το σχέδιό του να τελειώσει.
14Τους έπιασε η πλεονεξία μες στην έρημο
και το Θεό προκάλεσαν μέσα στις ερημιές.
15Αυτός τους έδωσε εκείνο που ζητούσαν
αλλά μαζί τούς έστειλε κακό θανατικό.
16Μες στο στρατόπεδο ζηλοφθονήσαν το Μωυσή
και τον Ααρών, που ήταν στον Κύριο αφιερωμένος.
17Τότε η γης εσχίστηκε και κατάπιε το Δαθάν
και σκέπασε του Αβιρώμ τους συνενόχους.
18Φωτιά έπεσε πάνω στη φατρία τους,
και φλόγα τούς κατάκαψε τους ασεβείς.
19Και φτιάξανε μοσχάρι στο Χωρήβ
και λάτρεψαν ένα κομμάτι μέταλλο.
20Κι αντικατέστησαν τη δόξα του Θεού τους
με το ομοίωμα χορτοφάγου μοσχαριού.
21Ξεχάσαν το Θεό, τον ελευθερωτή τους,
που είχε κάνει έργα μέγιστα στην Αίγυπτο,
22έργα αξιοθαύμαστα στου Χαμ τη χώρα
και τρομερά σημεία στη Θάλασσα την Ερυθρά.
23Κι όπως το είχε πει, θα τους αφάνιζε ο Θεός
αν δε στεκόταν ο Μωυσής, ο εκλεκτός του,
μπροστά του καθώς πρόμαχος,
για ν’ αποστρέψει την οργή του
ώστε να μην καταστραφούν.
24Περιφρονήσανε τη χώρα των ονείρων τους
και δεν πιστέψανε το λόγο του Θεού.
25Μες στις σκηνές τους διαμαρτύρονταν
και στου Κυρίου τη φωνή δεν υπακούσαν.
26Τότε, το χέρι υψώνοντας αυτός ορκίστηκε
να πέσουνε στην έρημο νεκροί·
27ανάμεσα σε ειδωλολάτρες
οι απόγονοί τους να πεθάνουνε
και μες στις χώρες να διασκορπιστούν.
28Κατόπι στη λατρεία προσχώρησαν
του Βάαλ, στη Φεγώρ,
κι έφαγαν απ’ τις θυσίες που προσφέρθηκαν
σε θεούς νεκρούς.
29Κι ερέθισαν τον Κύριο με τα έργα τους,
κι έπεσε πάνω τους θανατικό.
30Αλλά σηκώθηκε ο Φινεές
και τους εξιλέωσε,
και το θανατικό πήρε έτσι τέλος.
31Αυτό σαν πράξη δίκαιη του καταλογίστηκε
από τη μια γενιά στην άλλη και για πάντα.
32Και στα νερά της Μεριβά εξόργισαν τον Κύριο
και κακό βρήκε το Μωυσή εξαιτίας τους.
33Επειδή πίκραναν το Πνεύμα του
και δίχως σκέψη μίλησαν τα χείλη του.
34Δεν εξοντώσαν τους λαούς,
όπως τους το ’χε ο Κύριος διατάξει.
35Αλλά με τους ειδωλολάτρες αναμείχθηκαν
και μάθανε να ζουν καθώς εκείνοι.
36Λατρεία στα είδωλά τους πρόσφεραν
που γίνανε γι’ αυτούς παγίδα.
37Θυσίασαν στους δαίμονες
τους γιους τους και τις κόρες τους.
38Και αίμα αθώο χύσανε
των αγοριών τους και των κοριτσιών τους,
που τα θυσίασαν στα είδωλα της Χαναάν·
και μιάνθηκε η χώρα με το αίμα τους.
39Αμάρτησαν με τα έργα τους
και με τις πράξεις τους απίστησαν.
40Κι άναψε του Κυρίου η οργή
ενάντια στο λαό του
και τους δικούς του τους αποστράφηκε.
41Στην εξουσία τούς έδωσε των ειδωλολατρών
και δέσποσαν επάνω τους αυτοί που τους μισούσαν.
42Τους καταπίεσαν οι εχθροί τους,
κι αυτοί υποτάχτηκαν στην εξουσία τους.
43Πολλές φορές ο Κύριος τους απελευθέρωσε,
μα αυτοί στην ανταρσία τους με πείσμα μένανε
και μες στην ανομία τους βυθίζονταν.
44Ωστόσο ο Κύριος είδε τη θλίψη τους,
όταν τους άκουγε να του φωνάζουν·
45θυμήθηκε τη διαθήκη του για χάρη τους,
κι ως πολυεύσπλαχνος άλλαξε γνώμη.
46Κι έκανε να τους σπλαχνιστούν
όλοι αυτοί που τους κρατούσαν αιχμαλώτους.
47Σώσε μας, Κύριε, Θεέ μας,
συγκέντρωσέ μας μέσ’ απ’ τους ειδωλολάτρες
για να δοξολογούμε το άγιο σου το όνομα
και καύχημά μας να ’χουμε πως σε υμνούμε.
48Ευλογητός ας είναι ο Κύριος,
ο Θεός του Ισραήλ,
από πάντα και για παντοτινά·
κι ας πει όλος ο λαός:
«Αμήν! Αλληλούια!»
Currently Selected:
ΨΑΛΜΟΙ 106 [105]: TGVD
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
Copyrighted by the Hellenic Bible Society, 1997, 2003.