2
فصل دوم
سرنوشت کسانی که در حق فقرا ظلم می کنند
1وای بر شما که در شب نقشه های شوم می کشید و وقتی که صبح می شود، آن ها را عملی می سازید. در هر فرصتی که به دست آورید، مرتکب کارهای زشت می شوید. 2به زمین و خانۀ مردم طمع می کنید و آن ها را از ایشان بزور می گیرید. مال و خانۀ هیچ کسی از دست شما در امان نیست.
3بنابران خداوند می فرماید: «من تصمیم گرفته ام بر سر شما چنان بلائی را نازل کنم که نتوانید از آن فرار کنید. به روزگار بد گرفتار می شوید و دیگر با کبر و غرور قدم بر نمی دارید. 4در آن زمان، شما مَثَل و زبانزد مردم می شوید. با تلخی نوحه سرائی می کنید و می گوئید: ما بکلی تباه شدیم، زیرا خداوند سرزمین ما را از ما گرفت و بین مردمی تقسیم کرد که ما را به اسارت بردند.»
5پس آن وقتی که سرزمین را به قوم برگزیدۀ خود بازگردانم، شما از آن سهمی نمی گیرید.
6اما مردم به من می گویند: «برای ما موعظه نکن و این حرفها را بزبان نیاور. خدا نمی خواهد که ما خوار و رسوا شویم.
7ای خاندان یعقوب، آیا می دانید که مورد نفرین خداوند قرار گرفته اید؟ آیا فکر می کنید که صبر او تمام شده است؟ آیا او واقعاً با شما چنین رفتار می کند؟ خیر، سخنان او به کسانی که اعمال و کردار درست داشته باشند، نیکو است.»
8خداوند می فرماید: «اما شما برضد قوم برگزیدۀ من برخاسته و دشمن آن ها شده اید. مردانی که از میدان جنگ بر می گردند، به این امید می باشند که در وطن خود در امان خواهند بود، اما شما لباس شان را می دزدید و آن ها را برهنه می کنید. 9زنان قوم برگزیدۀ مرا از خانه های عزیز شان بیرون می رانید و اطفال آن ها را از حق و برکاتی که من به آن ها داده ام، برای همیشه محروم می کنید. 10برخیزید و بروید! دیگر در اینجا در امان نخواهید بود، زیرا بخاطر گناهان شما اینجا محکوم به فنا شده است.
11اگر شخص دروغگو و فریبکاری بیاید و با شما در بارۀ کیف و لذت شراب صحبت کند، فوراً او را به پیغمبری می پذیرید.
وعدۀ نجات
12ای یعقوب، من تمامی خاندان ترا جمع می کنم و بازماندگان اسرائیل را فراهم آورده و مثل گوسفندان در طویله بر می گردانم. جمعیت آن ها افزایش می یابد و شور و غوغای شان دشت و دمن را پُر می کند. 13راه را برای شان باز می کنم. آن ها را از اسارت نجات داده به سرزمین خود شان هدایت می نمایم و من، خداوند پادشاه و پیشوای آن ها می شوم.»
