1 أيث-سلونيك 4
4
ئِجّن ن ثُوْذَارْث إِي خف غَا يَارْضَا سِيذِي أَربِّـي
1فَا آي أَيثْمَا عْلَاحْسَاب ثِمسْڒَايِين نّغْنِي، كنِّيو قَا ثْقبْڒم زَّايْنغ مَامش إِي غَا ثْعِيشم بَاش اَخَاوم يَارْضَا أَربِّـي؛ أَمنِّي عَاوذ إِي تْعِيشم. ڒخُّو ذِي عِيْسَى لْمَسِيح نتْحشَّام-يكنِّيو نتْوصَّا-كنِّيو بَاش اَذ تݣّم عَاذ كْتَار.
2شُوْف، ثسّْنم ثِمسْڒَايِين نِّي إِي زِي كنِّيو نْوصَّا س سُّلْطَا ن عِيْسَى لْمَسِيح. 3أَقَا ڒْخَاضَر ن أَربِّـي يتْخصَّا-كنِّيو اَذ تِيڒِيم ثصْفَام اَذ تْبعّْذم زِي لْفَسَاد. 4ئِتْخصَّا اَذ تسّْنم مَامش غَا ثْحكْمم خ دَّات نْوم عْلَاحْسَاب مِين يدْجَان مُقدّس ذَايس اَوقَّار. 5مَاشِي اَذ تْعِيشم ذِي شّهْوث ن دَّات نْوم مَامّش تݣّن ڒݣْنُوْس وَار يسِّينن شَا أَربِّـي. 6عْلَاحْسَاب مَانَايَا يتْخصَّا لَابُد ؤُڒَا ذ يجّن وَار يضدْجم ؤُمَاس وَار ث يتْغشِّي شَا لِأَنَّا ذ سِيذِيثْنغ إِݣ يتْخدْجَاسن خ مَارَّا ثِمسْڒَايِين-أَ مَامّش ذَاوم ث ننَّا قْبڒ نعْڒم-اَوم خَاس. 7مِينْزِي أَربِّـي وَار ذَانغ د يڒَاغِي شَا بَاش أَ نْعِيش ذِي مِين يخنْزن؛ لَّا، ئِڒَاغَا-يَانغ-د أَ نْعِيش ذِي مِين يصْفَان. 8فَلِيهَذَا ونِّي يتَاݣِين اَذ يذْفَار ڒُوْصِيّث-أَ ثَانِيتَان اَتَاف مَاشِي يتَاݣِي إِ بْنَاذم، ئِتَاݣِي إِ أَربِّـي ونِّي إِي ذَاوم د يتِيشّن أَرُّوْح نّس يقدّْسن.
9ڒخُّو عْلَاحْسَاب ڒمْحِبّث جَارَاوم وَار نْتحْذِيجِي شَا عَاذ اَذَاوم نَارِي، مَايمِّي؟ مِينْزِي يسڒْمذ-يكنِّيو أَربِّـي س يِيخف نّس اَذ تخْسم اَيَاوْيَا. 10وَاه، ذ صَّح تخْسم مَارَّا أَيثْمَاثْوم إِي كِذْوم يتْعِيشن ذِي لْإِقْلِيم ن مَاسِدُوْنْيَا. وَلَكِن نتْوصَّا-كنِّيو آي أَيثْمَا اَذ تَرْنِيم عَاذ كْتَار. 11نتْوصَّا عَاوذ اَذ تْحَوْڒم بَاش اَذ تْعِيشم ذِي ڒْهُدْنث، أَذ تَاذْفم ذِي شّْغُوْڒَاث نْوم وَاهَا، أَذ تْخذْمم س يفَاسّن نْوم. أَمنِّي إِي كنِّيو نتْوصَّا قْبڒ. 12حمَا اَذ تُوْيُوْرم س لْمَعْقُوْل اَك يِنِّي غَار بَارَّا نْوم وَار يُوْمِينن شَا، وَار تحْذِيجِيم وَالُو زِي حَدّ.
عْلَاحْسَاب ڒْمُوْمِنِين إِي يمُّوْثن
13فَا آي أَيثْمَا، وَار نخْس شَا اَذ تْقفْڒم إِ يِيخف نْوم عْلَاحْسَاب يِنِّي يطّْصن ذݣ يمضْڒَان بَاش وَار تْخيِّيقم شَا اَم يِنِّي نّغْنِي وَار ذِي يدْجِي بُو لْأَمَال. 14شُوْف، نشِّين نْتَامن بلِّي عِيْسَى يمُّوْث يكَّر-د، نْتَامن عَاوذ بلِّي أَربِّـي عَاذ اَذ ييْسِي يِنِّي يطّْصن ذݣ يمضْڒَان إِي يُوْمْنن زِي لْمَسِيح اَذ يڒِين اَك عِيْسَى. 15عْلَاحْسَاب اَوَاڒ ن سِيذِيثْنغ نقَّار-اَوم قَا نشِّين يعْنِي يِنِّي عَاذ يدَّرن يعْنِي يِنِّي عَاذ يقِّيمن ذِي دُّنشْت-أَ خْمِي د غَا يَاس سِيذِيثْنغ قَا نشِّين وَار نتْݣَعِّيذ شَا ذ يمزْوُوْرَا خ يِنِّي يطّْصن ذݣ يمضْڒَان. 16لِأَنَّا سِيذِيثْنغ اَقَا اَذ د يهْوَا س يِيخف نّس زݣ وجنَّا س يِجّن ن ثْغُوْيّث ثمْغَر ذ يِجّن ن ثْمِيجَّا ن لْمَلَاك نِّي اَمقّْرَان ذ زَّامَّار نِّي يتْصُوْضن ن أَربِّـي، ڒخْدّنِّي يمتِّينن تُوْغَا يُوْمْنن زِي لْمَسِيح اَذ د كَّرن ذ يمزْوُوْرَا. 17سّنِّي نشِّين يعْنِي يِنِّي عَاذ يدَّرن يعْنِي ينِّي عَاذ اَقَانغ ذِي دُّنشْت-أَ اَتَاف اَكِذْسن نتْوَارْفع غَار وجنَّا ذݣ يسيْنُوْثن#4.17 ئِسيْنُوثن نِثْنِي ذ يسݣْنُوثن. بَاش أَ نْمڒْقَا اَك سِيذِيثْنغ ذِي لْهَوَا. وَا ٱمنِّي اَكِذس نِيڒِي إِ ڒبْدَا. 18إِذن، شجّْعث اَيَاوْيَا س وَاوَاڒن-أَ.
Currently Selected:
1 أيث-سلونيك 4: ريف
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in