YouVersion Logo
Search Icon

लूका 6:27-49

लूका 6:27-49 XNR

“अपर मैं तुहां सुणने आल़ेआं जो ग्लांदा ऐ, कि अपणे दुश्मणा नैं भी प्यार रखा; जेह्ड़े तुहां नैं बैर रखगे, तिन्हां दा खरा करा। जेह्ड़ा तुहां जो श्राप दैं, तिन्हां जो आसीष देआ; जेह्ड़ा तुहां दा अपमान करैं, तिन्हां तांई प्रार्थना करा। जेह्ड़ा तुहां दिया इक्की खाखा पर चपेड़ मारे तिसदे गांह दूईआ खाखा भी करी देआ; कने जेह्ड़ा तेरी कमरी लैणां चांह़दा ऐ, तिसियो कुरता लैणे ते भी मत रोक। जेह्ड़ा कोई तिज्जो ते मंगे, तिसियो दे, कने जेह्ड़ा तेरी चीज्ज खोई लैं, तिसते मत मंग। कने जिंआं तुहां चांह़दे हन कि माणु तुहां सौगी करन, तुहां भी तिन्हां सौगी तिंआं ई करा। “जे तुहां अपणे प्यार रखणे आल़ेआं सौगी प्यार रखन, तां इस च कुण देहई बड्डी गल्ल ऐ? क्जोकि पापी भी तां अपणे प्यार रखणे आल़ेआं सौगी प्यार रखदे हन। जे तुहां भी अपणेयां भलाई करणे आल़ेआं सौगी ई भलाई करदे हन, तां इस च कुण देहई बड्डी गल्ल ऐ? क्जोकि पापी भी इआं ई करदे हन। जे तुहां माणुआं जो उधार दैन, जिन्हां ते भिरी पाणे दी आस रखदे हन, तां इस च कुण देहई बड्डी गल्ल ऐ? क्जोकि पापी-पापियां जो उधार दिंदे हन कि तितणा भिरी पान। अपर अपणे दुश्मणा नैं भी प्यार रखा, कने भलाई करा कने भिरी पाणे दी उम्मीद नीं रखी करी उधार देआ। कने तुहां तांई बड़ा बड्डा प्रतिफल़ हुंगा, कने तुहां परम प्रधान परमात्मे दे बच्चे हुंगे, क्जोकि सैह़ तिन्हां बुरे माणुआं पर दयाबान ऐ, जेह्ड़े धन्यावाद नीं करदे। जिंआं तुहां दा पिता परमात्मा दयाबान ऐ, तिंआं ई तुहां भी दयाबान बणा। “दोस मत लगा, तां तुहां पर भी दोस नीं लगाया जांगा। कुसियो दोसी मत बणा, तां तुहां भी दोसी नीं बणाया जांगा। माफ करा, तां तुहां जो भी माफ कित्ता जांगा। तुहां दिंगे, तां तुहां जो भी दित्ता जांगा। लोक तुहां जो पूरे नापे नैं जिक्की-जिक्की करी कने हलाई-हलाई करी कने चूंड लगाई नैं तुहां दिया गोदिया च पांगे, क्जोकि जिस नापे नैं तुहां नापदे हन तिस नापे नैं तुहां तांई भी नापेया जांगा।” भिरी यीशुयैं तिन्हां जो इक्क उदारण दित्ता, “क्या इक्क अन्ना, अन्ने जो रस्ता दस्सी सकदा ऐ? क्या दोयो खड्डे च नीं पोंगे। चेला अपणे गुरुये ते बड्डा नीं हुंदा, अपर जेह्ड़ा कोई सिद्ध हुंगा, सैह़ अपणे गुरुये साइआं हुंगा। तू क्जो अपणे भाऊये दी अखीं दे कखे जो दिक्खदा ऐ, कने तिज्जो अपणिया अखीं दा लट्ठा नीं दुस्सदा? कने जाह़लू तिज्जो अपणिया अखीं दा लट्ठा नीं दुस्सदा, तां अपणे भाऊये नैं किंआं ग्लाई सकदा ऐ, ‘हे भाऊ ठैहर मैं तेरिया अखीं दे कखे जो कड्डी दिंदा?’ हे पाखंडी, पैहल्ले अपणिया अखीं दे लट्ठे जो तां कड्ड, ताह़लू जेह्ड़ा कख तेरे भाऊये दिया अखीं च ऐ, खरे कित्ते दिक्खी नैं कड्डी सकगा। “कोई भी खरा रूख नकम्मा फल़ नीं दिंदा, कने ना तां कोई नकम्मा रूख ऐ जेह्ड़ा खरा फल़ दिंदा ऐ। हर इक्क रूख अपणे फल़े ते पणछुंदा ऐ; क्जोकि माणु झाड़ियां ते धूड़े नीं तोड़दे कने ना झड़बेरी ते अंगूर। भला माणु अपणे मने दे खरे भण्डार ते खरियां गल्लां कड्डदा ऐ, कने बुरा माणु अपणे मने दे बुरे भण्डारे ते बुरिआं गल्लां कड्डदा ऐ; क्जोकि जेह्ड़ा मने च भरोया हुंदा ऐ सैई तिसदे मुँऐ च निकल़दा ऐ। “जाह़लू तुहां मेरा कैहणा ई नीं मनदे तां मिन्जो क्जो ‘हे प्रभु, हे प्रभु’ ग्लांदे हन? जेह्ड़ा कोई मिन्जो अल्ल ओंदा ऐ कने मेरियां गल्लां सुणी करी तिन्हां जो मनदा ऐ, मैं तुहां जो दस्सदा ऐ कि सैह़ कुस साइआं ऐ: सैह़ माणु तिस अक्लमंद माणुये साइआं ऐ, जिन्हीं अपणा घर बणांदे बग्त जमीना पर डुग्गी नीई खुणी कने पत्थर पाई करी बणाया, कने जाह़लू बाढ़ आई तां पाणी तिस घरे नैं लग्गा अपर तिसियो कोई नकसान नीं होएया, क्जोकि सैह़ पक्का बणया था। अपर जेह्ड़ा मेरियां गल्लां सुणी करी नीं मनदा सैह़ मूर्ख माणुये साइआं ऐ जिन्हीं धरतिया दिया चिक्का पर बगैर नीआं पाई करी घर बणाया, जाह़लू बाढ़ आई कने तिस घरे नैं टकराई ताह़लू सैह़ तिसी बग्त ढेई नैं सत्यानाश होई गेआ।”