ගීතාවලිය 111
111
සමිඳාණන් වහන්සේ පැසසුමෙහි යුතු බව
1සමිඳාණන් වහන්සේ පසසන්න, දැහැමියන්ගේ සමාගමේ දී ද සභාවේ දී ද මාගේ මුළු සිතින් සමිඳුන්ට ස්තුති කරන්නෙමි.
2සමිඳුන්ගේ ක්‍රියා කොපමණ උදාර ද?
ඒවාට ප්‍රිය වන සියල්ලෝ ඒවා තේරුම්ගැනීමට උත්සාහ කරති.
3එතුමාණන්ගේ ක්‍රියා ගෞරවයෙන් හා මහිමයෙන් පූර්ණ ය;
එතුමාණන්ගේ දැහැමිකම සදාතන ය.
4සිය පුදුම ක්‍රියාවන් අපට අමතක වන්නට ඉඩ නාරින සේක.
සමිඳාණෝ, දයාවන්ත ය;
සානුකම්පිත ය.
5එතුමාණෝ තමන් කෙරෙහි ගරුබිය ඇත්තන්ට ආහාර දෙන සේක.
එතුමාණෝ සිය ගිවිසුම කිසි කලක අමතක නොකරන සේක.
6එතුමාණෝ විජාතීන්ගේ දේශයන් තමන් සෙනඟට දීමෙන් තමන් බලය ඔවුන්ට පෙන්වූ සේක.
7එතුමාණන්ගේ ක්‍රියා සත්‍යය හා යුක්තිය ප්‍රකාශ කරයි;
එතුමාණන්ගේ පනත් සියල්ල විශ්වාසී ය.
8ඒවා සදහට ම පවතිනු ඇත.
සත්‍යයෙන් හා අවංකකමෙන් ඒවා සිදු කරන ලද්දේ ය.
9එතුමාණෝ සිය සෙනඟ මුදා ලූ සේක;
සිය ගිවිසුම සදහට ම පිහිටෙවු සේක.
එතුමාණන්ගේ නාමය සුවිශුද්ධ ය;
ගරු ගම්භීර ය.
10දේව ගරුබිය පෑම ප්‍රඥාවේ මුල් පියවර වේ;
එය පිළිපදින සියල්ලන්ට මනා බුද්ධිය ඇති වන්නේ ය.
එතුමාණන්ගේ ප්‍රශංසාව සදාකල් පවත්නේ ය.#ජෝබ් 28:28; හිතෝ 1:7; 9:10
Currently Selected:
ගීතාවලිය 111: SNRV
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
