YouVersion Logo
Search Icon

Psalmet 102

102
1Lutje e të mjerit, kur është i hidhëruar dhe brengën e tij e nxjerr para Zotit.
2O Zot, dëgjoje lutjen time
e klithma ime ardhtë te ti.
3Mos e fshih fytyrën tënde prej meje
ditën e fatkeqësisë sime,
prire veshin tënd drejt meje
ditën që të thërras
e dëgjomë sa më shpejt.
4Se ditët e mia po zhduken si tymi,
eshtrat po më bëhen shkrumb si prushi.
5Zemra po më vyshket si bari e po thahet,
kam harruar të ha edhe bukën time.
6Prej ofshamës së rënkimit tim
jam bërë kockë e lëkurë.
7Jam bërë si pelikani në shkretëtirë,
i ngjaj kukuvajkës ndër rrënoja.
8Gjumi nuk më merr,
jam si trumcaku i vetmuar mbi çati.
9Armiqtë më përqeshin tërë ditën,
edhe ata që më thurin lavde
nëmin në emrin tim.
10Po ha hi si bukë,
pijen e përziej me lot.
11Për shkak të zemërimit e furisë sate,
lart më ngrite, por mandej më plandose.
12Ditët e mia janë si hija e muzgut
e unë po thahem si bari.
13Por ti, o Zot, mbetesh në amshim,
kujtimi yt brez pas brezi.
14Do të ngrihesh e do të kesh dhembshuri për Sionin,
se erdhi koha të tregohesh i mëshirshëm me të;
po, erdhi koha e caktuar!
15Shërbëtorët e tu i duan gurët e tij,
u dhimbset edhe pluhuri i tij.
16Atëherë kombet do ta druajnë emrin e Zotit
e gjithë mbretërit e tokës lavdinë e tij,
17kur Zoti ta ndërtojë Sionin
e në lavdinë e tij të shfaqet.
18Përgjërimin e të mjerëve e vuri re
dhe lutjen e tyre nuk e shpërfilli.
19Le të shkruhet kjo për brezninë e ardhshme
dhe populli, që do të krijohet, le të lavdërojë Zotin.
20Se Zoti pa nga shenjtërorja e tij e lartë,
prej qiellit hodhi vështrimin e tij mbi tokë,
21për të dëgjuar rënkimin e të robëruarve,
për të shpëtuar të dënuarit me vdekje,
22që emri i Zotit të shpallet në Sion
dhe lavdërimi i tij në Jerusalem,
23kur popujt të mblidhen tok,
kur mbretëritë t'i shërbejnë Zotit.
24Udhës ai m'i pakësoi fuqitë
e ditët m'i shkurtoi.
25E thashë: «O Perëndia im,
vitet e tua mbeten brez pas brezi;
mos më merr në mes të ditëve të mia!
26Së lashti ti themelove tokën,
qiejt janë vepra e duarve të tua.
27Do të marrin fund,
por ti do të mbetesh;
të gjitha do të vjetrohen si rrobë,
do t'i ndërrosh si petk e do të brehen.
28Ti do të mbetesh po ai
dhe vitet e tua nuk do të kenë fund.
29Bijtë e shërbëtorëve të tu do të kenë një vendbanim,
pasardhësit e tyre do të jenë të fortë para teje».

Currently Selected:

Psalmet 102: AL1

Highlight

Share

Copy

None

Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in

YouVersion uses cookies to personalize your experience. By using our website, you accept our use of cookies as described in our Privacy Policy