5
یِسُوع اِک بدرُوح گرِفتہ بندے نُوں شفا دیندا اے
1تے اوہ سمُندر دے پار گراسِینیاں دے دیس وِچ اَپڑے۔ 2تے جدوں اوہ بیڑی اُتّوں اُتریا۔ تے اونویں اِک بندہ جِہنُوں پلِیت رُوح چمبڑی ہوئی سی قبراں وِچوں نِکل کے اوہنوں آ مِلیا۔ 3اوہ قبراں وِچ وَسدا سی۔ تے ہُن کوئی اوہنوں سنگلاں نال وی جکڑ نئیں سی سکدا۔ 4کیوں جو اوہ کئی واری بیڑیاں تے سنگلاں نال جکڑیا گیا سی۔ تے اوس سنگلاں نُوں توڑ سُٹّیا۔ تے بیڑیاں نُوں ٹوٹے ٹوٹے کر دِتّا تے کوئی اوہنوں قابُو نئیں سی کر سکدا۔ 5تے اوہ ہمیشہ دِن رات قبراں تے پہاڑاں وِچ چِیکاں مار دا تے اپنے آپ نُوں پتّھراں نال وَڈھدا ہوندا سی۔ 6پر جیؤں اوس یِسُوع نُوں دُوروں ویکھیا تیؤں دَوڑیا۔ تے اوہنوں سجدہ کِیتا۔ 7تے اُوچی اواز نال پُکار کے آکھیا میرا تیرا کِیہ لاگا؟ یِسُوع خُدا تعالیٰ دے پُتر۔ تینُوں خُدا دی سَونہہ دینا آں۔ مَینُوں دُکھ نا دے۔ 8کیوں جو اوس اوہنوں آکھیا سی۔ اَے پلِیت رُوح ایس بندے وِچوں نِکل جا۔ 9فیر اوس اوہنوں پُچھیا پئی تیرا کِیہ ناں اے؟ اوس اوہنوں آکھیا۔ میرا ناں لشکر اے۔ کیوں جو اسی بتھیرے آں۔ 10تے اوس اوہدیاں بُہت مِنّتاں کِیتیاں پئی سانُوں ایس دیس وِچوں نا کڈھ۔ 11تے اوتھے پہاڑاں دے نیڑے سُؤراں دا اِک بڑا اِجّڑ چُگدا سی۔ 12تے اوہناں اوہدی مِنّت کر کے آکھیا۔ پئی سانُوں سُؤراں دے وِچ گھل دے پئی اسی اوہناں دے وِچ جاوَڑیئے۔ 13تے اوس اوہناں نُوں جان دِتّا۔ تے پلِیت رُوحاں نِکل کے سُؤراں وِچ وڑگیّاں۔ تے اِجّڑ کھڈ اُتّوں سِر توڑ بھج کے سمُندر وِچ جا ڈِگّیا۔ اوہ گنتری وِچ دو ہزار سن۔ تے اوہ سمُندر وِچ ڈُب موئے۔
14تے اوہناں دے چارن والیاں نَسّ کے شہر تے پِنڈاں وِچ خبر دِتّی۔ تے لوک ویکھن آئے۔ پئی کِیہ کِیہ ہویا۔ 15تے یِسُوع دے کول آ کے اوس دِیوانے نُوں جِہدے وِچ بدرُوحاں دا لشکر سی۔ بَیٹھیاں۔ ہویاں تے کپڑے پایاں ہویاں۔ تے سُرت سمبھالیاں ہویاں ویکھیا۔ تے ڈر گئے۔ 16تے جِنہاں ایہہ ویکھیا سی اوس دِیوانے دا حال تے سُؤراں دا حال دسیا۔ 17تَد اوہ اوہدی مِنّت کرن لگّے پئی ساڈی حدّوں باہر چلیا جا۔ 18تے جدوں اوہ بیڑی اُتّے چڑھن لگّا اوس جِہنُوں بدرُوحاں چمبڑیاں ہویاں سن۔ اوہدے نال رہن واسطے اوہدے اگّے عرض کِیتی۔ 19تے اوس اوہنوں اجازت نا دِتّی پر اوہنوں آکھیا۔ پئی اپنے گھر اپنیاں کول جا۔ تے اوہناں نُوں دس۔ پئی خُداوند نے تیرے لئی کیڈے وڈّے کمّ کِیتے نیں۔ تے تیرے اُتّے دَیا کِیتی۔ 20تے اوہ ٹُرپیا تے دِکَپُلِس دے دیس وِچ منادی کرنی شُروع کِیتی۔ پئی یِسُوع اوہدے لئی کیڈے کمّ کِیتے۔ تے سارے لوک حَیران ہوئے۔
یائِیر دی دِھی تے یِسُوع دی پوشاک نُوں چُھون والی عورت
21تے جدوں یِسُوع بیڑی اُتّے فیر پار لنگھیا۔ تے وڈّی بِھیڑ اوہدے کول اکٹّھی ہوئی۔ تے اوہ سمُندر دے کنڈھے اُتّے سی۔ 22تے عبادت خانے دے سرداراں وِچوں یائِیر ناں اِک بندہ آیا تے اوہنوں ویکھ کے اوہدے پَیرِیں پیا۔ 23تے اوہدی بُہت مِنّت کِیتی۔ پئی میری نِکّی دِھی پئی مر دی اے چَل کے اوہدے اُتّے ہتّھ رکھ پئی اوہ چنگی ہوئے تے جیوندی رہے۔ 24تَد اوہ اوہدے نال گیا۔
تے بڑی بِھیڑ اوہدے مگر ٹُرپئی تے اوہدے اُتّے ڈِگّدی پئی سی۔ 25تے اِک زنانی جِہنُوں باراں ورھیاں توں لہو آؤندا سی۔ 26تے اوس بُہت حکیماں دے ہتھّوں بڑا دُکھ پایا۔ تے اپنا سارا مال خرچ کر دِتّا سی۔ پر کُجھ وی آرام نا پایا۔ سگوں اوہدا ہور وی ماڑا حال ہوگیا سی۔ 27اوہ یِسُوع دی خبر سُن کے بِھیڑ وِچ اوہدے پِچّھوں دی ہو کے آئی۔ تے اوہدا کپڑا چُھوئیا۔ 28کیوں جو اوہ آکھدی سی۔ پئی جے مَیں اوہدا کپڑا ای چُھو لَواں تے چنگی ہو جاواں گی۔ 29تے اونویں ای اوہدے لہو دا سُنب سُک گیا۔ تے اوس اپنے بدن توں معلُوم کر لیا۔ پئی مَیں ایس بلا توں چُھٹی۔ 30تَد یِسُوع نے اوسے ویلے اپنے وِچ جان کے پئی میرے وِچوں قُوّت نِکلی بِھیڑ ولّ مُڑ کے آکھیا۔ میرے کپڑیاں نُوں کِس چُھوئیا؟ 31تے اوہدے شاگِرداں اوہنوں آکھیا۔ تُوں ویکھنا ایں۔ پئی بِھیڑ تینُوں دَباندی پئی اے فیر تُوں آکھنا ایں پئی مَینُوں کِس چُھوئیا؟ 32تَد اوس چَوفیرے نظر ماری پئی ایس کمّ دے کرن والی نُوں ویکھے۔ 33پر اوہ زنانی جدوں اوہنوں معلُوم ہویا پئی میرے اُتّے کِیہ گُذریا اے تے ڈردی تے کمبدی آئی تے اوہدے اگّے ڈِگّ پئی۔ تے ساری حِقیقت اوہنوں دس دِتّی۔ 34تے اوس اوہنوں آکھیا۔ دِھیے تیرے اِیمان نے تینُوں ولّ کِیتا اے سلامت ٹُر جا تے اپنی بلا توں بچی رہو۔
35اوہ اجے بولدا ای سی پئی عبادت خانے دے سردار دے گھروں لوکاں آ کے آکھیا۔ تیری دِھی مر گئی۔ ہُن تُوں اُستاد نُوں کیوں ہور اَوکھیاں کرنا ایں؟ 36پر یِسُوع اوس گلّ دی جو اوہ آکھدے سن پرواہ نا کر کے عبادت خانے دے سردار نُوں آکھیا۔ نا ڈر صرف اِیمان رکھ۔ 37تے اوس بِناں پطرس۔ تے یعقُوب۔ تے یعقُوب دے بھرا یُوحنّا دے ہور کِسے نُوں اپنے نال نا آؤن دِتّا۔ 38جد اوہ عبادت خانے دے سردار دے گھر پہنچے تَد اوس رَولا پیا ہویا تے لوکاں نُوں روندے کُرلاؤندے ویکھیا۔ 39تے اندر جا کے اوہناں نُوں آکھیا پئی تُسی کاہدے لئی رَولا پاندے تے روندے ہو؟ کُڑی موئی نئیں پر سُتّی ہوئی اے۔ 40تے اوہ اوہدے اُتّے ہسّے پر اوہ سبھناں نُوں باہر کڈھ کے کُڑی دے پئیو تے اوہدی ماں تے اپنے ساتھِیاں نُوں نال لے کے جِتّھے کُڑی سی اوتھے اندر گیا۔ 41تے اوس کُڑی دا ہتّھ پھڑ کے اوہنوں آکھیا تلیتا قُومی۔ جیہدے معنے ایہہ نیں۔ کُڑیئے مَیں تینُوں آکھنا آں اُٹھ۔ 42تے جھٹ کُڑی اُٹھ کھلوتی تے ٹُرن پِھرن لگ پئی۔ کیوں جو اوہ باراں ورھیاں دی سی۔ تَد اوہ اونویں بڑے ای حَیران ہوئے۔ 43تے اوس اوہناں نُوں بڑی تاکِید کِیتی پئی ایہہ گلّ کوئی نا جانے تے آکھیا۔ اوہنوں کُجھ کھان نُوں دیو۔
