ԳՈՐԾՔ ԱՌԱՔԵԼՈՑ Գլուխ ԺԱ
Գլուխ ԺԱ
ԳԳ.
1Լուան առաքեալքն եւ եղբարք որ էին ի կողմանս Հրէաստանի, զի եւ ի հեթանոսս ընկալան զբանն Աստուծոյ։ 2Բայց յորժամ ել Պետրոս յԵրուսաղէմ, խղճէին ի նմանէ որ ի թլփատութենէ անտի #11։2 Ի Յունին պակասէհաւատացեալքն էին. 3եւ ասէին եթէ՝ #11։3 Բազումք. Մտեր առ արս անթլփատս եւ կերարԵմուտ առ արս անթլփատս եւ եկեր՝՝ ընդ նոսա։ 4Եւ սկսաւ Պետրոս պատմել նոցա կարգաւ եւ ասէ. 5Ես էի ի քաղաքին ի Յոպպէ յաղօթս, եւ տեսանէի զարմացման տեսիլ, իջանել անօթ ինչ իբրեւ կտաւոյ մեծի զչորեցունց տտնոց կախեալ յերկնից, եւ եհաս մինչեւ առ իս։ 6Յոր պշուցեալ հայէի, եւ տեսի զչորքոտանիս երկրի եւ զգազանս եւ զսողունս եւ զթռչունս երկնից։ 7Եւ լուայ բարբառ որ ասէր ցիս. Արի, Պետրոս, զեն եւ կեր։ 8Եւ ասեմ. Քաւ լիցի, Տէր, զի խառնակ ինչ եւ անսուրբ ոչ երբեք եմուտ ի բերան իմ։ 9Պատասխանի ետ ինձ երկիցս անգամ բարբառն յերկնից. Զոր Աստուած սրբեաց՝ դու մի՛ խառնակ համարիր։ 10Այս եղեւ երիցս, եւ վերացաւ ամենայն դարձեալ յերկինս։ 11Եւ ահա անդէն երեք արք եկին կացին առ ապարանիցն ուր եսն էի, առաքեալք ի Կեսարիայ առ իս։ 12Եւ ասէ ցիս Հոգին երթալ ընդ նոսա եւ մի՛ ինչ խղճել. եկին ընդ իս եւ սոքա վեցեքին եղբարքս, եւ մտաք ի տունն առնն այնորիկ։ 13Եւ պատմեաց մեզ ո՛րպէս ետես զհրեշտակն ի տան իւրում զի կայր եւ ասէր ցնա. Առաքեա ի Յոպպէ, եւ կոչեա զՍիմովն զկոչեցեալն Պետրոս. 14որ խօսեսցի բանս ընդ քեզ, որովք կեցցես դու եւ ամենայն տուն քո։ 15Եւ իբրեւ սկսայ խօսել, եկն Հոգին Սուրբ ի վերայ նոցա, որպէս եւ ի վերայ մեր ի սկզբանն։ 16Յիշեցի զբանն Տեառն զոր ասէրն. Յովհաննէս մկրտեաց ի ջուր, բայց դուք մկրտիցիք ի Հոգին Սուրբ։ 17Իսկ արդ եթէ զհասարակաց պարգեւն ետ Աստուած եւ նոցա որպէս եւ մեզ՝ ի հաւատալն ի Տէր Յիսուս Քրիստոս, ես զի՞նչ կարող էի արգելուլ զԱստուած։ 18Եւ լուեալ զայս լռեցին, եւ փառաւոր առնէին զԱստուած եւ ասէին. Ուրեմն եւ ի հեթանոսս ետ Աստուած զապաշխարութիւն կենաց։
19Եւ ցրուեալքն ի նեղութենէն որ եղեւ ի վերայ Ստեփանոսի՝ հասին մինչեւ ի Փիւնիկէ եւ ի Կիպրոս եւ յԱնտիոքիա. ոչ ումեք խօսէին զբանն, բայց միայն Հրէից։ 20Եւ էին ոմանք ի նոցանէ արք Կիպրացիք եւ Կիւրենացիք, որք մտեալ յԱնտիոք խօսէին ընդ Յոյնսն աւետարանեալ զՏէր Յիսուս։ 21Եւ էր ձեռն Տեառն ընդ նոսա, եւ բազմութիւն հաւատացելոց դարձաւ ի Տէր։ 22Լու եղեւ բանս այս յականջս եկեղեցւոյն որ էր յԵրուսաղէմ վասն նոցա, եւ առաքեցին զԲառնաբաս մինչեւ յԱնտիոք. 23որ իբրեւ եկն եւ ետես զշնորհսն Աստուծոյ, ուրախ եղեւ, եւ մխիթարէր զամենեսեան յօժարութեամբ սրտի կալ նոցա ի Տէր։ 24Զի էր այր զուարթամիտ եւ լի Հոգւով Սրբով եւ հաւատովք. եւ յաւելաւ ժողովուրդ բազում Տեառն։ 25Եւ ել ի Տարսոն խնդրել զՍաւղոս, եւ գտեալ զնա ած յԱնտիոք։ 26Եւ եղեւ նոցա զամն ողջոյն ժողովել յեկեղեցին եւ ուսուցանել ժողովուրդ բազում, եւ անուանել նախ յԱնտիոք #11։26 Յոյնն. զաշակերտսնզաշակերտեալսն Քրիստոնեայս։
ԳԴ.
27Ընդ աւուրսն ընդ այնոսիկ իջին յԵրուսաղեմէ մարգարէք յԱնտիոք։ 28Յարուցեալ մի ոմն ի նոցանէ անուն Ագաբոս՝ նշանակեաց Հոգւովն սով մեծ լինել ընդ ամենայն աշխարհ, որ եղեւ առ Կղաւդեաւ։ 29Բայց յաշակերտաց անտի, որպէս զիարդ կարող ոք էր՝ իւրաքանչիւր ոք ի նոցանէ որոշեցին առաքել ի պէտս եղբարցն որ բնակեալ էին ի Հրէաստանի. 30զոր եւ արարին իսկ առաքեալ առ երիցունսն ի ձեռն Բառնաբայ եւ Սաւղոսի։
Currently Selected:
ԳՈՐԾՔ ԱՌԱՔԵԼՈՑ Գլուխ ԺԱ: ԳՐԲ1895
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
Հայաստանի Աստվածաշնչային Ընկերություն, 2018
Bible Society of Armenia, 2018
