วิวรณ์ 18
18
นครบาบิโลนล่ม
1ต่อจากนี้ข้าพเจ้าก็ได้เห็นทูตสวรรค์อีกองค์หนึ่ง ลงมาจากสวรรค์ท่านมีอำนาจใหญ่ยิ่ง และรัศมีของท่านได้ทำให้แผ่นดินโลกสว่าง 2ท่านได้ร้องประกาศด้วยเสียงกึกก้องว่า
<<บาบิโลนมหานครล่มจมแล้ว ล่มจมแล้ว#อสย. 21:9; ยรม. 51:8; วว. 14:8
กลายเป็นที่อาศัยของผีปีศาจ
เป็นที่สิงอยู่ของผีโสโครกทุกอย่าง และเป็นที่อาศัยของนกทุกอย่างที่ไม่สะอาดและน่าเกลียด#อสย. 13:21; ยรม. 50:39
3เพราะว่าประชาชาติทั้งปวงได้ดื่มเหล้าองุ่นแห่งความกำหนัด ในการล่วงประเวณีของนครนั้น#อสย. 23:17; ยรม. 51:7
และบรรดากษัตริย์บนแผ่นดินโลกได้ล่วงประเวณีกับนครนั้น
และพ่อค้าทั้งหลายแห่งแผ่นดินโลกก็ได้มั่งมีขึ้น ด้วยทรัพย์ฟุ่มเฟือยของนครนั้น>>
4และข้าพเจ้าได้ยินเสียงอีกเสียงหนึ่งประกาศมาจากสวรรค์ว่า <<ดูก่อน ชนชาติของเรา
จงออกมาจากนครนั้นเถิด#อสย. 48:20; ยรม. 50:8; 51:6, 45 เพื่อท่านทั้งหลายจะไม่มีส่วนในการบาปของนครนั้น
และเพื่อท่านจะไม่ต้องรับภัยพิบัติที่จะเกิดแก่นครนั้น
5เพราะว่าบาปของนครนั้นกองสูงขึ้นถึงสวรรค์แล้ว#ปฐก. 18:20-21; ยรม. 51:9
และพระเจ้าได้ทรงจำการทุจริตแห่งนครนั้นได้
6นครนั้นได้ให้ผลอย่างไร ก็จงให้ผลแก่นครนั้นอย่างนั้น#สดด. 137:8; ยรม. 50:29
และจงตอบแทนการกระทำของนครนั้นเป็นสองเท่า ในถ้วยที่นครนั้นได้ผสมไว้
ก็จงผสมลงในถ้วยนั้นเป็นสองเท่าให้นครนั้น
7นครบาบิโลนได้เย่อหยิ่งจองหองและเสเพลมากเท่าใด
ก็จงให้นครนั้นได้รับการทรมาน และความระทมทุกข์มากเท่านั้น
เพราะว่านครนั้นทะนงใจว่า <เราดำรงอยู่ในตำแหน่งราชินี ไม่ใช่หญิงม่าย
เราจะไม่ประสบความระทมทุกข์เลย>
8เหตุฉะนั้นภัยพิบัติต่างๆของนครนั้นจะเกิดขึ้นในวันเดียว#อสย. 47:7-9
คือโรคระบาด ความระทมทุกข์ การกันดารอาหาร
และไฟจะเผานครนั้นให้พินาศหมดสิ้น
เพราะว่าพระเจ้าผู้ทรงพิพากษานครนั้นทรงอานุภาพยิ่งใหญ่>>
9บรรดากษัตริย์แห่งแผ่นดินโลก ที่ได้ล่วงประเวณีกับนครนั้นและได้เสเพลร่วมกันนั้น เมื่อได้เห็นควันไฟที่ไหม้นครนั้นก็จะพิลาปร่ำไห้คร่ำครวญ 10พวกกษัตริย์จะยืนอยู่แต่ห่างๆ เพราะกลัวภัยแห่งการทรมานของนครนั้น และจะกล่าวว่า
<<วิบัติแล้ว
วิบัติแล้วบาบิโลนมหานครที่ยิ่งใหญ่
เจ้าได้รับการพิพากษาโทษให้พินาศไปภายในชั่วโมงเดียวเท่านั้น>>#อสค. 26:16-17
11บรรดาพ่อค้าในแผ่นดินโลกจะร่ำไห้คร่ำครวญเพราะนครนั้น เพราะว่าไม่มีใครซื้อสินค้าของเขาอีกต่อไปแล้ว#อสค. 27:31, 36 12สินค้าเหล่านั้นคือ ทองคำ เงิน เพชรพลอยต่างๆ ไข่มุก ผ้าป่านเนื้อละเอียด ผ้าสีม่วง ผ้าไหม ผ้าสีแดงเข้ม ไม้หอมทุกชนิด เครื่องที่ทำด้วยงา เครื่องไม้ที่มีราคามาก เครื่องทองสัมฤทธิ์ เครื่องเหล็ก เครื่องศิลาลาย 13อบเชย เครื่องเทศ เครื่องหอม มดยอบ กำยาน เหล้าองุ่น น้ำมัน ยอดแป้ง ข้าวสาลี โค แกะ ม้า รถรบ และทาส และชีวิตมนุษย์#อสค. 27:12-13, 22
14ผลซึ่งจิตของเจ้ากระหายใคร่ได้นั้นก็ล่วงพ้นไปจากเจ้าแล้ว
สิ่งสารพัดอันวิเศษยิ่งและหรูหราก็พินาศไปจากเจ้าแล้ว และเจ้าจะไม่ได้พบอีกเลย
15บรรดาพ่อค้าที่ได้ขายสิ่งของเหล่านั้น จนเป็นคนมั่งมีเพราะนครบาบิโลนนั้น จะยืนอยู่แต่ไกล เพราะกลัวภัยจากการทรมานของนครนั้น พวกเขาจะร้องไห้คร่ำครวญด้วยเสียงดัง#อสค. 27:31, 36
16ว่า <<วิบัติแล้ว วิบัติแล้วมหานครนั้น
ที่ได้นุ่งห่มผ้าป่านเนื้อละเอียด ผ้าสีม่วงและผ้าสีแดงเข้ม
ที่ได้ประดับด้วยทองคำ เพชรพลอยต่างๆ และไข่มุกนั้น
17เพียงในชั่วโมงเดียว ทรัพย์สมบัติเหล่านั้นก็พินาศสูญไปสิ้น>>
และนายเรือทุกคน คนที่โดยสารเรือ พวกลูกเรือ และคนทั้งหลายที่มีอาชีพทางทะเลก็ได้ยืนอยู่แต่ห่างๆ#อสย. 23:14; อสค. 27:26-30 18และเมื่อคนเหล่านั้นได้เห็นควันไฟที่ไหม้นครนั้นก็ร้องว่า
<<นครใดเล่าจะเป็นเหมือนมหานครนี้>>#อสค. 27:32
19และเขาก็โปรยผงคลีลงบนศีรษะของตน พลางร้องไห้คร่ำครวญ ว่า
<<วิบัติแล้ว วิบัติแล้วมหานครนี้
อันเป็นที่ซึ่งคนทั้งปวง ที่มีเรือกำปั่นเดินทะเล ได้เป็นคนมั่งมีขึ้นด้วยทรัพย์สมบัติของนครนั้น
ภายในชั่วโมงเดียวนครนั้นก็เป็นที่ร้างเปล่า>>#อสค. 27:30-34
20แน่ะเมืองสวรรค์
บรรดาธรรมิกชน อัครทูตและพวกผู้เผยพระวจนะทั้งหลาย จงร่าเริงยินดีเพราะนครนั้นเถิด#ฉธบ. 32:43; ยรม. 51:48
เพราะพระเจ้าได้ทรงพิพากษาลงโทษนครนั้นให้ท่านทั้งหลายแล้ว
21แล้วทูตสวรรค์องค์หนึ่งที่มีฤทธิ์มาก ก็ได้ยกหินก้อนหนึ่งเหมือนหินโม่ใหญ่ทุ่มลงไปในทะเลแล้วว่า
<<บาบิโลนมหานครนั้นจะถูกทุ่มลงโดยแรงอย่างนี้แหละ#ยรม. 51:63-64
และจะไม่มีใครเห็นนครนั้นอีกต่อไปเลย#อสค. 26:21
22และจะไม่มีใครได้ยินเสียงนักดีดพิณ นักเล่นมโหรี นักเป่าขลุ่ย
และนักเป่าแตรในเจ้าอีกต่อไป#อสค. 26:13; อสย. 24:8
และในเจ้าจะไม่มีช่างในวิชาช่างต่างๆ อีกต่อไป
และจะไม่มีใครได้ยินเสียงโม่แป้งในเจ้าอีกต่อไป
23และในเจ้าจะไม่มีแสงประทีปส่องสว่างอีกต่อไป
และจะไม่มีใครได้ยินเสียงเจ้าบ่าวเจ้าสาวในเจ้าอีกต่อไป#ยรม. 7:34; 25:10 เพราะว่าบรรดาพ่อค้าของเจ้าได้เป็นคนใหญ่โตแห่งแผ่นดินโลกแล้ว
และวิทยาคมของเจ้าได้ล่อลวงบรรดาประชาชาติให้ลุ่มหลง
24และในนครนั้นเขาได้พบโลหิตของผู้เผยพระวจนะและพวกธรรมิกชน
และบรรดาคนที่ถูกฆ่าบนแผ่นดินโลก#ยรม. 51:49>>
Currently Selected:
วิวรณ์ 18: TH1971
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in