เยเรมีย์ 17
17
บาปซึ่งจารึกไว้ในที่จิตใจของยูดาห์
1<<บาปของยูดาห์นั้นบันทึกไว้ด้วยปากกาเหล็ก ด้วยปลายเพชรจารึกไว้บนแผ่นแห่งจิตใจของเขา และบนเชิงงอนที่แท่นบูชาของเขาทั้งหลาย 2ฝ่ายบุตรหลานของเขาก็ระลึกถึงแท่นบูชาและ#สัญลักษณ์ของเจ้าแม่อาเชราห์ ชะรอยจะเป็นเสาไม้แกะหรือรูปเคารพเหล่าอาเชริม ของเขาข้างต้นไม้สดทุกต้นและบนเนินเขาสูง 3บนภูเขาที่อยู่กลางทุ่ง เราจะให้หลักฐาน บ้านช่องและทรัพย์สมบัติของเจ้าเป็นของริบ เป็นค่าแห่งบาปของเจ้าตลอดทั่วแผ่นดินของเจ้า 4เจ้าจะต้องปล่อยมือของเจ้าจากมรดกซึ่ง เราได้ยกให้แก่เจ้า และเราจะกระทำให้เจ้าปรนนิบัติศัตรูของเจ้า ในแผ่นดินซึ่งเจ้าไม่รู้จัก เพราะความโกรธของเรา เราก่อไฟขึ้นซึ่งจะไหม้อยู่เป็นนิตย์>>
5พระเจ้าตรัสดังนี้ว่า
<<คนที่วางใจในมนุษย์
และให้เนื้อหนังเป็นมือของเขา
และใจของเขาหันออกจากพระเจ้า
คนนั้นก็เป็นที่แช่งสาป
6เขาเป็นเหมือนพุ่มไม้ที่อยู่ในทะเลทราย
และไม่เห็นความดีอันใดมาถึงเลย
เขาจะอาศัยอยู่ในแผ่นดินที่แตกระแหงที่ในถิ่นทุรกันดาร
ในแผ่นดินเค็มที่ไม่มีคนอาศัย
7<<คนที่วางใจในพระเจ้าย่อมได้รับพระพร
คือผู้ที่ความวางใจของเขาอยู่ในพระเจ้า
8เขาเป็นเหมือนต้นไม้ที่ปลูกไว้ริมน้ำ#สดด. 1:3
ซึ่งหยั่งรากของมันออกไปข้างลำน้ำ
เมื่อแดดส่องมาถึงก็ไม่กลัว
เพราะใบของมันคงเขียวอยู่เสมอ
และไม่กระวนกระวายในปีที่แห้งแล้ง
เพราะมันไม่หยุดที่จะออกผล>>
9จิตใจก็เป็นตัวล่อลวงเหนือกว่าสิ่งใดทั้งหมด
มันเสื่อมทรามอย่างร้ายทีเดียว
ผู้ใดจะรู้จักใจนั้นเล่า
10<<เราคือพระเจ้าตรวจค้นดูจิต
และทดลองดูใจ#วว. 2:23
เพื่อให้แก่ทุกคนตามพฤติการณ์ของเขา
ตามผลแห่งการกระทำของเขา>>#สดด. 62:12
11เหมือนนกกระทาที่รวบรวมลูกซึ่งมันมิได้ฟักฉันใด
คนที่ได้ความมั่งมีมาอย่างไม่เป็นธรรมก็ฉันนั้น
พอถึงกลางวัย มันก็พรากจากคนนั้นเสีย
และในตอนปลายของเขาเขาจะเป็นคนโฉดเขลา
12ที่ตั้งแห่งสถานศักดิ์สิทธิ์ของเราทั้งหลาย
เป็นพระที่นั่งรุ่งเรืองซึ่งตั้งอยู่สูงตั้งแต่เดิมนั้น
13ข้าแต่พระเจ้า ความหวังแห่งอิสราเอล
บรรดาคนเหล่านั้นที่ละทิ้งพระองค์จะต้องรับความอับอาย
บรรดาคนทั้งปวงที่หันไปจากพระองค์จะต้องจารึกไว้ในแผ่นดินโลก
เพราะเขาได้ละทิ้งพระเจ้าผู้เป็นแหล่งน้ำแห่งชีวิตเสีย
14ข้าแต่พระเจ้า ขอทรงรักษาข้าพระองค์ข้าพระองค์จะได้หาย
ขอทรงช่วยข้าพระองค์ข้าพระองค์จึงจะรอด
เพราะพระองค์เป็นที่สรรเสริญของข้าพระองค์
15ดูเถิด เขาทั้งหลายได้พูดกับข้าพระองค์ว่า
<<พระวจนะของพระเจ้าอยู่ที่ไหน
ให้มาเถิด>>
16ข้าพระองค์มิได้คาดคั้นให้พระองค์ส่งเหตุร้าย
ข้าพระองค์ก็ไม่ประสงค์วันแห่งความหายนะ
พระองค์ทรงทราบแล้ว
สิ่งซึ่งออกมาจากริมฝีปากของข้าพระองค์
ก็อยู่ต่อพระพักตร์ของพระองค์
17ขออย่าทรงเป็นเหตุให้ข้าพระองค์ครั่นคร้าม
พระองค์ทรงเป็นที่ลี้ภัยแห่งข้าพระองค์ในวันร้าย
18ผู้ใดข่มเหงข้าพระองค์ขอให้เขาได้รับความละอาย
แต่ขออย่าให้ข้าพระองค์ได้รับความละอาย
ขอให้เขาครั่นคร้าม
แต่อย่าให้ข้าพระองค์ครั่นคร้าม
ขอทรงนำวันร้ายมาตกเหนือเขา
ขอทรงทำลายเขาด้วยการทำลายซับซ้อน
ต้องรักษาสะบาโตให้บริสุทธิ์
19พระเจ้าตรัสแก่ข้าพเจ้าดังนี้ว่า <<จงไปยืนในประตูบุตรประชา ซึ่งบรรดากษัตริย์แห่งยูดาห์เสด็จเข้าและซึ่งพระองค์เสด็จออก และในประตูทั้งหลายของเยรูซาเล็ม 20และกล่าวแก่เขาทั้งหลายว่า <ท่านทั้งหลายผู้เป็นกษัตริย์ของยูดาห์ และบรรดาคนยูดาห์และชาวเยรูซาเล็มทั้งสิ้น ผู้ซึ่งเข้าทางประตูเหล่านี้ จงฟังพระวจนะของพระเจ้า 21พระเจ้าตรัสดังนี้ว่า จงระวังเพื่อเห็นแก่ชีวิตของเจ้าทั้งหลาย อย่าได้หาบหามอะไรในวันสะบาโต หรือนำของนั้นเข้าทางบรรดาประตู เยรูซาเล็ม#นหม. 13:15-22 22และอย่าหาบหามของของเจ้าออกจากบ้านในวันสะบาโต หรือกระทำงานใดๆ แต่จงรักษาวันสะบาโตไว้ให้บริสุทธิ์ ดังที่เราได้บัญชาบรรพบุรุษของเจ้า ไว้#อพย. 20:8-10; ฉธบ. 5:12-14 23ถึงกระนั้นเขาก็ไม่ฟังหรือเงี่ยหูฟัง แต่กระทำคอของเขาทั้งหลายให้แข็ง เพื่อจะไม่ได้ยินและไม่รับคำตักเตือน
24<<พระเจ้าตรัสว่า ถ้าเจ้าเชื่อฟังเรา และไม่นำภาระใดๆเข้ามาทางประตูเมืองนี้ในวันสะบาโต แต่รักษาวันสะบาโตให้บริสุทธิ์ และไม่กระทำงานในวันนั้น 25แล้วจะมีพระราชาและเจ้านาย ผู้ประทับบนบัลลังก์แห่งดาวิด เสด็จเข้าทางประตูทั้งหลายของเมืองนี้เสด็จมาในรถรบ และบนม้า ทั้งบรรดาพระราชาและเจ้านายของพระองค์ ทั้งคนยูดาห์และชาวเยรูซาเล็ม และเมืองนี้จะมีคนอาศัยอยู่เป็นนิตย์ 26และประชาชนจะมาจากหัวเมือง แห่งยูดาห์และจากที่ซึ่งอยู่รอบเยรูซาเล็ม จากแผ่นดินเบนยามิน จากเนินเชเฟลาห์#คือ แคว้นที่ราบต่ำจากเมืองเทือกเขา และจากเนเกบ#ที่ใต้ เมืองใต้นำเอาเครื่องเผาบูชา และเครื่องสักการบูชา เครื่องธัญญบูชาและกำยาน และนำเครื่องบูชาโมทนาพระคุณมายังนิเวศของพระเจ้า 27แต่ถ้าเจ้าทั้งหลายไม่ฟังเราที่จะรักษา วันสะบาโตให้บริสุทธิ์ และที่จะไม่แบกภาระเข้าทางประตูทั้งหลาย ของเยรูซาเล็มในวันสะบาโต แล้วเราจะก่อไฟไว้ในประตูเมืองเหล่านั้น และไฟนั้นจะเผาผลาญราชวังทั้งหลายของเยรูซาเล็ม และจะดับก็ไม่ได้>>
Currently Selected:
เยเรมีย์ 17: TH1971
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in