YouVersion Logo
Search Icon

زبور ‮پېژندګلو‬

پېژندګلو
د زبور لفظ مطلب شُکر ګزارى کول دى. دا آسمانى کِتاب د زرګونو کالونو راسې د مؤمنانو رهنمائى کوى او نن هم زمونږ رهنمائى کوى کۀ چرې مونږ د دې نه استفاده وکړُو. او مونږ د دې نه زده کولے شُو چې څنګه د واحد او رښتينى خُدائ پاک عبادت وکړُو. څنګه چې زبور شريف ۱۴۹‏:_۱ فرمائى چې، ”د مالِک خُدائ ثناء صِفت بيان کړئ.“ مقدس زبور شريف د پخوانو حمدونو او د روحانى سندرو يوه مجموعه ده. په اصل کښې دا د دې دپاره وليکلے شو چې د دې تلاوت وشى، ولوستلے شى او په دعا او عبادت کښې وئيلے شى. د زبور زياته برخه حضرت داؤد په خپله ليکلې ده، ځکه چې خُدائ پاک د دې زياته حِصه په حضرت داؤد نازله کړې ده. په دې کښې يو نيم سل سندرې، دُعاګانې او غزلې دى چې نه صرف د بنى اِسرائيلو دپاره دعوت دے بلکې دا د ټولې دُنيا د هر قوم او هر انسان دپاره دعوت دے چې د واحد خُدائ پاک شُکر ګزارى وکړى. لکه څنګه چې زبور شريف ۱۴۵‏:_۲۱ فرمائى چې، ”زما خولۀ به د مالِک خُدائ ثناء صِفت کوى، او ټول مخلوق به د هغۀ د مقدس نوم د تل دپاره ثناء صِفت کوى.“ هر څوک چې د دې کِتاب تلاوت کوى د دوئ زړونه دې د هغه يو خالق، مالِک خُدائ پاک طرف ته را واوړى، څوک چې د حمد و ثناء لائق دے او څوک چې د خپل مخلوق نه دا اُميد لرى چې د هغۀ رضا وکړى. د زبور شريف يو نيم سل بابونه د انسان مختلفو حالاتو، جذباتو او جدوجهد په حقله خبرې کوى. په زبور شريف کښې يقيناً چې شانداره ښُکلا او اثرناکه شاعرى ده خو دې سره سره په کښې د مات زړۀ او پرېشانه ځان حال هم موجود دے. زبور شريف د خُدائ پاک د طرفه يو کامِل او ابدى کِتاب دے چې مونږ پرې مکمل اعتماد کولے شُو ځکه چې په دې کښې زمونږ د خوشحالو، غمونو، غصې او پرېشانو تصوير دے. د حفظ کولو دپاره ۲۳‏:_۱ آيت ”مالِک خُدائ دے شپون زما، نو د هيڅ څيز حاجت نشته دے زما.“

Highlight

Share

Copy

None

Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in

YouVersion uses cookies to personalize your experience. By using our website, you accept our use of cookies as described in our Privacy Policy