Reema 12
12
1Aulsoo ekj vemon junt, Breeda, biem (derch) Erboarmen Gottes, june Liew aus läwendje Opfa to brinjen (hantojäwen), heiljet, Gott wooljefaulnet Opfa, daut es jun veninftja Gottesdeenst. 2Un paust junt Selfst (Wäsent) nich dise Welt aun, sonda lot junt omendren (vewaundlen, veendren) derch de niee Jesennunk, doatoo, daut jie beuadeelen kjennen, waut de goode un wooljefaulja un vollkomne Wellen Gottes es.
3Oba ekj saj derch de Jnod, dee mie jejäft wort, jiedrem, de unja junt es, nich hecha von sikj to denkjen, aus sikj to denkjen jeziemt, oba soo to denkjen, daut hee besonnen (bedocht) es, aus Gott jiedrem daut een jewesset Mot von Gloowen toojedeelt haft. 4Dan soo aus wie en eenen Lief väl Jläda ha, oba de Jläda nich aule daut selje to doonen (Oppgow) ha, 5soo sent wie, de Väle, een Lief en Christus, em eenselnen oba Jläda von (to) eenaunda. 6Oba wie ha veschiedne Jnodengowen, no de Jnod de ons jejäft es; daut es Profezeien, nom Mot vom Gloowen (em Äwareenstemmen met däm Gloowen); 7es et Deenst, soo lot ons em Deenst bliewen; es et, dee doa lieet, enne Lia; 8es et, dee doa ermont, en de Ermonunk; dee doa metdeelt, en Eenfault (wellich un friejäwrich); wäa doa väasteit, met Iewa (met Fliet); dee doa Erboarmen eeft, met Freidichkjeit.
De Waundel nom Gruntsauz de Leew
9De Leew es ojjeheichelt. Haust daut Beese, hoolt faust aum Gooden. 10Enne Broodaleew siet ennalich unjarenaunda Leefhabent, en Iea komt eena däm aundren entjäajen (väatrakjen), 11em Iewa nich trigjtrakjent, em Jeist brennent, däm Har deenent. 12Enne Hopninj freit junt; enne Bedrenkjnis siet staunthauft; em Jebäd hoolt aun; 13aun de Bedrenkjnisen de Heilje nämt Aundeel; siet oppnäment un gaustfrie. 14Säajent dee junt vefoljen; säajent, un veflucht (vedaumt) nich. 15Freit junt met dän, dee sikj freien, hielt met de Hielende. 16Siet en een Senn (eenich) unjarenaunda; sent nich no (opp) huage Dinj, sonda hoolt junt to de Läaje (Unjaschte); siet nich bie (en) junt selfst kluak. 17Vejelt kjeenem schlajchtet met schlajchtet; siet bedocht opp daut Goode ver aule Menschen. 18Wan mäajlich, soo väl aun junt licht, siet met aule Menschen en Fräd. 19Eeft nich en junt selfst Rach, Jeleewde, sonda jäft Rum däm Oaja Gottes; dan daut steit jeschräwen: «De Rach es miene; ekj woa vejelten, sajcht de Har». {5Mo.32,35} 20Väl mea: «Wan dienen Fient hungat, soo jeff am to äten; wan am darscht, soo jeff am to drinkjen; wan du dit deist, woascht du Fiakolen opp sien Haupt saumlen». {Spr.25,21.22} 21Lot die nich von daut Beese unjakjrieen (äwawinden, besiejen); sonda jewenn (äwawind) daut Beese met Goodet.
Currently Selected:
Reema 12: PBJHF
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
© SW-Radio e.V.