Seffaneia 2
2
Galwad i Edifeirwch
1Ymgasglwch a dewch ynghyd, genedl ddigywilydd,
2cyn i chwi gael eich gyrru ymaith, a diflannu fel us,
cyn i gynddaredd llid yr ARGLWYDD ddod arnoch,
cyn i ddydd dicter yr ARGLWYDD ddod arnoch.
3Ceisiwch yr ARGLWYDD, holl rai gostyngedig y ddaear sy'n cadw ei ddeddfau;
ceisiwch gyfiawnder, ceisiwch ostyngeiddrwydd;
efallai y cewch guddfan yn nydd llid yr ARGLWYDD.
Yn erbyn Philistia
4Bydd Gasa yn anghyfannedd
ac Ascalon yn ddiffaith;
gyrrir allan drigolion Asdod ganol dydd,
a diwreiddir Ecron.
5Gwae drigolion glan y môr, cenedl y Cerethiaid!
Y mae gair yr ARGLWYDD yn eich erbyn,
O Ganaan, gwlad y Philistiaid:
“Difethaf chwi heb adael trigiannydd ar ôl.”
6A bydd glan y môr yn borfa,
yn fythod i fugeiliaid
ac yn gorlannau i ddefaid.
7Bydd glan y môr yn eiddo i weddill tŷ Jwda;
yno y porant, a gorwedd fin nos yn nhai Ascalon.
Oherwydd bydd yr ARGLWYDD eu Duw yn ymweld â hwy
ac yn adfer eu llwyddiant.
Yn erbyn Moab ac Ammon
8“Clywais wawd Moab
a gwatwaredd yr Ammoniaid,
fel y bu iddynt wawdio fy mhobl
a bygwth eu terfyn.
9Am hynny, cyn wired â'm bod i'n fyw,”
medd ARGLWYDD y Lluoedd, Duw Israel,
“bydd Moab fel Sodom,
a'r Ammoniaid fel Gomorra,
yn dir danadl, yn bentwr o halen, yn ddiffaith am byth.
Bydd y rhai a adawyd o'm pobl yn eu hanrheithio,
a gweddill fy nghenedl yn meddiannu eu tir.”
10Dyma'r tâl am eu balchder,
am iddynt wawdio a bygwth pobl ARGLWYDD y Lluoedd.
11Bydd yr ARGLWYDD yn ofnadwy yn eu herbyn,
oherwydd fe ddarostwng holl dduwiau'r ddaear hyd newyn,
a bydd holl arfordir y cenhedloedd yn ymostwng iddo,
pob un yn ei le ei hun.
Yn erbyn Ethiopia ac Asyria
12Chwithau hefyd, Ethiopiaid,
fe'ch lleddir â'm cleddyf.
13Ac fe estyn ei law yn erbyn y gogledd,
a dinistrio Asyria;
fe wna Ninefe'n anialwch,
yn sych fel diffeithwch.
14Bydd diadelloedd yn gorwedd yn ei chanol,
holl anifeiliaid y maes#2:14 Cymh. Groeg. Hebraeg, y genedl.;
bydd y pelican ac aderyn y bwn
yn nythu yn ei thrawstiau;
bydd y dylluan yn llefain yn ei ffenestr,
a'r gigfran#2:14 Cymh. Groeg. Hebraeg, diffeithwch. wrth y rhiniog,
am fod y cedrwydd yn noeth.
15Dyma'r ddinas fostfawr
oedd yn byw mor ddiofal,
ac yn dweud wrthi ei hun,
“Myfi, nid oes neb ond myfi.”
Y fath ddiffeithwch ydyw,
lloches i anifeiliaid gwylltion!
Bydd pob un a â heibio iddi
yn chwibanu ac yn codi dwrn arni.
Currently Selected:
Seffaneia 2: BCNDA
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
© Cymdeithas y Beibl 2004
© British and Foreign Bible Society 2004