Ezdrasza 6
6
Ezdrasza 6
Odpowiedź króla Dariusza
1W związku z tym król Dariusz wydał polecenie przejrzenia archiwów, w których w Babilonie przechowywano również skarby. 2W wyniku tych poszukiwań znaleziono w Ekbatanie,#6:2 Tj. w stolicy Medii zdobytej przez Cyrusa w 550 r. p. Chr., a następnie letniej rezydencji królów perskich. twierdzy położonej w prowincji medyjskiej, pewien zwój następującej treści:
Protokół:#6:2 Przypomnienie: aram. דִּכְרוֹנָה (dichronaʰ), hl, lub: Ku pamięci.
3Pierwszy rok panowania króla Cyrusa.
Król Cyrus wydał dekret: Świątynia Boża w Jerozolimie:
Świątynia ta ma być odbudowana na miejscu, gdzie składano ofiary. Należy położyć fundamenty.#6:3 Lub: gdzie składano ofiary ogniowe. Świątynia ma mieć [trzydzieści łokci]#6:3 trzydziestu łokciich, aram. תְּלָתִין אַרְכֵהּ אַמִּין BHS. wysokości, sześćdziesiąt łokci długości i sześćdziesiąt łokci szerokości.#6:3 Tj. 13,5 m wysokości, 27 m długości i 27 m szerokości. 4Należy ją odbudować z trzech warstw kamienia ciosanego i z jednej warstwy drewna, na koszt pałacu królewskiego.
5Jednocześnie należy zwrócić złote i srebrne naczynia, które należały do świątyni Bożej, a które Nebukadnesar zabrał z przybytku w Jerozolimie i sprowadził do Babilonu. Należy je przenieść na ich dawne miejsce, złożyć je w świątyni Bożej.
6Dlatego ty, Tatenaju, namiestniku prowincji położonych za Eufratem, oraz ty, Szetar-Boznaju, wraz z waszymi współpracownikami, urzędnikami zza Eufratu, trzymajcie się z dala od tamtego miejsca. 7Nie utrudniajcie prac przy świątyni Bożej. Niech namiestnik Judei oraz starsi judzcy odbudują tę świątynię Bożą na jej dawnym miejscu.
8Zarządzam też, jak macie postępować względem starszyzny judzkiej zajętej budową świątyni Bożej: Aby nie wstrzymywać prac, koszty budowy należy niezwłocznie pokryć z królewskich dochodów podatkowych pochodzących z prowincji za Eufratem. 9Należy też bez jakichkolwiek zaniedbań dostarczać — zgodnie z przedstawionym przez kapłanów zapotrzebowaniem — wszystkiego, co im potrzebne: cielców, baranów i jagniąt na ofiary całopalne dla Boga niebios, a także pszenicy, soli, wina i oliwy, 10tak aby mogli składać ofiary zgodnie z upodobaniem Boga niebios i zanosić modły za życie króla i jego synów.
11Zarządzam ponadto, że każdy, kto zmieni niniejsze zarządzenie, ma ponieść karę. Niech wyrwą belkę z jego domu, podniosą go i ukarzą na niej,#6:11 Może się to odnosić do kary powieszenia, chłosty lub wbicia na pal. dom natomiast zamienią w kupę gruzu.#6:11 Lub: śmieci.
12Bóg natomiast, który uczynił tam mieszkanie dla swojego imienia, niech powali każdego króla i każdy lud, który ośmieliłby się zmienić to zarządzenie i zburzyć tę świątynię Bożą w Jerozolimie.
Ja, Dariusz, wydaję niniejszy rozkaz w trybie pilnym, do sumiennego wykonania.
Świątynia: koniec odbudowy, poświęcenie i pierwsze święta
13Gdy Tatenaj, namiestnik prowincji położonych za Eufratem, Szetar-Boznaj oraz ich współpracownicy otrzymali to pismo króla Dariusza, postąpili dokładnie tak, jak było w nim postanowione.
14Starsi judzcy prowadzili zatem prace budowlane sprawnie i bez zakłóceń, zgodnie z proroctwem proroka Aggeusza oraz Zachariasza, syna Iddo. Ukończyli też budowę według nakazu Boga Izraela i zgodnie z postanowieniem królów perskich: Cyrusa, Dariusza i Artachszasta.
15Świątynia została ukończona w trzecim dniu miesiąca Adar, w szóstym roku panowania króla Dariusza.
16Wówczas synowie Izraela, kapłani i Lewici, i wszyscy pozostali, dawni wygnańcy, z radością dokonali poświęcenia świątyni Bożej. 17Dla jej poświęcenia złożyli w ofierze sto cielców, dwieście baranów i czterysta jagniąt, a na ofiarę za grzech za całego Izraela dwanaście kozłów, według liczby plemion izraelskich.
18Następnie podzielili kapłanów i Lewitów na grupy i przydzielili ich do służby Bożej w Jerozolimie zgodnie z postanowieniami księgi Mojżesza.
19W czternastym dniu pierwszego miesiąca dawni wygnańcy urządzili Paschę. 20Było to możliwe, ponieważ zarówno kapłani, jak i Lewici, wszyscy jak jeden mąż, byli czyści. Przygotowali więc baranka paschalnego za wszystkich wygnańców, za swoich braci kapłanów oraz za samych siebie.
21Baranka spożywali synowie Izraela, którzy powrócili z wygnania, ale też każdy, kto odłączył się od nieczystości narodów zamieszkujących okoliczne ziemie i przystał do nich, aby wraz z nimi zabiegać o to, co jest wolą PANA, Boga Izraela.
22Następnie z radością obchodzili też Święto Przaśników. Trwało ono siedem dni, PAN sprawił im bowiem radość przez to, że tym razem przychylnie nastawił do nich serce króla dawnej Asyrii, tak że wsparł ich przy odbudowie świątyni Boga — Boga Izraela.
Currently Selected:
Ezdrasza 6: SNP
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
Polish Bible © Ewangeliczny Instytut Biblijny, 2018
Wydanie cyfrowe przy współpracy z Platformą SzukajacBoga.pl. Dodatkowe informacje o SNP oraz wykaz skrótów użytych w przypisach znajdziesz klikając poniżej