YouVersion Logo
Search Icon

Estery 1

1
Estery 1
Wielka uczta
1Za panowania Achaszwerosza — a Achaszwerosz#1:1 Achaszwerosz, hbr. אֲחַשְׁוֵרוֹשׁ, pers.khshayarsha, czyli: mocne okol. człowiek, Kserkses (486-465 r. p. Chr.); wg G: Artakserkses. sprawował władzę nad stu dwudziestu siedmioma prowincjami, od Indii do Etiopii — 2w czasie, gdy król Achaszwerosz zasiadał na swym królewskim tronie na zamku w Suzie,#1:2 Suza, hbr. שׁוּשַׁן (szuszan): zimowa rezydencja królów perskich. 3w trzecim roku#1:3 Tj. 483 r. p. Chr. swego panowania, wydał on ucztę dla wszystkich swoich książąt i podwładnych. Przybyli do niego wojskowi perscy i medyjscy, dostojnicy i książęta prowincji. 4On zaś długo chwalił się przed nimi bogactwem, świadczącym o potędze jego królestwa, o jego nadzwyczajnym blasku i wielkości. Trwało to sto osiemdziesiąt dni! 5A po upływie tego czasu król wydał ucztę dla wszystkich przebywających na zamku w Suzie, od osób najważniejszych do najmniej ważnych. Uczta trwała siedem dni,#1:5 Wg G: sześć dni. a miała miejsce na dziedzińcu ogrodu pałacu królewskiego. 6Białe, lniane i fioletowe kotary spięte sznurami z bisioru i purpury zwisały na srebrnych pierścieniach i alabastrowych kolumnach. Złote i srebrne sofy stały na mozaice z porfiru, alabastru, masy perłowej i marmuru. 7Napoje podawano w złotych naczyniach, z których każde było inne, a królewskiego wina było pod dostatkiem, jak przystało na króla. 8Nikt jednak nie przymuszał do picia, gdyż takie polecenie wydał król wszystkim zarządcom pałacu — każdy mógł robić to, na co miał ochotę.
9Królowa Waszti#1:9 Waszti, hbr. וַשְׁתִּי; w G Αστιν, pers. wahista, czyli: najlepszal. najpiękniejsza albo: nitka, przędza. również wydała ucztę. Zaproszono na nią kobiety z domu królewskiego, należącego do króla Achaszwerosza.
Błąd królowej Waszti
10Siódmego dnia, gdy król Achaszwerosz dogodził sobie winem, przywołał do siebie siedmiu posługujących mu eunuchów.#1:10 Lub: wysoko postawionych, najbardziej zaufanych służących. Byli to: Mechuman, Bizta, Charbona, Bigta, Abagta, Zeter i Karkas. 11Polecił im, aby przyprowadzili przed jego oblicze królową Waszti w królewskiej koronie. Chciał ludowi i książętom pokazać jej urodę, gdyż była to przepiękna kobieta. 12Lecz królowa Waszti odmówiła przyjścia na rozkaz królewski, doręczony jej przez eunuchów. Ugodziło to króla i wezbrał w nim gniew.
Utrata godności królowej
13Król wezwał na naradę mędrców zaznajomionych z przeszłymi dziejami, bo swoje sprawy prowadził otoczony prawnikami i sędziami. 14Wśród nich najbliżsi mu byli: Karszena, Szetar, Admata, Tarszisz, Meres, Marsena i Memukan, siedmiu książąt perskich i medyjskich. Mieli oni stały dostęp do króla i zajmowali najważniejsze stanowiska w państwie. 15Król zapytał ich, według jakiego prawa należałoby postąpić z królową Waszti za niewykonanie rozkazu króla Achaszwerosza, doręczonego jej przez eunuchów.
16Wówczas, wobec króla i książąt, głos zabrał Memukan: Właściwie królowa Waszti nie zawiniła przeciw samemu królowi. Jej czyn godzi we wszystkich książąt i wszystkie ludy zamieszkujące rozliczne prowincje króla Achaszwerosza. 17Wieść o postępku królowej dotrze bowiem do wszystkich kobiet. Zaczną one lekceważyć mężów i usprawiedliwiać to w taki sposób: Król Achaszwerosz polecił przyprowadzić do siebie królową Waszti i ona też odmówiła. 18Jeszcze dziś księżniczki perskie i medyjskie, które usłyszą o sprawie królowej, zaczną traktować podobnie wszystkich książąt króla. Skutkiem będą pogarda i kłótnie. 19Jeśli więc król uzna to za słuszne, to niech wyjdzie od niego dekret królewski, wpisany do praw perskich i medyjskich jako ostateczny, że Waszti nie będzie już mogła pokazać się przed obliczem króla Achaszwerosza, a jej godność królowej król przeniesie na inną kobietę, bardziej na to zasługującą. 20Gdy o rozporządzeniu króla usłyszą w całym jego królestwie, a jest ono ogromne, to z pewnością wszystkie żony będą okazywały szacunek swoim mężom, od najbardziej do najmniej znaczącego.
21Król i książęta uznali tę radę za słuszną i władca postąpił według słów Memukana. 22Rozesłano listy do wszystkich prowincji królewskich, do każdej napisano jej pismem i do każdego ludu w jego własnym języku, że panem domu ma być mąż i może on nim zarządzać według zwyczajów przyjętych w obrębie swego ludu.

Currently Selected:

Estery 1: SNP

Highlight

Share

Copy

None

Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in

YouVersion uses cookies to personalize your experience. By using our website, you accept our use of cookies as described in our Privacy Policy