YouVersion Logo
Search Icon

2 Samuela 2

2
2 Samuela 2
Dawid królem Judy
1Potem Dawid zapytał PANA: Czy mam wyruszyć do któregoś z miast Judy? Wyrusz — odpowiedział PAN. Dawid pytał więc dalej: Dokąd mam wyruszyć? I usłyszał: Do Hebronu.
2Dawid wyruszył więc do Hebronu. Zabrał z sobą także dwie żony, Achinoam Jizreelitkę i Abigail, żonę po Nabalu Karmelicie.#2:2 Wg kilku MTᵐˢˢ: Karmelitkę, hbr. הכרמלית, zob. 1Sm 27:3; 30:5. 3Dawid sprowadził do Hebronu również ludzi, którzy się przy nim skupili, każdego z jego rodziną, i wszyscy oni zamieszkali w Hebronie oraz okolicach.
4Przybyli wtedy ludzie z Judy i namaścili tam Dawida na króla nad swoim plemieniem. Jednocześnie Dawidowi doniesiono, że to mieszkańcy Jabesz-Gilead byli tymi, którzy pochowali Saula.
Delegacja Dawida do mieszkańców Jabesz
5Dawid wysłał zatem do Jabesz-Gilead posłańców. Polecił powiedzieć im: Niech PAN błogosławi wam za to, że wyświadczyliście tę łaskę waszemu panu, Saulowi, i pochowaliście go. 6Niech teraz PAN okazuje wam łaskę i wierność. Ja również będę darzył was podobnym dobrem jak to, które okazaliście w tej sprawie. 7Nabierzcie odwagi#2:7 Idiom: wzmocnijcie swoje ręce. i bądźcie dzielni, bo wprawdzie zginął wasz pan, Saul, ale też plemię Judy namaściło mnie nad sobą na króla.
Isz-Boszet królem pozostałych plemion Izraela
8Tymczasem Abner, syn Nera, dowódca wojsk Saula, wziął Isz-Boszeta,#2:8 Isz-Boszet, hbr. אִישׁ־בּשֶׁת, czyli: człowiek wstydu; może to być jednak przekręcenie: אֶשְׁבָּעַל, czyli: człowiek Baala, zob. 1Krn 8:33; 9:39. syna Saula, i sprowadził go do Machanaim.#2:8 Machanaim: miasto nad Jabokiem, być może stolica Gileadu. 9Tam ustanowił go królem nad Gileadem, nad Aszurytami,#2:9 Aszurytami, hbr. אֲשׁוּרִי; wg S: Geszurytami, hbr. הַגְּשׁוּרִי; wg Tg: domem Aszera, hbr. בית אשר. nad Jizreelem, nad Efraimem, nad Beniaminem — nad całym Izraelem. 10Isz-Boszet, syn Saula, miał czterdzieści lat, gdy został królem nad Izraelem, a panował dwa lata.
Plemię Judy opowiadało się jednak za Dawidem. 11Dawid panował w Hebronie nad tym właśnie plemieniem siedem lat i sześć miesięcy.
Starcie wojsk Abnera z wojskami Dawida
12Potem Abner, syn Nera, wyruszył wraz ze sługami Isz-Boszeta, syna Saula, z Machanaim do Gibeonu. 13Joab, syn Serui, oraz słudzy Dawida także wyruszyli.#2:13 Wg G: z Hebronu. Spotkali się jedni z drugimi przy Stawie Gibeońskim.#2:13 Staw Gibeoński: cysterna po pnstronie miasta Gibeon (?), leżącego ok. 10 km na pn zachod Jerozolimy, zob. Jr 41:12. Jedni stanęli po jednej stronie stawu, a drudzy — po drugiej. 14Wówczas Abner zawołał do Joaba: Niech wystąpią młodzi wojownicy#2:14 młodzi wojownicy, hbr. נְעָרִים, w tym kontekście określenie to może być świadomym umniejszeniem możliwości wojowników dla tym większego podkreślenia ich sprawności. i powalczą sobie przed nami! Niech tak będzie! — odpowiedział Joab.
15Wystąpiło więc dwunastu ze strony Beniamina#2:15 Wg 4QSamᵃ i G: synów Beniamina. i Isz-Boszeta, syna Saula, oraz dwunastu spośród sług Dawida. 16Potem każdy chwycił za głowę swego przeciwnika i jeden drugiemu wbił w bok swój miecz, tak że padli jednocześnie. Stąd nazwano to miejsce Polem Przeciwników,#2:16 Pole Przeciwników, hbr. חֶלְקַת הַצֻּרִים: lub: Chelkat-Hasurim. a leży ono w Gibeonie.
17Tego dnia rozgorzała też bardzo ciężka bitwa. Abner i Izraelici zostali pobici przez siły Dawida. 18Byli tam też trzej synowie Serui: Joab, Abiszaj i Asael.
Asael był tak szybki w biegu jak gazela. 19Właśnie on rzucił się w pogoń za Abnerem. Biegł prosto za nim i nie zbaczał w żadną stronę. 20Abner obejrzał się za siebie i zapytał: Czy to jesteś ty, Asaelu? Tak, to ja! — odpowiedział. 21Abner na to: Zbocz sobie w prawo albo w lewo, schwytaj sobie któregoś z młodych i na nim zdobądź jakiś łup. Asael jednak nie chciał zboczyć z drogi. 22Abner zatem zawołał znowu: Przestań mnie ścigać! Dlaczego miałbym powalić cię na ziemię? Jak mógłbym wtedy spojrzeć w oczy twemu bratu Joabowi? 23Lecz gdy Asael nie ustawał w pościgu, Abner uderzył go końcem włóczni w brzuch, tak że włócznia przeszyła go na wylot. Asael padł i na miejscu skonał. Każdy potem przystawał, gdy mijał miejsce, w którym się to wszystko stało.
24Joab i Abiszaj ścigali Abnera dalej. O zachodzie słońca dotarli do wzgórza Ama, położonego obok Giach, przy drodze na pustynię Gibeon. 25Beniaminici skupili się tam przy Abnerze w zwarty oddział i stanęli na szczycie jednego ze wzgórz.
26Wtedy Abner zawołał do Joaba: Czy miecz ma pożerać na zawsze? Czy nie wiesz, że końcem tego będzie gorycz? Kiedy wreszcie przerwiesz pościg swoich wojowników za ich własnymi braćmi? 27Jak żyje Bóg — odpowiedział Joab — gdybyś nie przemówił, stałoby się to dopiero nad ranem. 28Następnie Joab zadął w róg i zatrzymał swoich ludzi. Przestali ścigać Izraela i odstąpili od dalszej walki.
29Abner i jego ludzie szli potem tej nocy przez Arabę,#2:29 Lub: przez step. przeprawili się przez Jordan, przeszli cały wąwóz#2:29 Lub: (1) cały Bitron; (2) szli całe przedpołudnie. i dotarli do Machanaim.
30A gdy Joab przestał ścigać Abnera, zebrał ludzi Dawida i dokonał ich przeglądu. Brakowało im dziewiętnastu oraz Asaela. 31Słudzy Dawida natomiast zabili wśród Beniaminitów i wśród ludzi Abnera trzystu sześćdziesięciu wojowników.
32Następnie wzięli Asaela i pochowali go w grobie jego ojca w Betlejem. Po pogrzebie Joab i jego ludzie szli całą noc i o świcie dotarli do Hebronu.

Currently Selected:

2 Samuela 2: SNP

Highlight

Share

Copy

None

Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in

YouVersion uses cookies to personalize your experience. By using our website, you accept our use of cookies as described in our Privacy Policy