پیدایش 16
16
هاجر و اسماعیل
1سارای زن اَبرام فرزندی نزاییده بود. او یک كنیز مصری به نام هاجر داشت. 2سارای به اَبرام گفت: «خداوند مرا از بچّه‌دار شدن محروم كرده است. چرا تو با كنیز من هاجر همخواب نمی‌شوی؟ شاید او فرزندی برای من به دنیا بیاورد.» اَبرام با آنچه سارای گفت موافقت كرد. 3بنابراین سارای هاجر را به عنوان زن صیغه به اَبرام داد. (این واقعه پس از اینكه اَبرام ده سال در كنعان زندگی كرده بود، اتّفاق افتاد.) 4اَبرام با هاجر همخواب شد و او حامله گردید. هاجر وقتی فهمید كه حامله است، مغرور شد و سارای را كوچک شمرد.
5پس سارای به اَبرام گفت: «این تقصیر توست كه هاجر به من بی‌اعتنایی می‌كند. من خودم او را به تو دادم، ولی او از وقتی كه فهمید حامله شده است، به من بی‌اعتنایی می‌كند. خداوند قضاوت كند كه تقصیر با كدام‌یک از ماست. تقصیر من یا تو؟»
6اَبرام در جواب گفت: «بسیار خوب او كنیز توست و زیر نظر تو می‌باشد. هر كاری كه می‌خواهی با او بكن.» پس سارای، آن‌قدر هاجر را اذیّت نمود تا او از آنجا فرار كرد.
7فرشتهٔ خداوند هاجر را در بیابان، نزدیک چشمه‌ای كه در راه شور است، ملاقات كرد. 8فرشته گفت: «هاجر، كنیز سارای، از كجا می‌آیی و به كجا می‌روی؟» هاجر گفت: «من از دست بانویم فرار كرده‌ام.»
9فرشته گفت: «برگرد و نزد بانوی خود برو و از او اطاعت كن.» 10سپس فرشته گفت: «من نسل تو را آن‌قدر زیاد می‌كنم كه هیچ‌كس نتواند آن را بشمارد. 11تو پسری به دنیا می‌آوری و اسم او را اسماعیل می‌گذاری زیرا خداوند گریهٔ تو را شنیده است كه به تو ظلم شده است. 12امّا پسر تو مثل گورخر زندگی خواهد كرد. او مخالف همه خواهد بود و همه مخالف او خواهند بود. او جدا از همهٔ برادرانش زندگی خواهد كرد.»
13هاجر از خودش پرسید: «آیا من حقیقتاً خدا را دیده‌ام و هنوز زنده مانده‌ام؟» بنابراین او نام خداوند را كه با او صحبت كرده بود «خدای بینا» گذاشت. 14به این سبب است که مردم چاهی را كه در بین قادش و یارد واقع است «چاه خدای زنده و بینا» نامیده‌اند.
15هاجر برای اَبرام پسری زایید و اسم او را اسماعیل گذاشت. 16اَبرام در این زمان هشتاد و شش سال داشت.
Currently Selected:
پیدایش 16: TPV
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
Today’s Persian Version (TPV) © United Bible Societies, 2012.