YouVersion Logo
Search Icon

เลวีนิติ 23

23
เทศกาลเลี้ยงตามกำหนด
(กดว.28:16-29:40)
1พระยาห์เวห์ตรัสกับโมเสสว่า 2“จงกล่าวแก่คนอิสราเอลว่า เทศกาลเลี้ยงตามกำหนดแด่พระยาห์เวห์ ซึ่งเจ้าจะต้องประกาศว่าเป็นการประชุมบริสุทธิ์ คือเทศกาลเลี้ยงตามกำหนดของเรานั้นมีดังนี้
สะบาโต ปัสกา และเทศกาลเลี้ยงตามกำหนด
3“จงทำการงานในหกวัน แต่วันที่เจ็ดนั้นเป็นสะบาโตแห่งการหยุดพักสงบ เป็นวันประชุมบริสุทธิ์ ห้ามทำการงานใดๆ # อพย.20:8-10; 23:12; 31:15; 34:21; 35:2; ฉธบ.5:12-14 เป็นสะบาโตแด่พระยาห์เวห์ ตามที่อยู่ทั่วไปของเจ้า
4“ต่อไปนี้เป็นเทศกาลเลี้ยงตามกำหนดแด่พระยาห์เวห์ เป็นการประชุมบริสุทธิ์ ซึ่งเจ้าจะต้องประกาศกำหนดเวลาให้เขารับรู้ 5ในเวลาเย็นวันที่สิบสี่เดือนที่หนึ่งเป็นวันเทศกาลปัสกา#แปลว่า การผ่านเว้น คือในคืนที่พระเจ้าประหารลูกหัวปีทั้งหมดในแผ่นดินอียิปต์ พระเจ้าได้ผ่านเว้นบ้านของคนอิสราเอลที่มีเลือดทาประตู (อพยพ 12:12-13)ของพระยาห์เวห์# อพย.12:1-13; ฉธบ.16:1-2 6และในวันที่สิบห้าเดือนเดียวกัน เป็นเทศกาลกินขนมปังไร้เชื้อถวายแด่พระยาห์เวห์ ให้พวกเจ้ารับประทานขนมปังไร้เชื้อเจ็ดวัน# อพย.12:14-20; 23:15; 34:18; ฉธบ.16:3-8 7ในวันแรกจงมีการประชุมบริสุทธิ์ ห้ามทำงานประจำ 8แต่เจ้าจงถวายเครื่องบูชาด้วยไฟแด่พระยาห์เวห์ให้ครบเจ็ดวัน ในวันที่เจ็ดเป็นวันประชุมบริสุทธิ์ ห้ามทำงานประจำใดๆ”
การถวายผลแรก
9พระยาห์เวห์ตรัสกับโมเสสว่า 10“จงกล่าวแก่คนอิสราเอลว่า เมื่อพวกเจ้ามาถึงแผ่นดินซึ่งเราให้เจ้า และเกี่ยวพืชผลของแผ่นดินนั้น พวกเจ้าจงเอาพืชผลส่วนหนึ่งที่เก็บเกี่ยวในรุ่นแรกนำไปให้ปุโรหิต 11และปุโรหิตจะนำพืชผลส่วนนั้น ทำพิธีโบกถวายแด่พระยาห์เวห์ เพื่อพวกเจ้าจะเป็นที่โปรดปราน ในวันรุ่งขึ้นหลังวันสะบาโตปุโรหิตจะทำพิธีโบกถวาย 12ในวันที่เจ้าทำพิธีโบกถวายพืชผล จงถวายลูกแกะผู้อายุหนึ่งปีที่ไม่มีตำหนิเป็นเครื่องบูชาเผาทั้งตัวถวายแด่พระยาห์เวห์ 13และเครื่องธัญบูชาที่คู่กันนั้นคือแป้งอย่างดีสองกิโลกรัมเคล้าน้ำมัน เป็นเครื่องบูชาเผาด้วยไฟถวายแด่พระยาห์เวห์เป็นกลิ่นพอพระทัย และเครื่องดื่มบูชาที่คู่กันคือเหล้าองุ่นหนึ่งลิตร 14ห้ามรับประทานขนมปัง หรือข้าวคั่ว หรือข้าวดิบ จนกว่าจะถึงวันเดียวกันนี้ คือจนกว่าพวกเจ้าจะนำเครื่องบูชาถวายแด่พระเจ้าของเจ้า ทั้งนี้เป็นกฎเกณฑ์ถาวรตามที่อาศัยทั่วไปของพวกเจ้าตลอดชั่วชาติพันธุ์ของเจ้า
เทศกาลสัปดาห์
(กดว.28:26-31)
15“ตั้งแต่วันรุ่งขึ้นจนถึงวันสะบาโต จงนับให้ได้ครบเจ็ดสัปดาห์เต็มๆ คือนับจากวันที่พวกเจ้านำพืชผลรุ่นแรกเข้ามาทำพิธีโบกถวายเป็นต้นไป 16นับไปให้ได้ห้าสิบวัน จนถึงวันถัดจากวันสะบาโตที่เจ็ด แล้วเจ้าจงนำเมล็ดใหม่มาถวายแด่พระยาห์เวห์เป็นธัญบูชา 17จงนำขนมปังสองก้อนทำด้วยแป้งสองกิโลกรัมจากที่อาศัยของพวกเจ้ามาทำพิธีโบกถวาย ให้ทำด้วยแป้งอย่างดีใส่เชื้อปิ้งเป็นผลรุ่นแรกถวายแด่พระยาห์เวห์ 18พร้อมกับขนมปังนั้นเจ้าจงนำลูกแกะเจ็ดตัวอายุหนึ่งปีปราศจากตำหนิ โคหนุ่มตัวหนึ่ง แกะผู้สองตัว มาเป็นเครื่องบูชาเผาทั้งตัวถวายแด่พระยาห์เวห์ พร้อมกับธัญบูชาและเครื่องดื่มบูชาซึ่งคู่กัน ให้เป็นเครื่องบูชาด้วยไฟ เป็นกลิ่นพอพระทัยถวายแด่พระยาห์เวห์ 19จงถวายแพะผู้ตัวหนึ่งเป็นเครื่องบูชาลบล้างบาป และลูกแกะผู้อายุหนึ่งปีสองตัวเป็นเครื่องศานติบูชา 20ให้ปุโรหิตโบกถวายพร้อมกับขนมปังซึ่งเป็นผลรุ่นแรก เป็นเครื่องโบกถวายแด่พระยาห์เวห์พร้อมกับลูกแกะสองตัว เป็นของถวายบริสุทธิ์แด่พระยาห์เวห์สำหรับปุโรหิต 21และในวันเดียวกันนั้น เจ้าจงประกาศให้มีการประชุมบริสุทธิ์ ห้ามทำงานประจำใดๆ ทั้งนี้เป็นกฎเกณฑ์ถาวรตามที่พักอาศัยของเจ้าตลอดชั่วชาติพันธุ์ของเจ้า# อพย.23:16; 34:22; ฉธบ.16:9-12
22“และเมื่อเจ้าเก็บเกี่ยวพืชผลในแผ่นดินของเจ้า ห้ามเกี่ยวไปถึงขอบไร่นาจนหมดเกลี้ยง และห้ามเก็บเมล็ดที่เกี่ยวตก จงทิ้งไว้ให้คนยากจนและคนต่างด้าว เราคือยาห์เวห์ พระเจ้าของเจ้า”# ลนต.19:9-10; ฉธบ.24:19-22
เทศกาลเสียงแตร
23พระยาห์เวห์ตรัสกับโมเสสว่า 24“จงกล่าวแก่คนอิสราเอลว่า ในวันที่หนึ่งของเดือนที่เจ็ด เจ้าทั้งหลายจงถือเป็นวันหยุดพักสงบวันหนึ่ง เป็นวันประชุมบริสุทธิ์ ประกาศเป็นที่ระลึกด้วยเสียงแตร 25ห้ามทำงานประจำใดๆ และจงนำเครื่องบูชาด้วยไฟถวายแด่พระยาห์เวห์”
วันลบมลทิน
26พระยาห์เวห์ตรัสกับโมเสสว่า 27“ในวันที่สิบของเดือนที่เจ็ดนี้เป็นวันลบมลทิน# ลนต.16:29-34 จะเป็นวันประชุมบริสุทธิ์แก่เจ้า และจงปฏิเสธความปรารถนาของเจ้า และนำเครื่องบูชาด้วยไฟถวายแด่พระยาห์เวห์ 28ในวันเดียวกันนั้นห้ามทำงานทุกอย่าง เพราะเป็นวันลบมลทิน ที่จะทำการลบมลทินของเจ้าต่อพระยาห์เวห์พระเจ้าของเจ้า 29ในวันเดียวกันนี้ ถ้าผู้ใดไม่ปฏิเสธความปรารถนาของตนเอง ก็ให้ไล่ผู้นั้นออกจากท่ามกลางชนชาติของตน 30และในวันเดียวกันนี้ถ้าผู้ใดทำงานใดๆ เราจะทำลายผู้นั้นเสียจากท่ามกลางชนชาติของเขา 31ห้ามทำงานทุกอย่าง ทั้งนี้เป็นกฎเกณฑ์ถาวรตามที่พักอาศัยของเจ้าตลอดชั่วชาติพันธุ์ของเจ้า 32จะเป็นวันสะบาโตสำหรับหยุดพักสงบแก่เจ้า และพวกเจ้าต้องปฏิเสธความปรารถนาของเจ้า เริ่มแต่เวลาเย็นในวันที่เก้าของเดือน เจ้าต้องรักษาวันสะบาโตจากเวลาเย็นถึงเวลาเย็น”
เทศกาลอยู่เพิง
(กดว.29:12-40)
33พระยาห์เวห์ตรัสกับโมเสสว่า 34“จงกล่าวแก่คนอิสราเอลว่า ในวันที่สิบห้าเดือนที่เจ็ดนี้ เป็นวันเทศกาลอยู่เพิง# ฉธบ.16:13-15ถวายแด่พระยาห์เวห์ทั้งสิ้นเจ็ดวัน 35จะมีการประชุมบริสุทธิ์ในวันแรก ห้ามทำงานประจำใดๆ 36จงนำเครื่องบูชาด้วยไฟถวายแด่พระยาห์เวห์ทั้งเจ็ดวัน ในวันที่แปดเจ้าจงมีการประชุมบริสุทธิ์ และนำเครื่องบูชาด้วยไฟถวายแด่พระยาห์เวห์ เป็นการประชุมตามพิธี ห้ามทำงานประจำใดๆ
37“ต่อไปนี้เป็นเทศกาลเลี้ยงตามกำหนดแด่พระยาห์เวห์ ซึ่งเจ้าต้องประกาศเป็นเวลาประชุมบริสุทธิ์ เพื่อถวายสิ่งต่อไปนี้แด่พระยาห์เวห์ คือเครื่องบูชาด้วยไฟ เครื่องบูชาเผาทั้งตัวและธัญบูชา ทั้งเครื่องสัตวบูชาและเครื่องดื่มบูชา ให้ถวายแต่ละอย่างตามวันที่กำหนดไว้ 38นอกเหนือจากวันสะบาโตแห่งพระยาห์เวห์ นอกเหนือจากของถวายของเจ้า นอกเหนือจากเครื่องบูชาแก้บนของเจ้า และนอกเหนือจากเครื่องบูชาด้วยใจสมัครของเจ้าซึ่งเจ้านำมาถวายแด่พระยาห์เวห์
39“ในวันที่สิบห้าของเดือนที่เจ็ด เมื่อเจ้าได้เก็บพืชผลที่ได้จากแผ่นดินนั้นเข้ามาแล้ว เจ้าจงมีเทศกาลเลี้ยงแด่พระยาห์เวห์เจ็ดวัน# อพย.23:16; 34:22 ในวันแรกให้หยุดพักสงบ และในวันที่แปดก็ให้หยุดพักสงบ 40ในวันแรกจงนำมาซึ่งผลจากต้นมะนาว ใบอินทผลัม กิ่งไม้ที่มีใบมาก กิ่งต้นหลิว และจงปีติยินดีอยู่เจ็ดวันต่อพระยาห์เวห์ พระเจ้าของเจ้า 41จงถือเป็นพิธีเทศกาลเลี้ยงปีละเจ็ดวันถวายแด่พระยาห์เวห์ ทั้งนี้เป็นกฎเกณฑ์ถาวรตลอดชั่วชาติพันธุ์ของเจ้า เจ้าจงถือพิธีนี้ในเดือนที่เจ็ด 42จงอยู่ในเพิงเจ็ดวัน ทุกคนที่เป็นชาวพื้นเมืองอิสราเอลให้เข้าอยู่ในเพิง 43เพื่อชาติพันธุ์ของเจ้าจะได้รับรู้ว่า เมื่อเราพาคนอิสราเอลออกจากแผ่นดินอียิปต์นั้น เราได้ให้เขาอยู่ในเพิง เราคือยาห์เวห์ พระเจ้าของเจ้า”
44ดังนี้แหละ โมเสสจึงได้ประกาศให้คนอิสราเอลทราบถึงเทศกาลเลี้ยงตามกำหนดของพระยาห์เวห์

Highlight

Share

Copy

None

Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in

YouVersion uses cookies to personalize your experience. By using our website, you accept our use of cookies as described in our Privacy Policy