เยเรมีย์ 9
9
1หากศีรษะของข้าพเจ้าเป็นแหล่งน้ำ
และตาของข้าพเจ้าเป็นบ่อน้ำตาก็จะดี
เพื่อข้าพเจ้าจะได้ร้องไห้ทั้งกลางวันและกลางคืน
เพราะประชากรของข้าพเจ้าถูกเข่นฆ่า
2หากข้าพเจ้ามีที่พักสำหรับคนเดินทาง
อยู่ในถิ่นทุรกันดารก็จะดี
เพื่อข้าพเจ้าจะได้ไปจากชนชาติของข้าพเจ้า
และไปให้พ้นพวกเขาเสีย
เพราะพวกเขาทั้งหมดเป็นคนล่วงประเวณี
และเป็นหมู่คนที่มักทรยศ
3“พวกเขางอลิ้นของเขาเหมือนคันธนูยิงความเท็จออกมา
ไม่ใช่โดยสัจจะที่พวกเขาแข็งแรงขึ้นในแผ่นดิน
เพราะพวกเขาออกจากความชั่วอย่างหนึ่งไปสู่ความชั่วอีกอย่างหนึ่ง
และเขาไม่รู้จักเรา”
พระยาห์เวห์ตรัสดังนี้แหละ
4“ขอให้ทุกคนระวังเพื่อนบ้านของตน
และอย่าวางใจในพี่น้องคนใดเลย
เพราะพี่น้องทุกคนเป็นคนเจ้าเล่ห์
และเพื่อนบ้านทุกคนก็เที่ยวไปพูดให้ร้ายผู้อื่น
5ทุกคนล่อลวงเพื่อนบ้านของตัว
ไม่มีใครพูดความจริงสักคนเดียว
เขาได้สอนลิ้นของเขาให้พูดมุสา
เขาได้ทำบาปชั่วและกลับใจอีกไม่ได้แล้ว
6เป็นการบีบบังคับซ้อนการบีบบังคับ และการล่อลวงซ้อนการล่อลวง
เขาปฏิเสธที่จะรู้จักเรา”
พระยาห์เวห์ตรัสดังนี้แหละ
7เพราะฉะนั้น พระยาห์เวห์จอมทัพตรัสดังนี้ว่า
“นี่แน่ะ เราจะถลุงเขาและทดลองเขา
เพราะเขาเป็นประชากรของเรา เราจะทำอย่างอื่นได้อย่างไร?
8ลิ้นของเขาเป็นลูกศรมรณะ
มันพูดมารยา
ปากของเขาพูดอย่างสันติกับเพื่อนบ้าน
แต่ในใจของเขา เขาคอยดักซุ่มโจมตีอยู่”
9พระยาห์เวห์ตรัสดังนี้ว่า
“ไม่ควรที่เราจะลงโทษเขาเพราะสิ่งเหล่านี้หรือ?
ไม่ควรที่เราจะแก้แค้นชนชาติที่เป็นอย่างนี้หรือ?”
10ข้าพเจ้าจะร้องไห้และครวญครางเพราะภูเขานั้น
และคร่ำครวญเพราะทุ่งหญ้าในถิ่นทุรกันดาร
เพราะว่ามันถูกทิ้งร้าง ไม่มีใครผ่านไปมา
ไม่ได้ยินเสียงสัตว์เลี้ยงร้อง
ทั้งนกในอากาศและสัตว์
ได้หนีไปเสียแล้ว
11“เราจะทำให้เยรูซาเล็มเป็นกองสิ่งปรักหักพัง
เป็นที่อยู่ของหมาป่า
และเราจะทำให้เมืองต่างๆ ของยูดาห์เป็นที่รกร้าง
ไม่มีคนอาศัย”
12ใครเป็นคนมีปัญญาที่จะเข้าใจความนี้ได้? และมีใครที่พระโอษฐ์ของพระยาห์เวห์ได้ตรัสกับเขา เขาจึงประกาศความนั้นได้? ทำไมแผ่นดินจึงพังทลายและทิ้งไว้ว่างเปล่า เหมือนถิ่นทุรกันดารไม่มีใครผ่านไปมา? 13และพระยาห์เวห์ตรัสว่า “เพราะเขาทั้งหลายทอดทิ้งธรรมบัญญัติของเราซึ่งเราได้ตั้งไว้ต่อหน้าเขา และไม่ได้เชื่อฟังเสียงของเราหรือดำเนินตามนั้น 14แต่ได้ดื้อดึงดำเนินตามใจของตนเอง และติดตามพวกพระบาอัลอย่างที่บรรพบุรุษของพวกเขาได้สั่งสอนเขาไว้ 15ฉะนั้น พระยาห์เวห์จอมทัพ พระเจ้าแห่งอิสราเอลจึงตรัสว่า นี่แน่ะ เราจะเลี้ยงชนชาตินี้ด้วยบอระเพ็ด และให้เขาดื่มน้ำดีหมี#ดูเชิงอรรถ ยรม.8:14 16เราจะกระจายเขาไปท่ามกลางบรรดาชนชาติที่ตัวเขาเอง และบรรพบุรุษของเขาไม่รู้จัก และเราจะส่งดาบให้ไล่ตามเขาทั้งหลาย จนกว่าเราจะผลาญเขาสิ้น”
ประชาชนคร่ำครวญในการพิพากษา
17พระยาห์เวห์จอมทัพตรัสดังนี้ว่า
“จงตรึกตรองดู และเรียกพวกนางร้องไห้มา
จงให้คนไปตามพวกมืออาชีพมา
18ให้พวกเขารีบส่งเสียงคร่ำครวญเพื่อเราทั้งหลาย
เพื่อน้ำตาจะไหลจากตาของเรา
และหนังตาของเราจะมีน้ำตาไหลออกมา
19เพราะได้ยินเสียงคร่ำครวญจากศิโยน
‘พวกเราล่มจมแล้ว
เราแสนจะอับอาย
เพราะเราต้องออกจากแผ่นดิน
เพราะเขาได้ทำลายที่อาศัยของเราลง’ ”
20พวกผู้หญิงเอ๋ย จงฟังพระวจนะของพระยาห์เวห์
และให้หูของพวกเจ้ารับพระวจนะจากพระโอษฐ์ของพระองค์
จงสอนบทคร่ำครวญแก่บุตรีของเจ้า
จงสอนเพลงไว้อาลัยแก่เพื่อนบ้านของเธอทุกคน
21เพราะความตายได้เข้ามาทางหน้าต่างของเรา
มันเข้ามาในวังทั้งหลายของเรา
ตัดเด็กๆ ออกเสีย จากถนนหนทาง
และตัดหนุ่มๆ ออกเสียจากลานเมือง
22จงพูดว่า “พระยาห์เวห์ตรัสดังนี้ว่า
ศพมนุษย์จะเกลื่อนกลาด
เหมือนมูลสัตว์ตามพื้นทุ่ง
เหมือนฟ่อนข้าวที่หล่นตามหลังผู้เกี่ยว
และไม่มีใครจะเก็บ”
23“พระยาห์เวห์ตรัสดังนี้ว่า อย่าให้ผู้มีปัญญาอวดสติปัญญาของตน อย่าให้ชายฉกรรจ์อวดความเข้มแข็งของตน อย่าให้คนมั่งมีอวดความมั่งคั่งของตน 24แต่ให้ผู้อวดอวดสิ่งนี้ คือการที่เขาเข้าใจและรู้จักเรา# 1 คร.1:31; 2 คร.10:17ว่าเราคือพระยาห์เวห์ ผู้สำแดงความรักมั่นคง ความยุติธรรม และความชอบธรรมในโลก เพราะเราพอใจในสิ่งเหล่านี้” พระยาห์เวห์ตรัสดังนี้แหละ
25“พระยาห์เวห์ตรัสดังนี้ว่า นี่แน่ะ วันเวลากำลังจะมาถึงแล้ว เมื่อเราจะลงโทษทุกคนที่เข้าสุหนัตเพียงเนื้อหนังคือ 26คนอียิปต์ คนยูดาห์ คนเอโดม คนอัมโมน คนโมอับและทุกคนที่อาศัยอยู่ในถิ่นทุรกันดารที่โกนผมจอนหู เพราะทุกประชาชาติไม่ได้เข้าสุหนัต และพงศ์พันธุ์ทั้งสิ้นของอิสราเอลก็ไม่ได้เข้าสุหนัตทางใจ”
Currently Selected:
เยเรมีย์ 9: THSV11
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in