เยเรมีย์ 12
12
เยเรมีย์ร้องทุกข์ต่อพระเจ้า
1ข้าแต่พระยาห์เวห์ พระองค์ทรงชอบธรรม
เมื่อข้าพระองค์สู้คดีกับพระองค์
แต่ข้าพระองค์ยังขอทูลเสนอมูลคดีต่อพระองค์
ทำไมทางของคนอธรรมจึงเจริญขึ้น
ทำไมทุกคนที่ทรยศก็อยู่เย็นเป็นสุข
2พระองค์ทรงปลูกเขาทั้งหลายและเขาก็หยั่งรากลง
พวกเขางอกงามขึ้นและเกิดผล
พระองค์ทรงอยู่ใกล้ที่ปากของเขา
แต่ไกลจากใจของเขา
3ข้าแต่พระยาห์เวห์ แต่พระองค์ทรงรู้จักข้าพระองค์
พระองค์ทรงเห็นข้าพระองค์ และทรงทดลองความคิดของข้าพระองค์ที่มีต่อพระองค์
ขอทรงฉุดพวกเขาออกมาเหมือนแกะสำหรับการฆ่า
และแยกเขาไว้ต่างหากเพื่อวันประหาร
4แผ่นดินนี้จะไว้ทุกข์นานเท่าใด
และผักหญ้าตามท้องนาทุกแห่งจะเหี่ยวแห้งไปนานเท่าใด?
เพราะความอธรรมของผู้ที่อาศัยอยู่ในนั้น
สัตว์และนกก็ถูกกวาดไปสิ้น
เพราะเขาว่า “พระองค์จะไม่ทอดพระเนตรบั้นปลายของเราทั้งหลาย”
พระเจ้าทรงตอบเยเรมีย์
5“ถ้าเจ้าวิ่งแข่งกับมนุษย์ และเขาทำให้เจ้าเหน็ดเหนื่อย
เจ้าจะแข่งกับม้าได้อย่างไร?
และถ้าเจ้ายังล้มลงในแผ่นดินที่ปลอดภัย
เจ้าจะทำอย่างไรในดงลุ่มแม่น้ำจอร์แดน?
6เพราะว่าแม้แต่พี่น้องของเจ้าและเชื้อสายของบิดาเจ้า
ก็ได้ทำการทรยศต่อเจ้า
เขายังร้องไล่ตามเจ้าไปอย่างเต็มเสียง
แม้ว่าเขาพูดถ้อยคำอย่างดีกับเจ้า
ก็อย่าเชื่อเขาเลย
7“เราได้ละทิ้งนิเวศของเรา
เราได้เหวี่ยงมรดกของเราทิ้ง
เราได้มอบผู้เป็นที่รักแห่งจิตใจเรา
ไว้ในมือศัตรูของเธอ
8มรดกของเรา
ได้กลายเป็นเหมือนสิงห์ป่าสำหรับเรา
เขาตะเบ็งเสียงใส่เรา
เพราะฉะนั้น เราจึงเกลียดเขา
9สำหรับเราแล้วมรดกของเราเป็นเหมือนถ้ำของหมาในหรือ?
ฝูงนกกินเหยื่อรุมล้อมมันอยู่หรือ?
ไปเถอะ ไปรวบรวมสัตว์ป่าในท้องทุ่งทั้งสิ้น
พาพวกมันมากินเสีย
10ผู้เลี้ยงแกะเป็นอันมากได้ทำลายสวนองุ่นของเรา
เขาทั้งหลายได้เหยียบย่ำส่วนของเรา
เขาได้ทำให้ส่วนที่เราพอใจ
กลายเป็นถิ่นทุรกันดารที่ร้างเปล่า
11เขาได้ทำส่วนของเราให้ร้างเปล่า
ที่ร้างเปล่านั้นก็คร่ำครวญต่อเรา
แผ่นดินทั้งสิ้นก็ถูกทิ้งให้ร้างเปล่า
แต่ไม่มีใครเอาใจใส่เรื่องนั้น
12ผู้ทำลายล้างได้มา
บนบรรดาที่สูงโล่งในถิ่นทุรกันดาร
เพราะว่าพระแสงดาบของพระยาห์เวห์ทำลายจากปลายแผ่นดินข้างนี้ไปถึงปลายอีกข้างหนึ่ง
ไม่มีสวัสดิภาพแก่มนุษย์คนใดเลย
13เขาทั้งหลายหว่านข้าวสาลีแต่ได้เกี่ยวหนาม
เขาทำให้ตัวเหน็ดเหนื่อยแต่ไม่ได้กำไรอะไร
เจ้าทั้งหลายจงอับอายด้วยผลการเกี่ยวของเจ้า
ด้วยเหตุพระพิโรธร้อนแรงของพระยาห์เวห์”
14พระยาห์เวห์ตรัสดังนี้ว่า “เกี่ยวกับเพื่อนบ้านชั่วช้าของเรา ผู้ได้แตะต้องมรดกสืบทอดซึ่งเราได้ให้แก่อิสราเอลประชากรของเรานั้น นี่แน่ะ เราจะถอนเขาทั้งหลายขึ้นจากแผ่นดินของเขา และเราจะถอนเชื้อสายยูดาห์จากท่ามกลางพวกเขา 15และหลังจากเราได้ถอนเขาขึ้นแล้ว เราจะกลับมีความเมตตาต่อเขาอีก และเราจะนำเขาแต่ละคนมายังมรดกของตนและยังแผ่นดินของตน 16และถ้าเขาทั้งหลายจะอุตส่าห์ศึกษาทางแห่งประชากรของเรา คือปฏิญาณในนามของเราว่า ‘พระยาห์เวห์ทรงพระชนม์อยู่แน่ฉันใด’ อย่างที่เขาได้สอนประชากรของเราให้ปฏิญาณโดยพระบาอัลแล้ว เขาจะได้รับการสร้างขึ้นไว้ท่ามกลางประชากรของเรา 17แต่ถ้าพวกเขาไม่ฟัง เราก็จะถอนชนชาตินั้นออกและทำลายเขาจนสิ้น” พระยาห์เวห์ตรัสดังนี้แหละ
Currently Selected:
เยเรมีย์ 12: THSV11
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in