مَرْکُسْ 39:4-40
مَرْکُسْ 39:4-40 داَ
ندٜ عٛڢِنِ، عٛتٜلْࢡَنِ حٜنْدُ، عٛوِعِ وٜىٰندُ: «سِرْوَ!» حٜنْدُ دٜعِّتِ، دٜعّٜرٜ مَوْندٜ لَاتِ؞ ندٜنْ عِيسَى وِعِ ݠُکَرَعٜنْ: «نغَمْ طُمٜ عٛنْ کُلْتٛرِ؟ حَا جٛنْتَ عٛنْ کٛولَاکِ يَمْ نَ؟»
ندٜ عٛڢِنِ، عٛتٜلْࢡَنِ حٜنْدُ، عٛوِعِ وٜىٰندُ: «سِرْوَ!» حٜنْدُ دٜعِّتِ، دٜعّٜرٜ مَوْندٜ لَاتِ؞ ندٜنْ عِيسَى وِعِ ݠُکَرَعٜنْ: «نغَمْ طُمٜ عٛنْ کُلْتٛرِ؟ حَا جٛنْتَ عٛنْ کٛولَاکِ يَمْ نَ؟»