Лука 6:27-49

Лякин сизге, Мени динълегенлерге, айтам: душманларынъызны севинъиз, сизден нефретленгенлерге яхшылыкъ япынъыз. Сизни къаргъагъанларгъа эйилик тиленъиз, сизни ынджыткъанларгъа дувалар окъунъыз. Бир янагъынъа шамар ургъан адамгъа башкъасыны бер. Усть урбанъны тутып алсалар, тюп урбанъны да алмагъа кедер этме. Сенден сорагъангъа бер ве сенинъкини тутып алгъандан къайтарып бергенини талап этме. Адамлар сизге не япкъаныны истесенъиз, сиз де оларгъа шуны япынъыз. Эгер сизни севгенлерни севсенъиз, бунен насыл савап къазанаджакъсынъыз? Гуналылар да озьлерини севгенлерни севелер! Эгер озюнъизге яхшылыкъ эткенлерге яхшылыкъ этсенъиз, бунен насыл савап къазанаджакъсынъыз? Гуналылар да бойле япалар. Эгер сиз къайтарып алмакъ умютинен борджкъа берсенъиз, бунен насыл савап къазанаджакъсынъыз? Гуналылар да, берген борджуны сонъ къайтарып алмакъ ичюн, гуналыларгъа борджкъа берелер. Сиз исе душманларынъызны севинъиз, оларгъа яхшылыкъ япынъыз, ич бир къаршылыкъ беклемейип, оларгъа борджкъа беринъиз, чюнки Алла Озю шукюр этмеген яман адамларгъа биле мерамет эте. О вакъыт сизни буюк мукяфат беклейджек, ве сиз Юдже Алланынъ огъуллары оладжакъсынъыз. Бабанъыз мераметли олгъаны киби, сиз де мераметли олунъыз. ‌Кимсени укюм этменъиз, сизни де укюм этмезлер. Кимсени къабаатламанъыз, сизни да къабаатламазлар. Багъышланъыз, сизни де багъышларлар. Беринъиз, сизге де береджеклер, толу ольчюнен береджеклер: яхшы силькип, бастырып, толып-ташкъан ольчюнен урбанъызнынъ этегине толдураджакълар. Сиз насыл ольчюнен ольчесенъиз, сизге де шойле ольчейджеклер. Иса оларгъа бир кинаели икяени айтып берди: – Кёр кёрны етеклеп юрип олурмы? Олар экиси де чукъургъа тюшмезлерми? Шегирт озь оджасындан юкъары олмаз. Амма окъувынынъ сонъуна еткен эр бир шегирт оджасы киби олур. Сен не ичюн къардашынънынъ козюндеки чёпке бакъасынъ да, озь козюнъдеки агъачны корьмейсинъ? Сен озь козюнъдеки агъачны корьмей турып, насыл ола да къардашынъа: «Кель, къардашым, козюнъдеки чёпчюкни чыкъарайым», – дейсинъ? Эй, экиюзьлю! Башта агъачны озь козюнъден чыкъар, сонъ чёпни къардашынънынъ козюнден насыл этип чыкъараджагъынъны ачыкъ-айдын корерсинъ. Яхшы терек ярамай мейва бермез, ве, аксине, ярамай терек яхшы мейва бермез. Эр бир терек озь мейвасындан билинир. Тикенлерден инджир джыймайлар, когемден юзюм кесмейлер. Яхшы адам озюнинъ юрегиндеки яхшылыкъ хазинесинден яхшылыкъ чыкъара. Яман адам яманлыкъ хазинесинден яманлыкъ чыкъара. Адамнынъ юреги неге толу олса, онынъ агъзындан шу чыкъар. ‌Не ичюн сиз Мени: «Раббим, Раббим!» – деп чагъырасыз да, буюргъанымны япмайсыз? Меним алдыма кельген ве сёзлеримни динълеп, оларны беджерген эр бир адам кимге ошай? Эв къургъан адамгъа ошай. О, терен чукъур къазып, къая устюнде темель къойды. Озеннинъ сувлары ташып, о эвге урулдылар, лякин оны къыбырдатып оламадылар, чюнки эв къавий къурулгъан эди. Сёзлеримни динълеп, оларны беджермеген адам исе эвини топракъ устюнде темельсиз къургъан адамгъа ошай. Озеннинъ сувлары эвге урулгъанда, эв бирден дагъылып кетти. Ондан тек виран олгъан бир оба къалды.