Mata 26
26
1Agus thàrladh, nuair a chrìochnaich Iosa na briathran seo uile, gun dubhairt e ra dheisciobail,
2Tha fhios agaibh gu bheil a’ chàisg an dèidh dà là, agus tha Mac an Duine air a bhrath a‑chum a cheusadh.
3An sin chruinnich uachdarain nan sagart, agus na sgrìobhaichean, agus seanairean a’ phobaill, gu talla an àrd-shagairt, den goirear Caiaphas,
4Agus ghabh iad comhairle le chèile a‑chum Iosa a ghlacadh le foill, agus a chur gu bàs.
5Ach thubhairt iad, Na dèanamaid e anns an fhèill, air eagal gum bi buaireas am measg a’ phobaill.
6Agus air do Iosa a bhith ann am Betani, ann an taigh Shìmoin an lobhar,
7Thàinig bean da ionnsaigh aig an robh bocsa alabastair làn de ola ro‑luachmhor, agus dhòirt i air a cheann e, agus e na shuidhe aig biadh.
8Ach nuair a chunnaic a dheisciobail sin, bha fearg orra, ag ràdh, Ciod as ciall don ana-caitheamh seo?
9Oir dh’fhaodadh an ola seo a bhith air a reic air mhòran, agus a bhith air a toirt do na bochdan.
10Ach air aithneachadh seo do Iosa, thubhairt e riu, Carson a tha sibh a’ cur dragh air a’ mhnaoi? Oir rinn i deagh obair dhòmhsa.
11Oir tha na bochdan agaibh a‑ghnàth maille ribh, ach chan eil mise agaibh a‑ghnàth.
12Oir air dòrtadh na h‑ola seo dhi air mo chorp-sa, is ann fa chomhair m’adhlacaidh a rinn i e.
13Gu deimhinn tha mi ag ràdh ribh, ge bè àite anns am bi an soisgeul seo air a shearmonachadh air feadh an t‑saoghail gu h‑iomlan, aithrisear an nì a rinn a’ bhean seo, mar chuimhne oirre.
14An sin dh’imich aon den dà‑fhear-dheug, dom b’ainm Iùdas Iscariot, a‑chum nan àrd-shagart.
15Agus thubhairt e, Ciod a bheir sibh dhòmhsa, agus brathaidh mi dhuibh e? Agus chòrd iad ris air dheich-buinn-fhichead airgid.
16Agus on àm sin a‑mach dh’iarr e fàth air esan a bhrath.
17Agus air a’ chiad là de fhèill an arain neo-ghortaichte, thàinig na deisciobail a‑chum Iosa, ag ràdh ris, Càit an àill leat sinne a dh’ullachadh dhut, a‑chum gun ith thu a’ chàisg?
18Agus thubhairt esan, Rachaibh don bhaile gu a leithid seo de dhuine, agus abraibh ris, Tha am Maighistir ag ràdh, Tha m’àm am fagas: cumaidh mi a’ chàisg aig do thaigh-sa maille rim dheisciobail.
19Agus rinn na deisciobail mar a dh’òrdaich Iosa dhaibh, agus dheasaich iad a’ chàisg.
20Agus nuair a thàinig am feasgar, shuidh e maille ris an dà‑fhear-dheug.
21Agus ag ithe dhaibh, thubhairt e, Gu deimhinn tha mi ag ràdh ribh gum brath fear dhibh mise.
22Agus bha iad ro‑bhrònach, agus thòisich gach aon aca fa‑leth air a ràdh ris, Am mise e, a Thighearna?
23Agus fhreagair esan agus thubhairt e, An tì a thumas a làmh anns a’ mhèis maille riumsa, brathaidh esan mi.
24Gu deimhinn tha Mac an Duine ag imeachd, a rèir mar tha e sgrìobhte ma thimcheall: ach is an‑aoibhinn don duine sin lem brathar Mac an Duine: bu mhath don duine sin mura beirte riamh e.
25An sin fhreagair Iùdas a bhrath e, agus thubhairt e, A Mhaighistir, am mise e? Thubhairt esan ris, Thubhairt thu.
26Agus ag ithe dhaibh, ghlac Iosa aran, agus air tabhairt buidheachais, bhris e e, agus thug e do na deisciobail e, agus thubhairt e, Gabhaibh, ithibh; is e seo mo chorp-sa.
27Agus air glacadh a’ chupain, agus air tabhairt buidheachais, thug e dhaibh e, ag ràdh, Olaibh uile dheth:
28Oir is i seo m’fhuil-sa an tiomnaidh nuaidh, a dhòirtear airson mhòran a‑chum maitheanas pheacaidhean.
29Ach tha mi ag ràdh ribh nach òl mi à seo suas de thoradh seo na fìonain, gus an là sin anns an òl mi e nuadh maille ribh ann an rìoghachd m’Athar.
30Agus air dhaibh laoidh a sheinn, chaidh iad a‑mach gu Sliabh nan Crann-ola.
31An sin thubhairt Iosa riu, Gheibh sibh uile oilbheum annamsa a‑nochd; oir tha e sgrìobhte, Buailidh mi am buachaille, agus sgapar caoraich an treuda.
32Ach an dèidh dhòmhsa èirigh a‑rìs, thèid mi romhaibh do Ghalile.
33Agus fhreagair Peadar agus thubhairt e ris, Ged gheibh na h‑uile dhaoine oilbheum annad, chan fhaigh mise oilbheum gu bràth.
34Thubhairt Iosa ris, Gu deimhinn tha mi ag ràdh riut, air an oidhche seo fhèin mun goir an coileach, gun àich thu mi trì uairean.
35Thubhairt Peadar ris, Ged b’èiginn dhomh bàsachadh maille riut, chan àich mi thu. Agus thubhairt na deisciobail uile mar an ceudna.
36An sin thàinig Iosa maille riu gu ionad den goirear Getsemane, agus thubhairt e ris na deisciobail, Suidhibh-se an seo gus an tèid mise a dhèanamh ùrnaigh an siud.
37Agus thug e Peadar leis, agus dithis mhac Shebede, agus thòisich e air a bhith brònach, agus ro‑dhoilgheasach.
38An sin thubhairt e riu, Tha m’anam ro‑bhrònach, eadhon gu bàs: fanaibh-se an seo, agus dèanaibh faire maille riumsa.
39Agus dh’imich e beagan air adhart, agus thuit e air a aghaidh, a’ dèanamh ùrnaigh, agus ag ràdh, O m’Athair, ma dh’fhaodas e a bhith, rachadh an cupan seo seachad orm; gidheadh, na biodh e mar as àill leamsa, ach mar as toil leatsa.
40Agus thàinig e a‑chum nan deisciobal, agus fhuair e nan cadal iad, agus thubhairt e ri Peadar, An ann mar sin, nach b’urrainn sibh faire a dhèanamh aon uair a‑mhàin maille riumsa?
41Dèanaibh faire agus ùrnaigh, a‑chum nach tuit sibh ann am buaireadh: tha gun amharas an spiorad togarrach; ach tha an fheòil anfhann.
42A‑rìs an dara uair, dh’imich e agus rinn e ùrnaigh, ag ràdh, O m’Athair, mura faodar gun tèid an cupan seo seachad orm gun mi ga òl, do thoil-sa gu robh dèante.
43Agus thàinig e agus fhuair e iad a‑rìs nan cadal, oir bha an sùilean trom.
44Agus dh’fhàg e iad, agus dh’imich e a‑rìs, agus rinn e ùrnaigh an treas uair, ag ràdh nam briathar ceudna.
45An sin thàinig e a‑chum a dheisciobal, agus thubhairt e riu, Caidlibh romhaibh a‑nis, agus gabhaibh fois; feuch, tha an uair air druideadh, agus tha Mac an Duine air a bhrath thairis do làmhan pheacach.
46Eiribh, imicheamaid: feuch, tha an tì a bhrathas mise am fagas.
47Agus air dha a bhith fhathast a’ labhairt, feuch, thàinig Iùdas, aon den dà‑fhear-dheug, agus maille ris cuideachd mhòr le claidheamhan agus bataichean o na h‑àrd-shagartan agus o sheanairean a’ phobaill.
48A‑nis bha an tì a bhrath esan air tabhairt comharraidh dhaibh, ag ràdh, Ge bè neach a phògas mise, is e sin e; dèanaibh greim air.
49Agus air ball thàinig e a‑chum Iosa, agus thubhairt e, Fàilte dhut, a Mhaighistir; agus phòg e e.
50Ach thubhairt Iosa ris, A charaid, carson a thàinig thu? An sin thàinig iad, agus chuir iad làmh ann an Iosa, agus ghlac iad e.
51Agus, feuch, shìn aon dhiubhsan a bha maille ri Iosa a làmh, agus tharraing e a chlaidheamh, agus air dha seirbhiseach an àrd-shagairt a bhualadh, gheàrr e a chluas dheth.
52An sin thubhairt Iosa ris, Cuir a‑rìs do chlaidheamh air ais na ionad fhèin, oir iadsan uile a ghlacas an claidheamh, tuitidh iad leis a’ chlaidheamh.
53An saoil thusa nach faod mise a‑nis m’Athair a ghuidhe, agus bheir e dhomh tuilleadh na dà‑lègion-dheug de ainglean?
54Ach cionnas an sin a bhiodh na sgriobtairean air an coileanadh, a tha ag ràdh gur ann mar seo as èiginn tachairt?
55Anns an uair sin fhèin thubhairt Iosa ris an t‑sluagh, An tàinig sibh a‑mach mar gum b’ann an aghaidh gadaiche, le claidheamhan agus bataichean a‑chum mise a ghlacadh? Bha mi gach là am shuidhe maille ribh anns an teampall a’ teagasg agus cha do chuir sibh làmh annam.
56Ach thachair seo uile a‑chum gum biodh sgriobtairean nam fàidhean air an coileanadh. An sin thrèig na deisciobail uile e, agus theich iad.
57Agus air dhaibhsan Iosa a ghlacadh, thug iad leo e gu Caiaphas an t‑àrd-shagart, far an robh na sgrìobhaichean agus na seanairean air cruinneachadh.
58Ach lean Peadar e fad uapa, eadhon gu talla an àrd-shagairt, agus chaidh e a‑steach, agus shuidh e maille ris na seirbhisich a dh’fhaicinn na crìche.
59Agus dh’iarr na h‑àrd-shagartan agus na seanairean, agus a’ chomhairle uile, fianais bhrèige an aghaidh Iosa, a‑chum a chur gu bàs.
60Ach cha d’fhuair iad i: seadh, ged a thàinig mòran fhianaisean brèige, cha d’fhuair iad i. Fa‑dheòidh thàinig dà fhianais bhrèige.
61Agus thubhairt iad, Thubhairt am fear seo, Is urrainn mise teampall Dhè a leagail, agus a thogail a‑rìs ann an trì làithean.
62Agus air don àrd-shagart èirigh, thubhairt e ris, Nach freagair thu a’ bheag? Ciod e a tha iad sin a’ toirt am fianais ad aghaidh?
63Ach dh’fhan Iosa na thosd. Agus fhreagair an t‑àrd-shagart agus thubhairt e ris, Tha mi gad mhionnachadh air an Dia bheò gun innseadh tu dhuinn an tu Crìosd, Mac Dhè.
64Thubhairt Iosa ris, Thubhairt thu: gidheadh tha mi ag ràdh ribh, Na dhèidh seo chì sibh Mac an Duine na shuidhe air deaslàimh cumhachd Dhè, agus a’ teachd air neòil nèimh.
65An sin reub an t‑àrd-shagart a aodach, ag ràdh, Gun do labhair e toibheum; ciod am feum tuilleadh a tha againn air fianaisean? Feuch, a‑nis chuala sibh a thoibheum.
66Ciod i ur barail-se? Fhreagair iadsan agus thubhairt iad, Tha e toillteanach air a’ bhàs.
67An sin thilg iad smugaid na aodann, agus bhuail iad lem basan e; agus ghabh cuid eile air le slatan,
68Ag ràdh, Dèan fàidheadaireachd dhuinn, a Chrìosd. Cò e a bhuail thu?
69Agus shuidh Peadar a‑mach anns an talla: agus thàinig cailinn àraidh da ionnsaigh, ag ràdh, Bha thusa mar an ceudna maille ri Iosa o Ghalile.
70Ach dh’àich esan nan làthair uile, ag ràdh, Chan eil fhios agam ciod a tha thu ag ràdh.
71Agus air dol a‑mach dha don fhor-dhoras, chunnaic cailinn eile e, agus thubhairt i riùsan a bha an sin, Bha am fear seo mar an ceudna maille ri Iosa o Nàsaret.
72Agus dh’àich e a‑rìs le mionnan, ag ràdh, Chan aithne dhomh an duine.
73Agus tamall beag na dhèidh sin thàinig an dream a bha nan seasamh an làthair, agus thubhairt iad ri Peadar, Gu fìrinneach is ann dhiubh siud fhèin a tha thusa; oir tha do chainnt gad bhrath.
74An sin thòisich e ri mallachadh agus mionnachadh, ag ràdh, Chan aithne dhomh an duine. Agus air ball ghoir an coileach.
75Agus chuimhnich Peadar briathran Iosa, a thubhairt ris, Mun goir an coileach, àichidh tu mi trì uairean. Agus air dol a‑mach dha, ghuil e gu goirt.
Currently Selected:
Mata 26: ABG1992
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
© Comann Bhìoball na h-Alba 1992, 2017
© Scottish Bible Society 1992, 2017