مَتّا 24
24
مزنێن پرستشگاهئے وئیرانی
(مَرکاس 13:1–2؛ لوکا 21:5–6)
1وهدے ایسّا چه مزنێن پرستشگاها در آیَگ و رئوَگا اَت، مُرید آتکنت که آییئے دلگۆشا پرستشگاهئے نێمگا بتَرّێننت. 2ایسّایا گۆن آیان گوَشت: ”اے سجّهێن چیزّان گِندگا اێت؟ شمارا راستێنَ گوَشان، یکّ سِنگے هم دومی سِنگئے سرا نمانیت، سجّهێن پرۆشگ و کرۆجگَ#24:2 کرۆجگ، بزان هَرۆجَگ، اَڈّ کرتگێن چیزّێئے پرۆشگ. بنت.“
آهِری زمانگانی نشانی
(مَرکاس 13:3–13؛ لوکا 21:7–19)
3هما وهدا که ایسّا زئیتونئے کۆهئے سرا نِشتگ‌اَت، آییئے مُرید اِهوَتا آتکنت و جُستِش کرت: ”مارا بگوَش، اے پرُشت و پرۆش کدێنَ بیت و تئیی آیگ و دنیائے هلاسیئے نشانی چے اِنت؟“ 4ایسّایا پَسّئو داتنت: ”بچارێت که هچکَس شمارا گُمراه مکنت. 5چێا که بازێنے منی ناما کئیت و گوَشیت: ’من هما مَسیه آن‘ و بازێنێا گُمراهَ کنت. 6شما جنْگانی تئوارا اِشکُنێت و جنگانی هال شمارا سرَ بیت، بله دلا تُرس مئیارێت. اے چیزّ اَلَّما بنت، بله اَنگت هلاسیئے وهد نئیاتکگ. 7یکّ کئومے دگه کئومێئے هلاپا و یکّ مُلکے دگه مُلکێئے هلاپا پادَ کئیت. باز جاگه کَهتَ کپیت و زمین‌چَنڈَ#24:7 زمین‌چَنڈ، بزان زمین‌جُمب، زلزله. بیت. 8بله اے سجّهێن تهنا چِلّگیئے دردانی بِندات اِنت.
9آ وهدا شمارا گرنت و آزارَ دئینت و کُشنت. دنیائے سجّهێن کئوم منی نامئے سئوَبا چه شما نَپرتَ کننت. 10گڑا بازێنے پُشتا کِنزیت و چه راها ٹَگلیت. بازێنے یکدگرا دْرۆهیت و چه یکدومیگا نپرتَ کنت. 11بازێن درۆگێن پئیگمبرے جاهَ جنت و بازێنێا گُمراهَ کنت. 12چه بێرهبندیئے گێش بئیگا بازێنے سَردمِهرَ بیت. 13بله هما که تان آهِرا برداشتَ کنت، آ رَکّیت. 14سجّهێن دنیایا هُدائے بادشاهیئے مِستاگئے جار جنَگَ بیت که په سجّهێن کئومان شاهدیے ببیت. اِشیا رند دنیا هلاسَ بیت.
تُرسناکێن وهد و جاور
(مَرکاس 13:14–23؛ لوکا 21:20–24)
15وهدے شما آ ’پلیت و بێران کنۆکێن بَژّناکا‘#24:15 ”پلیت و بێران کنۆکێن بَژّناک“ یکّ چیزّے که باید اِنت مزنێن پرستشگاها مئیئیت. گندێت که آ پاکێن جاگها اۆشتاتگ، هما که دانیال نبیا آییئے بارئوا هبر کرتگ،“ – وانۆک سرپد ببیت – 16”گڑا هما که یَهودیَها اَنت دێم په کۆهان بتچنت. 17هرکَس که لۆگئے سرا اِنت، په چیزّێئے زورگا لۆگا اێر مئیئیت. 18هما که ڈگارئے سرا اِنت، په وتی کباهئے زورگا پِر مترّیت. 19آ رۆچان لاپ‌پُرّێن جنێن و هما که چُکَّ مێچێننت، سکّ بَزّگَ بنت. 20دْوا بکنێت که شمئے تچگ زمستانا یا شَبَّتئے رۆچا مبیت. 21چێا که آ رۆچان اَنچێن مُسیبتے کئیت که چه جهانئے جۆڑ بئیگا تان اے وهدا نئیاتکگ و هچبرَ نئیئیت. 22اگن آ سکّیانی رۆچ کمتر کنگ مبوتێننت، هچکَس نرَکّتگ‌اَت، بله گچێن کرتگێنانی هاترا آ رۆچ کمتر کنگَ بنت.
23آ وهدا، اگن کَسے شمارا بگوَشیت: ’بچار، مَسیه اِدا اِنت‘ یا ’بچار، اۆدا اِنت،‘ باور مکنێت. 24چێا که درۆگێن مَسیه و درۆگێن نبی جاهَ جننت و مزنێن نشانی و اَجِکّایی کار پێشَ دارنت. وتی سجّهێن زۆرا جننت که گچێن کرتگێنان هم گُمراه بکننت، اگن آیانی دستا بوت. 25بچار، من چه پێسرا شمارا هال دئیَگا آن. 26گڑا اگن مردم شمارا بگوَشنت: ’بچار، گیابانا اِنت،‘ اۆدا مرئوێت، یا که بگوَشنت: ’لۆگئے ته و تۆکی کۆٹیان اِنت،‘ باور مکنێت. 27چێا که انسانئے چُکّ اَنچێن گِرۆکێئے پئیما کئیت که چه رۆدراتکا بگر تان رۆنِندا شهمَ کنت و گِندگَ بیت. 28هر جاه که جۆنے بیت، ڈونڈوارێن مُرگ مُچَّ بنت.
ایسّائے پِر ترّگ
(مَرکاس 13:24–31؛ لوکا 21:25–33)
29آ رۆچانی مُسیبتان و رَند اناگت رۆچ تهارَ بیت، ماهَ ندْرپشیت و اِستار چه آسمانا کپنت و آسمانی زۆر و واک لَرزێنگَ بنت. 30هما وهدا انسانئے چُکّئے نشانی آسمانا زاهرَ بیت و دنیائے سجّهێن کئومَ گندنت که انسانئے چُکّ گۆن مزنێن واک و توان و شان و شئوکتے جمبرانی سرا اِنت و کئیت. نون گرێونت و مۆتکَ کارنت. 31گۆن کَرنائے#24:31 کَرنا سُرنائے ڈئولێن سازے. بُرزێن تئوارا وتی پرێشتگان راهَ دنت که آییئے گچێن کرتگێن مردمان چه دنیائے چارێن نێمگان، بزان چه زمینئے هر کُنڈا تان آسمانئے گُڈّی مَرز و سیمسران، مُچّ و یکجاه بکننت.
32نون چه اِنجیرئے درچکا درس و سَبکّ بگرێت. اَنچُش که آییئے ٹال نرمَ بنت و تاکَ تْرُکّنت، شما زانێت که گرماگ نزّیکّ اِنت. 33همے ڈئولا، وهدے شما اے سجّهێن چیزّانَ گِندێت، زانێت که منی آیگئے وهد نزّیکّ اِنت، دَروازگئے دپا اِنت. 34شمارا راستێنَ گوَشان، تانکه اے سجّهێن چیزّ مبنت، اے نَسل و پَدرێچ هلاسَ نبیت. 35آسمان و زمین گارَ بنت، بله منی هبر هچبر گارَ نبنت.
هُژّار و آگه ببێت
(مَرکاس 13:32–37؛ لوکا 12:42–46؛ 17:26–30، 34–36)
36هچکَسَ نزانت که آ رۆچ و آ ساهت کدێنَ کئیت، نه آسمانئے پرێشتگَ زاننت و نه چُکَّ زانت، تهنا پتَ زانت. 37هما ڈئولا که نوهئے زمانگا بوتگ، انسانئے چُکّئے آیگئے رۆچ هم اَنچُشَ بیت. 38چێا که چه توپّانا پێسر، مردمانَ وارت و نۆشت و سانگ و سورَ کرت. اے کاران تان هما رۆچا دزگٹّ اتنت که نوه بۆجیگا سوار بوت. 39تانکه توپّان نئیاتک و سجّهێن مردمی نبُرتنت، کسّا نزانت که چے بیت. انسانئے چُکّئے آیگئے وهدا هم همے ڈئولا بیت. 40آ وهدا، دو مردێن ڈگارئے سرا بیت، یکّے برگَ بیت و یکّے پَشت گێجگَ#24:40 پَشت گێجگ، بزان نزورگ، یله دئیگ، گچێن نکنگ. بیت. 41دو جَنێن جِنترئے سرا دانئے درُشگا بیت، یکّے برگَ بیت و یکّے پَشت گێجگَ بیت. 42پمێشکا هُژّار بێت چێا که شما نزانێت که شمئے هُداوند کجام رۆچا کئیت. 43شما شرَّ زانێت، اگن لۆگئے هُدابُندا بزانتێن که دُزّ شپئے کجام وهد و پاسا کئیت، گڑا آگه بوتگ‌اَت و دُزّی وتی لۆگئے جنَگا نه‌اِشتگ‌اَت. 44پمێشکا شما تئیار ببێت، چێا که انسانئے چُکّ اَنچێن وهدێا کئیت که شما آییئے اِنتزار و وَدارا#24:44 ودار، بزان انتزار، رهچاری. نبێت.
45کئے اِنت هما اَمانتدار و داناێن هِزمتکار که واجه آییا وتی اے دگه سجّهێن هِزمتکارانی مستر بکنت تانکه آیان په وهد وَرد و وراک بدنت. 46بَهتاور اِنت هما هِزمتکار که وهدے واجهَ کئیت، آییا هما کارانی سرا بگندیت. 47شمارا راستێنَ گوَشان، واجه هما هِزمتکارا وتی سجّهێن مال و هستیئے کارمَسترَ کنت. 48بله اگن هِزمتکار هرابێنے ببیت و وتی دلا بگوَشیت که منی واجه آیگا دێرَ کنت و 49وتی همکارانی لَٹّ و کُٹّ کنگا بِندات بکنت و گۆن شرابیان وَرد و نۆشا ببیت، 50آییئے واجه اَنچێن رۆچ و ساهتێا کئیت و رسیت که آ نزانت و ودارا نبیت. 51گڑا واجه آییا شَرّیئے سرا لَٹّ و کُٹَّ کنت و دورو و دوپۆستێن مردمانی کِرّا دئورَ دنت. اۆدا گرێوَگ و پریات و زاریَ بیت.
Currently Selected:
مَتّا 24: HPKB
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
© 2016-22 Wycliffe Bible Translators, Inc.
مَتّا 24
24
مزنێن پرستشگاهئے وئیرانی
(مَرکاس 13:1–2؛ لوکا 21:5–6)
1وهدے ایسّا چه مزنێن پرستشگاها در آیَگ و رئوَگا اَت، مُرید آتکنت که آییئے دلگۆشا پرستشگاهئے نێمگا بتَرّێننت. 2ایسّایا گۆن آیان گوَشت: ”اے سجّهێن چیزّان گِندگا اێت؟ شمارا راستێنَ گوَشان، یکّ سِنگے هم دومی سِنگئے سرا نمانیت، سجّهێن پرۆشگ و کرۆجگَ#24:2 کرۆجگ، بزان هَرۆجَگ، اَڈّ کرتگێن چیزّێئے پرۆشگ. بنت.“
آهِری زمانگانی نشانی
(مَرکاس 13:3–13؛ لوکا 21:7–19)
3هما وهدا که ایسّا زئیتونئے کۆهئے سرا نِشتگ‌اَت، آییئے مُرید اِهوَتا آتکنت و جُستِش کرت: ”مارا بگوَش، اے پرُشت و پرۆش کدێنَ بیت و تئیی آیگ و دنیائے هلاسیئے نشانی چے اِنت؟“ 4ایسّایا پَسّئو داتنت: ”بچارێت که هچکَس شمارا گُمراه مکنت. 5چێا که بازێنے منی ناما کئیت و گوَشیت: ’من هما مَسیه آن‘ و بازێنێا گُمراهَ کنت. 6شما جنْگانی تئوارا اِشکُنێت و جنگانی هال شمارا سرَ بیت، بله دلا تُرس مئیارێت. اے چیزّ اَلَّما بنت، بله اَنگت هلاسیئے وهد نئیاتکگ. 7یکّ کئومے دگه کئومێئے هلاپا و یکّ مُلکے دگه مُلکێئے هلاپا پادَ کئیت. باز جاگه کَهتَ کپیت و زمین‌چَنڈَ#24:7 زمین‌چَنڈ، بزان زمین‌جُمب، زلزله. بیت. 8بله اے سجّهێن تهنا چِلّگیئے دردانی بِندات اِنت.
9آ وهدا شمارا گرنت و آزارَ دئینت و کُشنت. دنیائے سجّهێن کئوم منی نامئے سئوَبا چه شما نَپرتَ کننت. 10گڑا بازێنے پُشتا کِنزیت و چه راها ٹَگلیت. بازێنے یکدگرا دْرۆهیت و چه یکدومیگا نپرتَ کنت. 11بازێن درۆگێن پئیگمبرے جاهَ جنت و بازێنێا گُمراهَ کنت. 12چه بێرهبندیئے گێش بئیگا بازێنے سَردمِهرَ بیت. 13بله هما که تان آهِرا برداشتَ کنت، آ رَکّیت. 14سجّهێن دنیایا هُدائے بادشاهیئے مِستاگئے جار جنَگَ بیت که په سجّهێن کئومان شاهدیے ببیت. اِشیا رند دنیا هلاسَ بیت.
تُرسناکێن وهد و جاور
(مَرکاس 13:14–23؛ لوکا 21:20–24)
15وهدے شما آ ’پلیت و بێران کنۆکێن بَژّناکا‘#24:15 ”پلیت و بێران کنۆکێن بَژّناک“ یکّ چیزّے که باید اِنت مزنێن پرستشگاها مئیئیت. گندێت که آ پاکێن جاگها اۆشتاتگ، هما که دانیال نبیا آییئے بارئوا هبر کرتگ،“ – وانۆک سرپد ببیت – 16”گڑا هما که یَهودیَها اَنت دێم په کۆهان بتچنت. 17هرکَس که لۆگئے سرا اِنت، په چیزّێئے زورگا لۆگا اێر مئیئیت. 18هما که ڈگارئے سرا اِنت، په وتی کباهئے زورگا پِر مترّیت. 19آ رۆچان لاپ‌پُرّێن جنێن و هما که چُکَّ مێچێننت، سکّ بَزّگَ بنت. 20دْوا بکنێت که شمئے تچگ زمستانا یا شَبَّتئے رۆچا مبیت. 21چێا که آ رۆچان اَنچێن مُسیبتے کئیت که چه جهانئے جۆڑ بئیگا تان اے وهدا نئیاتکگ و هچبرَ نئیئیت. 22اگن آ سکّیانی رۆچ کمتر کنگ مبوتێننت، هچکَس نرَکّتگ‌اَت، بله گچێن کرتگێنانی هاترا آ رۆچ کمتر کنگَ بنت.
23آ وهدا، اگن کَسے شمارا بگوَشیت: ’بچار، مَسیه اِدا اِنت‘ یا ’بچار، اۆدا اِنت،‘ باور مکنێت. 24چێا که درۆگێن مَسیه و درۆگێن نبی جاهَ جننت و مزنێن نشانی و اَجِکّایی کار پێشَ دارنت. وتی سجّهێن زۆرا جننت که گچێن کرتگێنان هم گُمراه بکننت، اگن آیانی دستا بوت. 25بچار، من چه پێسرا شمارا هال دئیَگا آن. 26گڑا اگن مردم شمارا بگوَشنت: ’بچار، گیابانا اِنت،‘ اۆدا مرئوێت، یا که بگوَشنت: ’لۆگئے ته و تۆکی کۆٹیان اِنت،‘ باور مکنێت. 27چێا که انسانئے چُکّ اَنچێن گِرۆکێئے پئیما کئیت که چه رۆدراتکا بگر تان رۆنِندا شهمَ کنت و گِندگَ بیت. 28هر جاه که جۆنے بیت، ڈونڈوارێن مُرگ مُچَّ بنت.
ایسّائے پِر ترّگ
(مَرکاس 13:24–31؛ لوکا 21:25–33)
29آ رۆچانی مُسیبتان و رَند اناگت رۆچ تهارَ بیت، ماهَ ندْرپشیت و اِستار چه آسمانا کپنت و آسمانی زۆر و واک لَرزێنگَ بنت. 30هما وهدا انسانئے چُکّئے نشانی آسمانا زاهرَ بیت و دنیائے سجّهێن کئومَ گندنت که انسانئے چُکّ گۆن مزنێن واک و توان و شان و شئوکتے جمبرانی سرا اِنت و کئیت. نون گرێونت و مۆتکَ کارنت. 31گۆن کَرنائے#24:31 کَرنا سُرنائے ڈئولێن سازے. بُرزێن تئوارا وتی پرێشتگان راهَ دنت که آییئے گچێن کرتگێن مردمان چه دنیائے چارێن نێمگان، بزان چه زمینئے هر کُنڈا تان آسمانئے گُڈّی مَرز و سیمسران، مُچّ و یکجاه بکننت.
32نون چه اِنجیرئے درچکا درس و سَبکّ بگرێت. اَنچُش که آییئے ٹال نرمَ بنت و تاکَ تْرُکّنت، شما زانێت که گرماگ نزّیکّ اِنت. 33همے ڈئولا، وهدے شما اے سجّهێن چیزّانَ گِندێت، زانێت که منی آیگئے وهد نزّیکّ اِنت، دَروازگئے دپا اِنت. 34شمارا راستێنَ گوَشان، تانکه اے سجّهێن چیزّ مبنت، اے نَسل و پَدرێچ هلاسَ نبیت. 35آسمان و زمین گارَ بنت، بله منی هبر هچبر گارَ نبنت.
هُژّار و آگه ببێت
(مَرکاس 13:32–37؛ لوکا 12:42–46؛ 17:26–30، 34–36)
36هچکَسَ نزانت که آ رۆچ و آ ساهت کدێنَ کئیت، نه آسمانئے پرێشتگَ زاننت و نه چُکَّ زانت، تهنا پتَ زانت. 37هما ڈئولا که نوهئے زمانگا بوتگ، انسانئے چُکّئے آیگئے رۆچ هم اَنچُشَ بیت. 38چێا که چه توپّانا پێسر، مردمانَ وارت و نۆشت و سانگ و سورَ کرت. اے کاران تان هما رۆچا دزگٹّ اتنت که نوه بۆجیگا سوار بوت. 39تانکه توپّان نئیاتک و سجّهێن مردمی نبُرتنت، کسّا نزانت که چے بیت. انسانئے چُکّئے آیگئے وهدا هم همے ڈئولا بیت. 40آ وهدا، دو مردێن ڈگارئے سرا بیت، یکّے برگَ بیت و یکّے پَشت گێجگَ#24:40 پَشت گێجگ، بزان نزورگ، یله دئیگ، گچێن نکنگ. بیت. 41دو جَنێن جِنترئے سرا دانئے درُشگا بیت، یکّے برگَ بیت و یکّے پَشت گێجگَ بیت. 42پمێشکا هُژّار بێت چێا که شما نزانێت که شمئے هُداوند کجام رۆچا کئیت. 43شما شرَّ زانێت، اگن لۆگئے هُدابُندا بزانتێن که دُزّ شپئے کجام وهد و پاسا کئیت، گڑا آگه بوتگ‌اَت و دُزّی وتی لۆگئے جنَگا نه‌اِشتگ‌اَت. 44پمێشکا شما تئیار ببێت، چێا که انسانئے چُکّ اَنچێن وهدێا کئیت که شما آییئے اِنتزار و وَدارا#24:44 ودار، بزان انتزار، رهچاری. نبێت.
45کئے اِنت هما اَمانتدار و داناێن هِزمتکار که واجه آییا وتی اے دگه سجّهێن هِزمتکارانی مستر بکنت تانکه آیان په وهد وَرد و وراک بدنت. 46بَهتاور اِنت هما هِزمتکار که وهدے واجهَ کئیت، آییا هما کارانی سرا بگندیت. 47شمارا راستێنَ گوَشان، واجه هما هِزمتکارا وتی سجّهێن مال و هستیئے کارمَسترَ کنت. 48بله اگن هِزمتکار هرابێنے ببیت و وتی دلا بگوَشیت که منی واجه آیگا دێرَ کنت و 49وتی همکارانی لَٹّ و کُٹّ کنگا بِندات بکنت و گۆن شرابیان وَرد و نۆشا ببیت، 50آییئے واجه اَنچێن رۆچ و ساهتێا کئیت و رسیت که آ نزانت و ودارا نبیت. 51گڑا واجه آییا شَرّیئے سرا لَٹّ و کُٹَّ کنت و دورو و دوپۆستێن مردمانی کِرّا دئورَ دنت. اۆدا گرێوَگ و پریات و زاریَ بیت.
Currently Selected:
:
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
© 2016-22 Wycliffe Bible Translators, Inc.