مَتّا 12

ایسّا شَبَّتئے واجه و واهند اِنت

(مَرکاس 2‏:23‏–28؛ لوکا 6‏:1‏–5)

1یکّ رندے شَبَّتئے رۆچا#12‏:1 شَبَّتئے رۆچ هما شمبِه اِنت، بزان یَهودیانی کار نکنگئے رۆچ. ایسّا چه گندمئے کِشاران گوَزگا اَت. آییئے مُرید گُژنَگ اَتنت و کِشارئے هۆشگان سِندگ و ورگا لگّتنت. 2پَریسیان که دیست گۆن ایسّایا گوَشتِش: ”بچار! تئیی مُرید اَنچێن کارَ کننت که شَبَّتئے رۆچا رئوا نه‌اِنت.“ 3گوَشتی: ”زانا، شما نئوانتگ، وهدے داوود و آییئے همراه گُژنَگ بوتنت، داوودا چے کرت؟ 4هُدائے پاکێن لۆگا شت و پاکوَنڈێن نگنی#12‏:4 پاکوَنڈێن نگن اَنچێن نگن اَتنت که مُدام هُداوندئے بارگاها اێر کنگی اَتنت و اے گپّئے نِشانی اَتنت که هُدا وتی مردمانی رۆزی‌رَسان اِنت. وارتنت که آیانی ورگ نه په آییا رئوا اَت و نه په آییئے همراهان، تهنا په دینی پێشوایان رئوا اَت. 5یا شما شَریَتا اے نئوانتگ که مزنێن پرستشگاهئے تها، دینی پێشوا شَبَّتئے بێهُرمتیا کننت بله اَنگت بێمئیار هِسابَ بنت؟ 6من شمارا گوَشان که اِدا چه مزنێن پرستشگاها هم مسترێنے هست‌اِنت. 7اگن شما اے هبرئے مانا بزانتێن: منا هئیرات و کُربانیگ پسُند نه‌اِنت، مِهر و رهم پسُند اِنت،#12‏:7 هوشا نبیئے کتاب 6‏:6. گڑا شما آ مردم مئیاریگ نکرتگ‌اَتنت که بێمئیار اَنت. 8چێا که انسانئے چُکّ شَبَّتئے رۆچئے مالک اِنت.“

مُنڈێن مردێئے دْرهبکشی

(مَرکاس 3‏:1‏–6؛ لوکا 6‏:6‏–11)

9ایسّا چه اۆدا دَر آتک و کَنیسَها شت. 10اۆدا مردے هست‌اَت که دستی هُشک و مُنڈ اَت. لهتێنا په بُهتام#12‏:10 بُهتام، بزان تُهمت. جنَگئے نیمۆنا چه ایسّایا جُست کرت: ”شَبَّتئے رۆچا کَسێئے دْراه کنگ رئوا اِنت یا نه؟“ 11گۆن آیان گوَشتی: ”اگن چه شما کَسێا یکّ مێشے هست و مێش شَبَّتئے رۆچا کَنڈێا بکپیت، گُڑا نگیپت و دریَ نکنت؟ 12انسانئے اَرزش چه مێشا سکّ باز گێشتر اِنت. پمێشکا شَبَّتئے رۆچا نێکی کنگ رئوا اِنت.“ 13نون گۆن آ مردا گوَشتی: ”دستا شهار دئے.“ آییا دست شهار دات و دومی دستئے ڈئولا وشّ و دْراه بوت. 14بله پَریسی دَر آتکنت و په ایسّائے کۆشارێنگا شئور و سَلاهِش کرت.

هُدائے گچێن کرتگێن

15وهدے ایسّایا آیانی دِلئے اے هبر زانت، چه اۆدا در کپت. مزنێن رُمبے آییئے همراه بوت و آییا سجّهێن نادْراه دْراه کرتنت. 16کَڈّن کرت و گوَشتنتی: ”گۆن کَسّا مگوَشێت که من کئے آن.“ 17اے ڈئولا اِشئیا نبیئے کرتگێن اے هبر راست و سَرجم بوت:

18 اے منی هِزمتکار اِنت که من گچێن کرتگ،

من اِشیا دۆستَ داران و منی دل چه اِشیا سکّ وشّ و رَزا اِنت.

وتی روها اِشیئے سرا اێرَ گێجان و

اے په درکئومان اَدل و اِنساپئے جارا جنت.

19 نه اَڑ و کُڑَ کنت و نه جاک و کوکّار و

نه کَسے دَمْک و بازاران اِشیئے تئوارا اِشکنت،

20 نه که نێم‌پرُشتگێن کَلَم و کاشے پرۆشیت و

نه مِرمِرانکێن چِراگے کُشیت، و

گُڈسرا اَدل و اِنساپا سۆبێن # 12‏:20 سۆبێن، بزان پێرۆز، کامیاب. و پێرۆزَ کنت.

21 دَرکئوم اِشیئے نامئے سرا اۆست # 12‏:21 اۆست، بزان اُمێت، آسرا. و اُمێتَ بندنت.#12‏:21 اِشئیا نبیئے کتاب 42‏:1‏–4.

ایسّا و بِلزَبول

(مَرکاس 3‏:20‏–30؛ لوکا 11‏:14‏–23؛ 12‏:10)

22نون مردمان کۆر و گُنگێن مردمے که جِنّے پِر اَتی، ایسّائے گوَرا آورت. ایسّایا دْراه کرت و آ هبر کنگ و گِندگا لگّت. 23سجّهێن مردم په هئیرانی گوَشگا لگّتنت: ”چۆ بیت که اے داوود بادشاهئے چُکّ اِنت؟“ 24بله وهدے پَریسیان اے هبر اِشکت، گوَشتِش: ”اے گۆن جِنّانی سردار بِلزَبولئے زۆرا جِنّانَ کَشّیت.“ 25ایسّایا آیانی اے هئیال زانت و گۆن آیان گوَشتی: ”هر مُلکێا که ناتِپاکی ببیت، آ مُلک وئیرانَ بیت و هر شهرے یا لۆگێا که ناتپاکی ببیت، برجاهَ نمانیت. 26اگن شئیتان وت، وتا بِکشّیت، بزان گۆن وت ناتِپاک اِنت. گڑا آییئے بادشاهی چۆن برجاهَ مانیت؟ 27اگن من گۆن بِلزَبولئے زۆرا جِنّان بکشّان، گڑا شمئے مُرید گۆن کئیی زۆرا جِنّانَ کشّنت؟ اے پئیما، شمئے مُریدانی جند شمئے کازیَ بنت. 28بله اگن من گۆن هُدائے روهئے زۆرا جِنّانَ کشّان، بزانێت که هُدائے بادشاهی شمئے نیاما رَستگ.

29یا چۆن بوتَ کنت که کَسے زۆراورێن مردمێئے لۆگا بپُتریت و آییئے مال و اَزبابان ببارت، اگن آ زۆراورێن مردما پێسرا مگیپت و مبندیت؟ رَندا آییئے لۆگا پُل و پانچ کرتَ کنت. 30هرکَس که منی همراه نه‌اِنت، آ منی هِلاپ اِنت. هرکَس که مُچّ و یکجاه کنگا گۆن من گۆن نه‌اِنت، آ شِنگ و شانگَ کنت.

31پمێشکا شمارا گوَشان که مردمانی هر گناه و کُپر بَکشگَ بیت، بله پاکێن روهئے بارئوا کُپر کنگ بَکشگَ نبیت. 32هرکَس که انسانئے چُکّئے هِلاپا هبرے بکنت، پَهلّ کنگَ بیت، بله هرکَس که پاکێن روهئے هِلاپا هبرے بکنت، نه اے دنیایا پَهلّ کنگَ بیت و نه آیۆکێن دنیایا.

درچک و بَر

(مَتّا 7‏:17‏–18؛ لوکا 6‏:43‏–45)

33اگن شَرّێن بَر و سَمرَ لۆٹێت، باید اِنت درچک شَرّێنے ببیت، هَرابێن درچک هرابێن بَر و سَمرَ دنت#12‏:33 اَسلیگێن یونانی نبشتانکَ گوَشیت: ”یا درچکا شَرّ بکنێت و نیبگ شَرّ، یا درچکا بد بکنێت و نیبگ بد“.. هر درچک چه بَرا زانگَ بیت. 34او سْیَه‌مارزادگان! شما که وت سِلّ و هراب اێت، چۆن شَرّێن هبر کرتَ کنێت؟ چێا که هرچے که دلا بیت، چه دپا هما درَ کئیت. 35شَرّێن مردم چه شَرّێن گنج و هَزانگا شَرّێن چیزّ درَ کنت و سِلّێن مردم چه سِلّێن هَزانگا، سِلّێن چیزّ دَرَ کنت. 36شمارا گوَشان که جُست و پُرسئے رۆچا مردمان وتی هر مُپت و ناهودگێن هبرئے هساب دئیگی اِنت. 37چێا که تئیی هبر اَنت که ترا بێمئیارَ کننت و تئیی هبر اَنت که ترا مئیاربارَ کننت.“

نشانیئے لۆٹگ

(مَرکاس 8‏:11‏–12؛ لوکا 11‏:29‏–32)

38گڑا لهتێن پَریسی و شَریَتئے زانۆگرا گۆن آییا گوَشت: ”او استاد! ما چه تئو نشانیے گِندگَ لۆٹێن.“ 39ایسّایا آیانی پَسّئوا گوَشت: ”بدکار و زِناکارێن نَسل و پَدرێچ نشانیَ لۆٹیت، بله یونُس نبیئے نشانیا اَبێد، دگه هچّ نشانیے آیان دئیگَ نبیت. 40اَنچُش که یونُس تان سئے شپ و سئے رۆچا ٹوهێن ماهیگئے لاپا اَت، همے پئیما انسانئے چُکّ تان سئے شپ و سئے رۆچا زمینئے لاپا بیت. 41جُست و پُرسئے رۆچا، نئینئوائے مردم گۆن اے زمانگئے مردمان هۆریگا پادَ کاینت و اِشان مئیاریگَ کننت، چێا که نئینئوائے مردمان یونُسئے جارئے سرا تئوبه کرت. بله نون چه یونُسا مسترێنے اِدا اِنت. 42جُست و پُرسئے رۆچا، سَبائے شَهبانُک#12‏:42 اَسلیگێن یونانی نبشتانکَ گوَشیت: ”جنوبئے شَهبانُک“. گۆن اے زمانگئے مردمان هۆریگا پادَ کئیت و اِشان مئیاریگَ کنت، چێا که سَبائے شَهبانُک چه دنیائے آ دستا آتک که سُلئیمان بادشاهئے داناییا بگندیت. بله نون چه سُلئیمانا مسترێنے ادا آتکگ.

جِنّانی جاگه

(لوکا 11‏:24‏–26)

43وهدے جِنّے چه مردمێئے جانا درَ کئیت، گڑا گیابانا رئوت که په وتی آرامی و آسودگیا جاهے شۆهاز بکنت، بله آییا چُشێن جاهَ نرسیت. 44گڑا گوَشیت: ’چه هما لۆگا که در آتکگان، پدا همۆدا رئوان.‘ وهدے پِرَ ترّیت و گندیت که آ لۆگ هۆرک و هالیگ اِنت و رُپتگ و سپا اِنت، 45گُڑا رئوت و چه وت گَنترێن دگه هپت جِنّ وتی همراهَ کنت و کئیت. آ پُترنت و همۆدا هنکێنَ کننت. اے ڈئولا آ مردمئے آسر و آکبت چه پێسریگێن هالتا هم گنترَ بیت.“

ایسّائے مات و برات

(مَرکاس 3‏:31‏–35؛ لوکا 8‏:19‏–21)

46ایسّا اَنگت گۆن مردمان هبرا اَت که آییئے مات و برات آتکنت و ڈنّا اۆشتاتنت. آیان لۆٹت که گۆن ایسّایا هبر بکننت. 47گڑا یکّێا ایسّا هال دات که تئیی مات و برات ڈنّا اۆشتاتگ‌اَنت و گۆن تئو هبر کنَگ لۆٹنت. 48ایسّایا پَسّئو دات: ”منی مات کئے اِنت و منی برات کئے اَنت؟“ 49پدا وتی مُریدانی نێمگا دستی شهار دات و گوَشتی: ”اِش اَنت منی مات و برات. 50هرکَس که منی آسمانی پتئے واهگ و رَزائے سرا اَملَ کنت، منی مات و گهار و برات هما اِنت.“

Currently Selected:

مَتّا 12: HPKB

Highlight

Copy