Hioba 16
16
1Wtedy Hiob odpowiedział:
2Słyszałem wiele takich rzeczy; wy wszyscy jesteście przykrymi pocieszycielami.
3Kiedy będzie koniec tych próżnych słów? Albo co cię skłania do tego, że tak odpowiadasz?
4Ja także mógłbym mówić jak wy; gdybyście byli w moim położeniu, mógłbym nagromadzić słów przeciwko wam i potrząsać głową nad wami.
5Ja jednak pokrzepiałbym was swoimi ustami i poruszanie moich warg ulżyłoby waszym cierpieniom.
6 Ale jeśli będę mówił, mojemu bólowi to nie ulży, a jeśli przestanę, czyż opuści mnie?
7A teraz zmęczył mnie. Spustoszyłeś całe moje zgromadzenie.
8Pomarszczyłeś mnie na świadectwo, a moje wychudzenie powstaje i świadczy przeciwko mnie w twarz.
9Jego gniew mnie porwał, nienawidzi mnie; zgrzyta na mnie zębami. Mój wróg przeszywa mnie wzrokiem.
10Otworzyli na mnie swe usta; znieważając, bili mnie po policzkach; zebrali się razem przeciwko mnie.
11Bóg wydał mnie przewrotnemu, oddał mnie w ręce niegodziwych.
12Żyłem w spokoju, ale on mnie pokruszył; chwycił mnie za kark, roztrzaskał i postawił sobie za cel.
13Otoczyli mnie jego strzelcy; przeszywa moje nerki, a nie oszczędził; wylał na ziemię moją żółć.
14Rozbija mnie, ranę za raną; naciera na mnie jak olbrzym.
15Uszyłem wór na swoją skórę i prochem zbezcześciłem swój róg.
16Moja twarz jest czerwona od płaczu i na moich powiekach jest cień śmierci.
17Chociaż nie ma żadnej krzywdy na moich rękach, a moja modlitwa jest czysta.
18Ziemio, nie zakrywaj mojej krwi i niech moje wołanie nie znajdzie miejsca!
19Oto teraz mój świadek jest w niebie, mój obrońca na wysokości.
20Moi przyjaciele szydzą ze mnie, ale moje oko wylewa łzy ku Bogu.
21Oby ktoś spierał się z Bogiem o człowieka jak człowiek spiera się o swego bliźniego!
22Upłynie bowiem niewiele lat, a pójdę ścieżką, skąd nie powrócę.
Currently Selected:
Hioba 16: UBG
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
Copyright © 2018 Fundacja Wrota Nadziei. Released under the Creative Commons Attribution No Derivatives License 4.0.