Мисирдин чиқиш 16
16
Манна билән бөдүнә
1Пүтүн исраиллар Елим дегән йәрдин жүрүп кәтти. Улар Мисирдин кетип бир йерим айдин кейин, Елим билән Синай теғиниң арилиғидики Сийн чөлигә йетип барди. 2Чөлдә улар Муса билән Һарунға наразилиқ билдүрүп, 3уларға:
— Пәрвәрдигар бизни Мисирда өлтүрүвәткән болсиму болар екән. У йәрдә һеч болмиғанда қазанни чөрәдәп олтирип, гөш вә башқа йемәкликләрни тойғидәк йәттуқ. Лекин силәр бизни чөлгә елип келип, бу йәрдә ачлиқтин өлтүрмәкчи болуватисиләр, — дейишти.
4Буниң билән Пәрвәрдигар Мусаға:
— Мән асмандин йемәклик яғдуримән. Исраиллар һәр күни чиқип шу күнлүк озуғини жиғивалсун. Бу арқилиқ Мән уларни синап, уларниң йол-йоруқлиримға бойсунған яки бойсунмиғанлиғиға қараймән. 5Һәр һәптиниң алтинчи күни кәлгәндә, улар икки күнлүк озуқни жиғивалсун, — деди.
6Шуңа Муса билән Һарун исраилларға:
— Бүгүн кечә силәрни Мисирдин елип чиққучиниң Пәрвәрдигар екәнлигини билисиләр. 7Әтә әтигәндә Пәрвәрдигарниң улуқлуғини көрисиләр. Рәнҗигәнлигиңлар Униң қулиғиға йәтти. Силәрниң наразилиғиңлар Униңға қаритилғандур. Бизгә қарши наразилиқ билдүргидәк биз ким едуқ? 8Пәрвәрдигар кәчтә силәргә гөш бериду. Әтигәндә силәрни тойғидәк нан билән тәминләйду. Чүнки У силәрниң рәнҗигәнлигиңларни аңлиди. Силәрниң биздин рәнҗигиниңлар, әмәлиятта Пәрвәрдигардин рәнҗигәнлигиңлардур! — деди.
9Андин Муса Һарунға:
— Сән берип, пүтүн халайиққа: «Пәрвәрдигарниң алдиға жиғилиңлар, чүнки У силәрниң наразилиғиңларни аңлиди» дегин, — деди. 10Һарун пүтүн халайиққа гәп қиливатқан вақтида, улар чөллүккә қариведи, Пәрвәрдигарниң парлақ нуриниң булутлар арисида чақнап турғанлиғини көрди. 11Шу чағда Пәрвәрдигар Мусаға мундақ деди:
12— Мән исраилларниң рәнҗигәнлигини аңлидим. Сән уларға: «Худа ‹ Кәчқурун гөш, әтигәндә тойғидәк нан йәйсиләр. Буниң билән силәр Мениң Пәрвәрдигариңлар Худа екәнлигимни билисиләр › деди», дегин.
13Кәчқурун сан-санақсиз бөдүнә учуп келип, пүтүн қараргаһни қаплиди. Әтиси сәһәрдә қараргаһниң әтрапидики йәр йүзигә шәбнәм чүшкән еди. 14Шәбнәм парланғандин кейин, чөллүкниң йәр йүзидә непиз бир қәвәт қирудәк нәрсә көрүнди. 15Исраиллар буниң немә екәнлигини билишәлмәй, бир-биридин:
— Бу немиду? — дәп сорашти.
Муса уларға:
— Бу болса, Пәрвәрдигар силәргә ата қилған йемәклик. 16Пәрвәрдигар һәр бириңларни өз еһтияҗиға қарап, һәр аилә киши бешиға икки қачидин жиғивалсун, дәп буйруған, — деди.
17Исраиллар Худаниң әмри бойичә иш қилди. Бәзиләр көпирәк жиғивалди, бәзиләр азирақ жиғивалди. 18Көпирәк «Қиру» жиғивалғанларниң ешип қалмиди, аз жиғивалғанларниңму кемип қалмиди. Һәммисиниң жиғивалғини өз еһтияҗиға дәлму-дәл еди. 19Муса уларға:
— Йемәкликни иккинчи күнигә ашуруп қоюшқа рухсәт йоқ, — деди. 20Лекин бәзиләр Мусаниң сөзини аңлимай, әтиси әтигәнгә бир аз ашуруп қойди. Бирақ ашуруп қоюлған йемәкликниң һәммиси қурутлап сесип кәтти. Шуниң билән Муса уларға хапа болди.
21Һәммә адәм һәр күни әтигәндила чиқип, өзигә еһтияҗлиқ йемәклик жиғивалатти. Чүнки күн қизиған вақитта йемәклик ерип кетәтти. 22Алтинчи күни улар икки һәссә артуқ, йәни һәр киши төрт қачидин йемәклик жиғивалди. Хәлиқ ичидики ақсақаллар бу ишни Мусаға мәлум қилди. 23Муса уларға:
— Пәрвәрдигар: «Әтә дәм елиш күни. Бу күн Пәрвәрдигарға атилиши керәк. Бүгүн отта қақлап вә суда қайнитип пиширидиғанлириңларни халиғиниңларчә пишириңлар. Ешип қалғинини әтигә қалдуруңлар», дәп буйруған, — деди. 24Улар Мусаниң тапшуруғи бойичә ешип қалған йемәкликләрни иккинчи күнигә қалдурғинида, қурутлапму қалмиди, сесипму қалмиди. 25Муса уларға:
— Бүгүн мошу йемәкликләрни йәңлар. Чүнки Пәрвәрдигарға атилидиған дәм елиш күнидә силәр йәрдин һеч қандақ йемәклик тапалмайсиләр. 26Силәр чоқум алтә күн ичидә йемәклик жиғивелиңлар, йәттинчи күни дәм елиш күни болуп, бу күни һеч нәрсә тапалмайсиләр, — деди.
27Йәттинчи күни бәзиләр йәнила йемәклик жиққили чиққан еди. Лекин улар һеч нәрсә тапалмиди. 28Пәрвәрдигар Мусаға:
— Бу хәлиқ һелиғичә Мениң әмир-пәрманлиримни рәт қиливатамду? 29Есиңларда тутуңларки, Мән болсам Пәрвәрдигардурмән. Мән силәргә дәм елиш күнини ата қилдим. Шу сәвәптин алтинчи күни силәргә икки күнлүк йемәклик бәрдим. Йәттинчи күни һәммә адәм сиртқа чиқмай, өйидә олтарсун, — деди. 30Шуңа исраиллар йәттинчи күни иш қилмай дәм елишти.
31Исраиллар бу йемәкликни манна дәп атиди. У ашкөкиниң уруғиға охшаш ақ рәңлик болуп, тәми һәсәл қошулған нанға охшатти. 32Муса уларға:
— Пәрвәрдигар бизгә: «Әвлатлириңларниң Мениң силәрни Мисирдин елип чиқип, чөл-баяванда йемәклик билән тәминлигәнлигимни билиши үчүн маннидин икки қача сақлап қоюңлар» дегән, — деди 33вә Һарунға:
— Бир комзәккә икки қача кәлгидәк манна елип, әвлатлиримизға сақлап қоюш үчүн, уни Пәрвәрдигарниң һозурида қоюп қойғин, — деди. 34Вақти кәлгәндә, Һарун Пәрвәрдигарниң Мусаға чүшәргән әмри бойичә комзәкни келишим сандуғиниң #16:34 Келишим сандуғиниң тәсвирини билиш үчүн 25:10-22гә қараңлар. ичигә, пәризләр йезилған таш тахтиларниң алдиға қоюп сақлап қойди. 35Исраиллар таки терилғу йери бар болған Қанан зиминиға берип олтирақлашқичә, җәми қириқ жил манна йеди. 36(Әйни заманда өлчәм қачисиниң сиғими жигирмә литр нәрсә патқидәк еди.)
Currently Selected:
Мисирдин чиқиш 16: HZUTCYR
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
Uyghurche Muqeddes Kitab Jemiyiti