ایوب ۲۷
۲۷
۱ ایوب خو گبأنَ اَطویی ایدامه بدَه:
۲ «قسم خوروم خودایی‌یَ کی می حقَ می جأ فیگیفته،
قادرٚ مطلقی کی می جانَ زرخَ کوده،
۳ کی تا زمأتی کی زنده‌یم،
و خودا نٚفٚس می دوماغٚ دورون نهَه،
۴ می لبأن بی‌اینصافی اَمرأ گب نزنیدی،
و می زوان کلکٚ مره حرف نزنه.
۵ می جأ دور ببه کی شمرَ تأیید بوکونم،
و تا او زمأتی کی زنده‌یم، می بی‌عیبی‌یَ اینکار نوکونم.
۶ هَطویی دوروستکاری دورون ایسَم
و هیوخت اونٚ جأ دس اونسَنم؛
تا زنده‌یم، می دیل مرَ سرزنش نزنه.
۷ «ببه کی می دوشمنأن شرورٚ آدمأن مأنستن بیبید،
و می موخالفأن، بدکارأنٚ مأنستن.
۸ چره کی خودا نشناسٚ اومید چیسه وختی کی خودا اونَ هلاکَ کونه،
وختی کی اونٚ جانَ فیگیره؟
۹ ینی خودا اونٚ ایجگره‌یَ ایشنأوه،
او وخت کی بلا اونَ فُتُرکه؟
۱۰ قادرٚ مطلقٚ جأ تأنه لیذت ببره؟
ینی تومامٚ وختأن خودا جأ کومک خوأیه؟
۱۱ «شمرَ درباره‌یٚ خودا قودرت یاد دهم،
قادرٚ مطلقٚ رأ و روشَ جیگا ندم.
۱۲ هسأ شومأن همه‌تأن اَنَ بیده‌ییدی؛
پس چی وأسی بیخودی گب زنیدی؟
۱۳ «اَنه سهمی کی شرورٚ مردأی خودا جأ بره،
و ارثی کی ظالمٚ آدمأن خودا جأ بریدی.
۱۴ اگه اونٚ زأکأن زیادَ بید، شمشیر اوشأنٚ رافا ایسَه،
و اونٚ نسل، نانٚ مره سِئر نیبیدی.
۱۵ هر کی اونٚ جأ باقی بمأنسته، طاعونٚ مره بگیلَ کونیدی،
و ویوه#۲۷:۱۵ ینی بیوه زنأکأن اوشأنٚ وأسی ایجگره نزنیدی.
۱۶ اگرم غبارٚ مأنستن نقره جمَ کونید،
و گیلٚ اَنقدر، لیباس بدأرید،
۱۷ اوشأن جمَ کونیدی ولی دوروستکارأن او لیباسأنَ دوکونیدی،
و بی‌گوناه آدمأن نقره‌یأنه خوشأنٚ میأن سأم کونیدی.
۱۸ خانه‌یی کی اون چأکونه بیدٚ پیله مأنستنه،
هَچین نگهبانٚ سایه‌بانٚ مأنستن.
۱۹ وختی خوفتَن دره، پولداره ولی دِه اَطو نیبه؛
خو چومأنَ وأکونه و اونٚ مال و منالٚ جأ خبری نی‌یه.
۲۰ ترس و وحشت سیلٚ مأنستن اونٚ دورَ گیره،
و شب کی دکفه، گردٚ باد اونَ خو اَمرأ بره.
۲۱ بادی کی شرقٚ طرفٚ جأ دمه اونَ خو اَمرأ بره و دِه اونٚ جأ چیزی به جا نمأنه
و اونَ جٚه خو جاجیگاه دورَ کونه.
۲۲ توند اونٚ طرف دمه و رحم نوکونه
و اون خیلی تقلا کونه کی بادٚ چنگالٚ جأ جیویزه.
۲۳ مردومأن اونَ دس پرَ گیریدی
و وختی جٚه خو جاجیگاه بیرون تأوده به، اونَ رخشنَ گیریدی.
Currently Selected:
ایوب ۲۷: گیلکی (رشتی)
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
© 2010-2019 Gilak Media
