وختی که عیسی ایلَه شَهرون کا بَه، ایلَه مِردی اومَه که جُذام چَیی جانی گِردی گِتَش بَه. وختی اَ جُذامی عیسی ویندِشه، چَیی پا دَلَکه و مِنّت کَردِشه، واتِشه: «آقا، اَگم تِه بِپیش بَشای مِن شَفا بِدَی.» عیسی اِشتَن دَسی دِراز آکَردِشه و اَیی دَس آسوشَه و واتِشه: «پیستِمَه، شَفا بِگِه!» اَلبَحَل اَ مِرد جُذامی کا شَفا گِتِشه.