اِنتَه نی، سورَه پَش، قَدَرَه پِگِتِشه و واتِشه: «اِم قَدَرَه، تازه عهدی یَه چِمِن خونی کا. هَر کَرَه که اَیی کا هِنجَه، چِمِن یادی را اِنتَه بِکَرَه.» چوم که هَر موقع اِم نونی بَرَه و اِم قَدَرَه کا بِنجَه، خِداوندی مرگی اِعلام بَکَردیرون تا موقعی که آگَردِه.