پَ تو اَی آدامی که اُ کسِی که اِ کَرا اَنجوم اَتِت محکوم اَکنِش، ولی خوت، مِ کَریَهوا اَنجوم اَتِش، گَمون اَکنِش که تَشابِه از حُکم خدا بِگُروخِش؟ یا اِکِه مهربونی و طاکَت و صبورِنِ فَراوون خدائا کوچک اَدَکنِش و نادانِش که مهربونِنِ خدا وَخاطر اِئِه که تُ طرف توبَه بِبَه؟