و اِ نِشونَهیّا اُمرَهِ کَسِیه که اُ ما ایمون شُهَه: آنایا وَ اسم ما اُ دیویا از آدامیا دَر اَکنِت و اُ زابُنِی تازه حرف اَزنِت. آنایا اُ ماریا وَ دستیاشو اَگِرِت، اَگَه زهر کُشَندَه هم واخرِت، چِی شُن نابِه، دستیاشو لِی مریضیا اَنِسِت و آن مریضیا شفا اَگِرِت.»