Popular Bible Verses from نؤمه رومیان ئبه 4

Share

ولی او بی ایمونی جی، خُدا وعدهَ شک نوده، بلکی ایمونِ مئن قوی بوبو، خُدا جلال بدا. او حتم داشت کی خُدا خوشه وعدهَ عمل گوده تینه.

هوطوکی تورات کتاب مئن بنویشته بوبو: «مو تأ خیلی از میلتون پئر بودم.» و خُدا دید مئنم هیطوره، خُدایی کی ابراهیم اونَ ایمون بارده، اون کی بمرده انه زینده واکونه و او چیزونئه که وجود ندانن، هستی هدئنه.

او که امئه گُنائان واسی مرگِ تسلیم بوبو و امئه صالح بون ئبه، بمرده ان اجی زینده وابو.

او جایی که اُمیدی ننابو، ابراهیم امید همرا باور بوده کی خیلی از میلتونِ پئر بنه، هوطوکی اونَ بوته بوبوبو: «تی نسل ایطو خان ببون.»

این واسی، وعده بواسیطه ایمون هنه تا فیض سر استوار ببی و تموم ابراهیمِ پیغمبر نسل ئبه یکته ضمانت، یعنی نه فقط اوشونِ به کی شریعت اجی ایطاعت کونن، بلکی او کسون شی هم ایسه کی ابراهیمِ ایمونَ جی ایطاعت کونن، کی امه همه ته پئره.

«خوشا به حال او کسونی کی اوشونِ خطائان ببخشئه بوبو و اوشونِ گُنائان بپوشونئه بوبو. خوشا به حال او کی خُداوند اونِ گناه به اونِ حیساب نَنئه.»

چون تورات مئن چی بنویشته بوبو؟ «ابراهیم خُدا ایمون بارده و ای، اونِ به صالحی به حیساب بما.»