Иисус одӥгаз городын улыку, быдэс мугорзэ гижло басьтэм мурт лыктӥз но, Иисусэз адӟыса, пыдесъяськиз, сюлворыса Солэсь куриз: «Кузёе! Чылкытатэмед потӥз ке, Тынад монэ чылкытатэмед луоз». Иисус, кизэ ӝутыса, со мурт борды йӧтӥськыса шуиз: «Мынам чылкытатэме потэ – чылкыта». Соку ик солэн гижлочерез быриз.