شَدرَک، مِشَک و عَبِدنِگو پادشاها جاواب وردئلر: «ای نِبوکَدنِصّر، بئزئم احتئیاجیمیز یوخدور کی، بو ائش اوچون سنئن قاباغیندا اؤزوموزدن مودافئعه ادک. اگر بله اولسا، قوللوق اتدئیئمئز تاریمیز قادئردئر کی، بئزی آلوولانان اود کورهسئندن خئلاص اتسئن و او بئزی سنئن اَلئندن قورتاراجاق، ای پادشاه. آمّا اگر اتمهسه ده، سنه معلوم اولسون کی، ای پادشاه، بئز سنئن آللاهلارینا قوللوق ادن دیئلئک و سنئن قویدوغون قیزیل موجسّمهیه ده سجده اتمیهجیئک.»