Новы год, новыя ласкіУзор

Тое патрэбна вам штодня. Мы з вамі папросту ня можам без таго жыць. Што гэта? Гэта прысутнасьць Сьвятога Духа ўнутры нас.

Я ня ведаю, дзе я быў, калі тое было абвешчана. Я ня ўпэўнены, як я прапусьціў абмяркоўваньні на гэтую тэму. Не магу патлумачыць, як зьявіўся гэтакі жахлівы прабел у маім разуменьні добрае навіны. Не магу патлумачыць вам, чаму гэтай часткі не ставала ў маім тэалягічным уяўленьні, але яе не ставала, і тое рабіла маё хрысьціянскае жыцьцё досыць няшчасным.

Вось якой была мая дзейная тэалёгія майго жыцьця як Божага дзіцяці: я ведаў, што Бог дараваў мне праз Сваю ласку, і я ведаў, што Ён ласкава даў мне ўсеўлучальны пропуск у вечнасьць, але я думаў, што ў зямным жыцьці я папросту павінен быў зрабіць усё сам. Маім абавязкам было вылучыць грэх, выдаліць яго з майго жыцьця й жыць лепшае, больш біблійнае жыцьцё. Я спрабаваў тое зрабіць, паверце; я спрабаваў, але нічога не атрымоўвалася. Я псаваў справу зноў і зноў. Здавалася, што я цярпеў няўдачу часьцей, чымся рабіў нешта як трэба. Я станавіўся ўсё болей ды болей расчараваным ды зьнеахвочаным. Я адчуваў, нібыта мяне паклікалі ў гульню, гуляць у якую мне бракавала здольнасьцей, і нехта вёў дасканалы падлік. Памятаю адзін такі момант у вучэльні, калі я ўвайшоў у крызіс. А шостай гадзіне раніцы я выконваў набажэнствы, якія насамрэч ня меў жаданьня выконваць, і я нарэшце паклаў галаву на пісьмовы стол і загаласіў: «Я ня здолею зрабіць тое, што Мы просіш мяне зрабіць!» Потым я пачаў чытаць наступны разьдзел майго штодзённага біблійнага чытаньня, і дзякуй Богу тое было Рымлянаў 8.

Я перачытваў той разьдзел зноў ды зноў, улучаючы гэтыя словы: «Бо калі жывяце паводле плоці, дык памрацё, а калі Духам нішчыце ўчынкі плоцкія, дык жыць будзеце» (верш 13). Нібыта хто запусьціў фэервэрк у маёй галаве. Бог ведаў, што мая патрэба як грэшніка была такой вялікай, што было недастаткова папросту прабачыць мяне; Ён мусіў прыйсьці й пасяліцца ўнутры мяне, інакш я ня стаў бы тым чалавекам, у якога Ён ператварыў мяне і ня змог бы зрабіць тое, дзеля чаго я быў народжаны ізноў.

Прысутнасьць ды сіла Сьвятога Духа павінны жыць ува мне, бо грэх выкрадае жаданьні майго сэрца, асьляпляе мае вочы й аслабляе мае калені. Адчуваньне віны за грэх ня ёсьць маёй адзінай праблемай; да яе таксама дадаецца няздольнасьць грэху. З гэтае прычыны Бог ласкава дае Сваім дзецям прысутнасьць Сьвятога Духа, Які пераконвае нас у памылках, дапамагае нам бачыць, дае нам жаданьні й сілу. Немагчыма сказаць гэта лепей за Паўла напрыканцы ягонага абмяркоўваньня дароў Духа: « … Ён ажывіць і вашыя сьмяротныя целы…» (Рымлянаў 8:11).