Новы год, новыя ласкіУзор

Задаволенасьць сьвяткуе ласку. Задаволенае сэрца цешыцца Сваім Даўцам, і таму зьяўляецца вольным ад прагі наступнага дару.

Грэх уплывае на нас двума значнымі спосабамі. Па-першае, ён ставіць нас у цэнтар нашага сьвету, прымушаючы нас думаць, што жыцьцё круціцца вакол нас. У гэткім сама фокусе, нас паглынаюць нашыя жаданьні, нашыя патрэбы й нашыя пачуцьці, і з гэтае прычыны мы зьяўляемся больш схільнымі заўважаць тое, чаго нам не стае, заміж таго, каб заўважаць усе тыя цудоўныя дабраславеньні, якія ў нас ёсьць. Але гэта ня ўсё; праз тое, што мы ёсьць засяроджанымі на саміх сабе, нам уласьціва весьці падлікі, безупынна параўноўваючы процьму нашых рэчаў з процьмай рэчаў іншых людзей. У выніку, мы жывем у незадаволенасьці й зайздрасьці. Зайздрасьць – заўсёды эгаістычная.

Існуе яшчэ адзін аднолькава значны ўплыў грэху на нашае жыцьцё. Ён прымушае нас глядзець гарызантальна на тое, што магчыма знайсьці толькі гледзячы вэртыкальна. Дык мы й шукаем жыцьця, надзеі, супакою, адпачынку, задавальненьня, таясамасьці, сэнсу ды мэты, унутранага супакою й натхненьня ў стварэньні. Але праблема ў тым, што стварэньне ня можа даць нам гэтага. Стварэньне не было створана дзеля задавальненьня вашае душы. Стварэньне існуе на тое, каб быць адным вялікім пальцам, што паказвае на Таго, Хто здолее задаволіць вашую душу. Шмат якія людзі прачнуцца сёньня ды якім-небудзь чынам папросяць стварэньне быць іхным збаўцам, то бок, даць ім тое, што адзін толькі Бог здолее даць.

«Хто апроч Цябе для мяне на небе? Калі я з Табою, нічога не хачу на зямлі. Зьнемагаюць цела маё й сэрца: Бог – умацаваньне сэрца майго і доля мая давеку» (Псальма 72:25-26). Вось словы чалавека, які знайшоў ключ да задаволенасьці. Калі вы задаволеныя Даўцам, бо знайшлі ў Ім жыцьцё, якога шукалі, то вы кідаеце хціва шукаць задавальненьня, як, на жаль, тое робяць шматлікія людзі. Так, гэта праўда: вашае сэрца адпачне толькі тады, калі знойдзе адпачынак у Ім.

Вось адзін з найпрыгажэйшых пладоў ласкі – сэрца, якое ёсьць задаволеным, якое прагне пакланяцца Богу больш, чымся вымагаць нечага ад Яго, і якое ёсьць больш схільным да радаснае ўдзячнасьці, чымся да безупыннага жаданьня, што даводзіць да хваравітага стану боязі й непакою. Ласка й адна толькі ласка робіць гэткае спакойнае жыцьцё магчымым для нас. Ці вы працягнеце руку па тую ласку сёньня?