BibleProject | Ontdek die tema van die Eksodus-weg in die Skrif

'n Bybelse Perspektief Op Dood en Lewe

Geanker in geloof

Vir Nuwe Volgelinge Van Jesus - 30 Bybelstudies

Hoog tyd

Bly In Jesus - Dra Vrugte Wat Hou

Veilig in sy hand

Afrikaans 1983

<div class="version vid6 iso6393afr" data-vid="6" data-iso6393="afr">
 <div class="book bkJHN">
 <div class="chapter ch6" data-usfm="JHN.6.1+JHN.6.2+JHN.6.3+JHN.6.4+JHN.6.5+JHN.6.6+JHN.6.7+JHN.6.8+JHN.6.9+JHN.6.10+JHN.6.11+JHN.6.12+JHN.6.13+JHN.6.14+JHN.6.15+JHN.6.16+JHN.6.17+JHN.6.18+JHN.6.19+JHN.6.20+JHN.6.21+JHN.6.22+JHN.6.23+JHN.6.24+JHN.6.25+JHN.6.26+JHN.6.27+JHN.6.28+JHN.6.29+JHN.6.30+JHN.6.31+JHN.6.32+JHN.6.33+JHN.6.34+JHN.6.35+JHN.6.36+JHN.6.37+JHN.6.38+JHN.6.39+JHN.6.40">
 <div class="p">1Hierna het Jesus na die oorkant van die See van Galilea toe gegaan, wat ook die See van Tiberias genoem word. 2'n Groot klomp mense het agter Hom aan gekom omdat hulle die wondertekens gesien het wat Hy aan die siekes gedoen het. 3Jesus het toe teen die berg opgegaan en met sy dissipels daar gaan sit.</div><div class="p"> 4Die paasfees van die Jode was naby.</div><div class="p"> 5Toe Jesus rondkyk en sien dat 'n groot klomp mense na Hom toe aankom, s&#234; Hy vir Filippus: &#8220;Waar kan ons brood gaan koop sodat die mense kan eet?&#8221;</div><div class="p"> 6Dit het Hy net ges&#234; om hom op die proef te stel, want Hy het self goed geweet wat Hy gaan doen.</div><div class="p"> 7Filippus antwoord Hom toe: &#8220;Twee honderd mense se dagloon is nie eers genoeg om elkeen van hulle 'n stukkie brood te laat kry nie.&#8221;</div><div class="p"> 8'n Ander dissipel, Andreas, die broer van Simon Petrus, s&#234; toe vir Hom: 9&#8220;Hier is 'n seuntjie met vyf garsbrode en twee vissies; maar wat is dit vir so baie mense?&#8221;</div><div class="p"> 10Toe s&#234; Jesus: &#8220;Laat die mense gaan sit.&#8221;</div><div class="p">Daar was baie gras op daardie plek en die mense het gaan sit. Die mans alleen was omtrent vyf duisend. 11Daarna het Jesus die brood geneem, God daarvoor gedank en dit uitgedeel aan die mense wat daar gesit het, en net so ook soveel van die vis as wat hulle wou h&#234;.</div><div class="p"> 12Nadat die mense versadig was, s&#234; Hy vir sy dissipels: &#8220;Maak die stukke bymekaar wat oorgebly het sodat daar niks verlore gaan nie.&#8221;</div><div class="p"> 13Hulle het dit toe bymekaargemaak. Daar was twaalf mandjies vol met die stukke wat van die vyf garsbrode oorgebly het nadat die mense klaar ge&#235;et het.</div><div class="p"> 14Toe die mense die wonderteken sien wat Jesus gedoen het, het hulle ges&#234;: &#8220;Hy is werklik die Profeet, die Een wat na die w&#234;reld toe moes kom.&#8221;</div><div class="p"> 15Toe Jesus merk dat hulle Hom met geweld wil kom koning maak, het Hy verder die berg op gegaan, Hy alleen.</div><div class="s1">Jesus loop op die see</div><div class="r">(Matt. 14:22-33; Mark. 6:45-52)</div><div class="p"> 16Toe dit aand word, het Jesus se dissipels na die see toe gegaan, 17in 'n skuit geklim en weggevaar na Kapernaum toe, oorkant die see. Dit was al donker en Jesus was nog steeds nie by hulle terug nie. 18Daarby het die see onstuimig geword, omdat daar 'n sterk wind gewaai het. 19Toe hulle sowat vyf of ses kilometer geroei het, sien hulle Jesus op die see loop en naby die skuit kom, en hulle het bang geword. 20Maar Hy s&#234; vir hulle: &#8220;Dit is Ek; moenie bang wees nie.&#8221;</div><div class="p"> 21Hulle was toe gewillig om Hom in die skuit te neem, en daarna het die skuit by die land aangekom waarheen hulle op pad was.</div><div class="s1">Die brood uit die hemel</div><div class="p"> 22Die mense wat oorkant die see was, het gesien dat daar net een skuitjie is en geweet dat Jesus nie saam met sy dissipels in die skuit geklim het nie, maar dat hulle alleen weggevaar het. Die volgende dag 23kom daar toe ander skuitjies van Tiberias af aan naby die plek waar die mense die brood ge&#235;et het nadat die Here daarvoor gedank het. 24Toe die mense sien dat Jesus nie daar is nie en sy dissipels ook nie, het hulle in die skuitjies geklim en na Kapernaum toe gevaar op soek na Jesus. 25En toe hulle Hom oorkant die see kry, vra hulle vir Hom: &#8220;Rabbi, wanneer het u hierheen gekom?&#8221;</div><div class="p"> 26Jesus antwoord hulle: &#8220;D&#237;t verseker Ek julle: Julle soek My, nie omdat julle die wondertekens gesien het nie, maar omdat julle van die brood ge&#235;et en versadig geword het. 27Julle moet nie werk vir die voedsel wat vergaan nie, maar vir die voedsel wat nie vergaan nie en wat ewige lewe gee. Dit sal die Seun van die mens vir julle gee, want God die Vader het Hom die mag daartoe verleen.&#8221;</div><div class="p"> 28Hulle vra Hom toe: &#8220;Wat moet ons doen om te doen wat God van ons verlang?&#8221;</div><div class="p"> 29En Jesus antwoord hulle: &#8220;Wat God van julle verlang, is dat julle moet glo in Hom wat Hy gestuur het.&#8221;</div><div class="p"> 30Hulle s&#234; toe vir Hom: &#8220;Watter wonderteken kan u doen sodat ons dit kan sien en in u kan glo? Wat gaan u doen? 31Ons voorouers het manna in die woestyn ge&#235;et, soos daar geskrywe staan: Hy het aan hulle brood uit die hemel gegee om te eet. &#8221;</div><div class="p"> 32Jesus het hulle geantwoord: &#8220;D&#237;t verseker Ek julle: Dit is nie Moses wat vir julle die brood uit die hemel gegee het nie, maar dit is my Vader wat vir julle die ware brood uit die hemel gee. 33Die brood wat God gee, is Hy wat uit die hemel kom en aan die w&#234;reld die lewe gee.&#8221;</div><div class="p"> 34Hulle s&#234; toe vir Hom: &#8220;Meneer, gee ons tog altyd hierdie brood.&#8221;</div><div class="p"> 35Maar Jesus s&#234; vir hulle: &#8220;Ek is die brood wat lewe gee. Wie na My toe kom, sal nooit weer honger kry nie, en wie in My glo, sal nooit weer dors kry nie. 36Maar wat julle betref, Ek het reeds ges&#234;: Julle sien My, en tog glo julle nie in My nie.</div><div class="p"> 37&#8220;Elkeen wat die Vader vir My gee, sal na My toe kom; en Ek sal hom wat na My toe kom, nooit verwerp nie. 38Ek het van die hemel af gekom nie om my wil te doen nie, maar die wil van Hom wat My gestuur het. 39En dit is die wil van Hom wat My gestuur het: dat Ek van almal wat Hy My gegee het, nie een verlore sal laat gaan nie, maar hulle almal op die laaste dag uit die dood sal laat opstaan. 40Dit is die wil van my Vader: dat elkeen wat die Seun sien en in Hom glo, die ewige lewe sal h&#234;; en Ek sal hom op die laaste dag uit die dood laat opstaan.&#8221;</div>
 </div>
 </div>
</div>

<div class="version vid6 iso6393afr" data-vid="6" data-iso6393="afr">
 <div class="book bkGEN">
 <div class="chapter ch22" data-usfm="GEN.22">
 <div class="label">22</div><div class="s1">Abraham moet vir Isak offer</div><div class="p"> 1'n Ruk na die vorige gebeurtenisse het God vir Abraham op die proef gestel en vir hom ges&#234;: &#8220;Abraham!&#8221;</div><div class="p">Hy het geantwoord: &#8220;Hier is ek!&#8221;</div><div class="p"> 2God het vir hom ges&#234;: &#8220;Vat jou seun, jou enigste seun, Isak wat jy liefhet, en gaan na die landstreek Moria toe en offer jou seun as brandoffer daar op een van die berge wat Ek vir jou sal aanwys.&#8221;</div><div class="p"> 3Vroeg die volgende m&#244;re het Abraham 'n donkie opgesaal en hout gekap vir die brandoffer. Hy het twee slawe saamgevat en ook sy seun Isak. Toe het hy vertrek na die plek toe wat God vir hom aangewys het. 4Op die derde dag het Abraham die plek uit die verte gesien. 5Toe s&#234; hy vir sy slawe: &#8220;Wag hier met die donkie. Ek en die seun gaan daar aanbid, dan kom ons terug na julle toe.&#8221;</div><div class="p"> 6Abraham het die hout vir die brandoffer op sy seun Isak se rug getel en self vuur en 'n mes saamgevat. Terwyl hulle twee so saamloop, 7s&#234; Isak vir sy pa: &#8220;Pa?&#8221; en Abraham antwoord: &#8220;Ja, my seun?&#8221;</div><div class="p">Toe vra Isak: &#8220;Hier is vuur en hout, maar waar is die lam om te offer?&#8221;</div><div class="p"> 8Abraham het geantwoord: &#8220;My seun, God sal sy eie offerlam voorsien.&#8221;</div><div class="p">Daarna het hulle twee saam verder gestap. 9Toe hulle aankom by die plek wat God vir Abraham aangewys het, het Abraham daar 'n altaar gebou. Hy het die hout reggesit en sy seun Isak vasgebind en op die altaar neergesit, bo-op die hout. 10Net toe Abraham die mes vat om sy seun te slag, 11roep die Engel van die Here uit die hemel na hom:</div><div class="p">&#8220;Abraham, Abraham!&#8221;</div><div class="p">Hy het geantwoord: &#8220;Hier is ek!&#8221;</div><div class="p"> 12Toe s&#234; God: &#8220;Los jou seun! Moenie iets aan hom doen nie. Nou weet Ek dat jy My dien: jy het nie geweier om jou seun, jou enigste seun, aan My te offer nie.&#8221;</div><div class="p"> 13Toe Abraham weer kyk, sien hy agter hom 'n skaapram wat aan sy horings in 'n bos vasgevang is. Hy het die ram gaan vat en hom in die plek van sy seun as brandoffer geoffer. 14Toe noem Abraham die plek: &#8220;Die Here voorsien.&#8221; Daar word nou nog ges&#234;: &#8220;Op die berg van die Here word voorsien.&#8221;</div><div class="p"> 15Die Engel van die Here het weer uit die hemel na Abraham geroep 16-17en ges&#234;: &#8220;Dit is Ek, die Here, wat praat. Ek l&#234; 'n eed af by Myself dat Ek jou baie sal se&#235;n oor wat jy gedoen het: jy het nie geweier om jou seun, jou enigste seun, aan My te offer nie. Ek sal jou vrugbaar maak en jou nageslag so baie maak soos die sterre aan die hemel en soos die sand van die see. Jou nageslag sal die stede van sy vyande in besit neem. 18In jou nageslag sal al die nasies van die aarde gese&#235;n wees, want jy het My gehoorsaam.&#8221;</div><div class="p"> 19Daarna is Abraham terug tot by sy slawe, en hulle het almal saam na Berseba toe gegaan. Abraham het daar gewoon.</div><div class="s1">Nahor se seuns</div><div class="p"> 20'n Rukkie na hierdie gebeurtenis is aan Abraham vertel dat Milka, sy broer Nahor se vrou, kinders vir sy broer in die w&#234;reld gebring het. 21Hulle was: Us die oudste, sy broer Bus, Kemuel die voorvader van die Arame&#235;rs, 22en ook nog Kesed, Gaso, Pildas, Jidlaf en Betuel. 23Betuel was die pa van Rebekka. Milka het hierdie ag seuns in die w&#234;reld gebring vir Abraham se broer Nahor. 24Nahor het 'n byvrou gehad. Haar naam was Re&#252;ma en sy het ook kinders gehad: Tebag, Gagam, Tagas en Ma&#228;ka.</div>
 </div>
 </div>
</div>

<div class="version vid6 iso6393afr" data-vid="6" data-iso6393="afr">
 <div class="book bkGEN">
 <div class="chapter ch23" data-usfm="GEN.23">
 <div class="label">23</div><div class="s1">Sara se graf word gekoop</div><div class="p"> 1Sara het honderd sewe en twintig jaar oud geword. 2Sy is oorlede in Kirjat-Arba, dit is Hebron, in Kana&#228;n. Abraham het oor haar gaan rou en huil. 3Daarna het hy die lyk daar gelaat en vir die Hetiete gaan s&#234;: 4&#8220;Ek is 'n vreemdeling, 'n bywoner by julle. Gee vir my 'n vaste besitting as graf hier by julle sodat ek my vrou daarin kan begrawe.&#8221;</div><div class="p"> 5Die Hetiete het hom geantwoord: 6&#8220;Luister na ons, Meneer! Ons beskou u as 'n baie belangrike man. Begrawe u vrou in die beste graf hier by ons. Niemand van ons sal weier dat u u vrou in sy graf begrawe nie.&#8221;</div><div class="p"> 7Daarna het Abraham opgestaan en voor die Hetiete, die volksleiers, gebuig. 8Hy het vir hulle ges&#234;: &#8220;As julle instem dat ek my vrou hier kan begrawe, luister dan na my en doen voorspraak by Efron seun van Sogar 9dat hy die Makpelagrot aan die kant van sy grond aan my afstaan. Hy moet dit in julle teenwoordigheid teen die volle markprys aan my verkoop dat ek dit as begraafplek kan besit.&#8221;</div><div class="p"> 10Efron die Hetiet het tussen die Hetiete gesit en daar waar al die Hetiete wat die stadspoort binnekom, dit kon hoor, het hy vir Abraham ges&#234;: 11&#8220;Nee, Meneer, luister na my. Ek gee die stuk grond vir u, ook die grot wat daarop is. Ek gee dit vir u in die teenwoordigheid van my volksgenote. Begrawe u vrou daar.&#8221;</div><div class="p"> 12Toe het Abraham weer voor die volksleiers gebuig 13en waar hulle almal dit kon hoor, het hy vir Efron ges&#234;: &#8220;Nee, luister tog maar na my! Ek betaal die volle prys vir die grond. Vat die geld by my, sodat ek my vrou daar kan begrawe.&#8221;</div><div class="p"> 14Efron het toe vir Abraham ges&#234;: 15&#8220;Meneer, luister na my! Moenie dat ons stry oor 'n stukkie grond wat vier en 'n half kilogram silwer werd is nie. En dit om u vrou te begrawe!&#8221;</div><div class="p"> 16Toe het Abraham ingestem en die silwer vir Efron afgeweeg wat hy in die teenwoordigheid van die Hetiete genoem het: vier en 'n half kilogram silwer soos dit in die handel afgeweeg word.</div><div class="p"> 17-18So het die stuk grond van Efron in Makpela waarop die grot is en wat oos van Mamre gele&#235; is, Abraham se eiendom geword in die teenwoordigheid van die Hetiete en almal wat by die stadspoort inkom: die grond met die grot daarop en al die bome op die grond, sover as die grense daarvan gestrek het. 19Daarna het Abraham sy vrou Sara begrawe in die Makpelagrot op die stuk grond, oos van Mamre, dit is Hebron in Kana&#228;n. 20So het die stuk grond met die grot daarop uit die hande van die Hetiete oorgegaan na Abraham as begraafplek wat aan hom behoort.</div>
 </div>
 </div>
</div>

Hervorming LeesplanVoorbeeld

Skrif

Aangaande hierdie leesplan