Die sin van die lewe

Jou aandag

Is ek sout en lig soos die Woord van my vra?

Lewe ek in die Lig van God se Waarheid

Die Troos van die Psalms in die Stryd van die Lewe

Die krag van ’n biddende vrou

Net ek en U Here, getrouheid in die geheime plek - PC Pretorius

Groei in geloof

7 Lewensbesluite vir geestelike krag

Die deur is toe; wat nou?

<div class="version vid6 iso6393afr" data-vid="6" data-iso6393="afr">
 <div class="book bkNUM">
 <div class="chapter ch33" data-usfm="NUM.33">
 <div class="label">33</div><div class="s1">Israel se kampplekke tussen Egipte en Kana&#228;n</div><div class="p"> 1Hier volg nou 'n oorsig van die Israeliete se kampplekke nadat hulle volgens stamindeling onder leiding van Moses en A&#228;ron uit Egipte getrek het. 2Op bevel van die Here het Moses soos hulle getrek het die name van die kampplekke aangeteken. Dit is hoe hulle getrek het: 3Hulle het uit Rameses vertrek op die vyftiende van die eerste maand, die dag n&#225; die paasfees. Deur die magtige dade van die Here het hulle voor die o&#235; van die Egiptenaars weggetrek 4terwyl die Egiptenaars nog besig was om hulle eersgeborenes, wat deur die Here om die lewe gebring is, te begrawe. Dit is hoe die Here die oordeel oor hulle gode voltrek het. 5Die Israeliete het van Rameses af weggetrek en by Sukkot kamp opgeslaan. 6Hulle het Sukkot verlaat en kamp opgeslaan by Etam aan die rand van die woestyn. 7Hulle het Etam verlaat, en is toe terug na Pi-Hagirot, regoor Ba&#228;l-Sefon, en het by Migdol kamp opgeslaan. 8Hulle het die omgewing van Pi-Hagirot verlaat en deur die Rietsee na die woestyn toe getrek. Na drie dae se trek deur die Etamwoestyn het hulle by Mara kamp opgeslaan. 9Hulle het Mara verlaat en by Elim aangekom. Daar was twaalf fonteine en sewentig palmbome, en hulle het daar kamp opgeslaan. 10Hulle het van Elim af teruggedraai en by die Rietsee kamp opgeslaan.</div><div class="p"> 11Hulle het die Rietsee verlaat en in die Sinwoestyn kamp opgeslaan. 12Hulle het die Sinwoestyn verlaat en by Dofka kamp opgeslaan. 13Hulle het Dofka verlaat en by Alus kamp opgeslaan. 14Hulle het Alus verlaat en by Refidim kamp opgeslaan. Daar was nie drinkwater vir die volk nie. 15Hulle het Refidim verlaat en in die Sinaiwoestyn kamp opgeslaan. 16Hulle het die Sinaiwoestyn verlaat en by Kibrot-Ta&#228;wa kamp opgeslaan. 17Hulle het Kibrot-Ta&#228;wa verlaat en by Gaserot kamp opgeslaan. 18Hulle het Gaserot verlaat en by Ritma kamp opgeslaan. 19Hulle het Ritma verlaat en by Rimmon-Peres kamp opgeslaan. 20Hulle het Rimmon-Peres verlaat en by Libna kamp opgeslaan. 21Hulle het Libna verlaat en by Rissa kamp opgeslaan. 22Hulle het Rissa verlaat en by Kehelata kamp opgeslaan. 23Hulle het Kehelata verlaat en by Har-Sefer kamp opgeslaan. 24Hulle het Har-Sefer verlaat en by Garada kamp opgeslaan. 25Hulle het Garada verlaat en by Makhelot kamp opgeslaan. 26Hulle het Makhelot verlaat en by Tagat kamp opgeslaan. 27Hulle het Tagat verlaat en by Terag kamp opgeslaan.</div><div class="p"> 28Hulle het Terag verlaat en by Mitka kamp opgeslaan. 29Hulle het Mitka verlaat en by Gasmona kamp opgeslaan. 30Hulle het Gasmona verlaat en by Moserot kamp opgeslaan. 31Hulle het Moserot verlaat en by Bene-Ja&#228;kan kamp opgeslaan. 32Hulle het Bene-Ja&#228;kan verlaat en by Gor-Gidgad kamp opgeslaan. 33Hulle het Gor-Gidgad verlaat en by Jotbata kamp opgeslaan. 34Hulle het Jotbata verlaat en by Abrona kamp opgeslaan. 35Hulle het Abrona verlaat en by Esjon-Geber kamp opgeslaan. 36Hulle het Esjon-Geber verlaat en by Kades in die Sinwoestyn kamp opgeslaan. 37Hulle het Kades verlaat en by Horberg aan die grens van Edom kamp opgeslaan.</div><div class="p"> 38Op bevel van die Here het die priester A&#228;ron teen Horberg uitgeklim en daar op die eerste van die vyfde maand in die veertigste jaar n&#225; die Israeliete se uittog uit Egipte gesterf. 39A&#228;ron was honderd drie en twintig jaar toe hy op Horberg dood is. 40Die Kana&#228;nitiese koning van Arad, wat in die Suidland van Kana&#228;n gewoon het, het gehoor dat die Israeliete aan die kom is. 41Die Israeliete het Horberg verlaat en by Salmona kamp opgeslaan. 42Hulle het Salmona verlaat en by Punon kamp opgeslaan. 43Hulle het Punon verlaat en by Obot kamp opgeslaan. 44Hulle het Obot verlaat en by Ije-Abarim aan die grens van Moab kamp opgeslaan. 45Hulle het Ije-Abarim verlaat en by Dibon-Gad kamp opgeslaan. 46Hulle het Dibon-Gad verlaat en by Almon-Diblatajim kamp opgeslaan. 47Hulle het Almon-Diblatajim verlaat en in die Abarimberge regoor Nebo kamp opgeslaan. 48Hulle het die Abarimberge verlaat en in die Moabsvlakte aan die Jordaan regoor Jerigo kamp opgeslaan. 49Daar in die Moabsvlakte aan die Jordaan, tussen Bet-Jesimot en Abel-Sittim, het hulle kamp opgeslaan.</div><div class="p"> 50In die Moabsvlakte aan die Jordaan regoor Jerigo het die Here vir Moses ges&#234;: 51&#8220;Praat met die Israeliete en s&#234; vir hulle: As julle die Jordaan na Kana&#228;n toe oorsteek, 52moet julle al die inwoners van di&#233; land verdrywe. Vernietig al die afgodsbeelde wat hulle vir hulle uitgesny en gegiet het, en verwoes al hulle hoogtes. 53Neem die land in besit en gaan woon daar, want Ek gee die land aan julle as besitting. 54Verdeel die land deur loting volgens julle stamme. Gee meer grond aan 'n groter groep, en minder aan 'n kleiner groep. Elkeen kry sy deel waar die lot dit aanwys. Elke stam moet sy eie grond h&#234;. 55As julle nie al die inwoners van die land verdryf nie, sal di&#233; van hulle wat oorbly, soos splinters in julle o&#235; en soos dorings in julle sye wees. Hulle sal teen julle oorlog maak oor die land waarin julle woon, 56en dan sal Ek aan j&#250;lle doen wat Ek aan h&#250;lle wou doen!&#8221;</div>
 </div>
 </div>
</div>

<div class="version vid6 iso6393afr" data-vid="6" data-iso6393="afr">
 <div class="book bkNUM">
 <div class="chapter ch34" data-usfm="NUM.34">
 <div class="label">34</div><div class="s1">Beskrywing van die landsgrense</div><div class="p"> 1Die Here het vir Moses ges&#234;: 2&#8220;Jy moet vir die Israeliete s&#234;: Wanneer julle in Kana&#228;n kom, moet die land wat vir julle as besitting aangewys is, die volgende grense h&#234;:</div><div class="p"> 3&#8220;Julle suidgrens is die grens van die Suidland, van die Sinwoestyn af tot teen Edom. Aan die oostekant begin hierdie grens by die suidelike punt van die Soutsee, 4daarvandaan draai dit suid van Skerpioenpas weg en loop dit deur tot by Sin. Daarvandaan gaan dit suid van Kades-Barnea tot by Gasar-Addar en dan verby tot by Asmon, 5waar dit wegdraai en met Egiptespruit langs loop tot by die see.</div><div class="p"> 6&#8220;Julle wesgrens is die Groot See.</div><div class="p"> 7&#8220;Julle noordgrens moet loop van die Groot See af: trek 'n lyn van daar af tot by Horberg in die noorde, 8en van daar af tot by Lebo-Hamat. Daarvandaan loop die grens na Sedad toe 9en verder tot by Sifron en Gasar-Enan. Dit is julle noordgrens.</div><div class="p"> 10&#8220;Vir julle oosgrens moet julle 'n lyn trek van Gasar-Enan af tot by Sefam. 11Die grens loop dan van Sefam af tot by Ribla, oos van Ajin, en daarvandaan teen die oostelike oewer van die Gennesaretmeer en dan met 12die Jordaan langs tot by die Soutsee.</div><div class="p">&#8220;Dit is die grense van julle hele land.&#8221;</div><div class="p"> 13Moses het vir die Israeliete ges&#234;: &#8220;Dit is die land wat julle deur loting moet verdeel, die gebied wat volgens bevel van die Here aan die nege en 'n halwe stamme gegee moet word. 14Die families in die stamme Ruben en Gad en die halwe Manassestam het reeds hulle grond gekry. 15Hierdie twee en 'n halwe stamme het hulle grond regoor Jerigo, oos van die Jordaan, gekry.&#8221;</div><div class="p"> 16Die Here het ook nog vir Moses ges&#234;: 17&#8220;Die manne wat die land vir julle moet verdeel, is die priester Eleasar en Josua seun van Nun. 18Stel een leier uit elke stam aan om die land te help verdeel. 19Die name van di&#233; manne is:</div><div class="b"></div><div class="li1">&#8220;Kaleb seun van Jefunne vir die stam Juda;</div><div class="li1"> 20Samuel seun van Ammihud vir die stam Simeon;</div><div class="li1"> 21Elidad seun van Kislon vir die stam Benjamin;</div><div class="li1"> 22Bukki, seun van Jogli, leier van die stam Dan;</div><div class="li1"> 23Ganni&#235;l, seun van Efod, leier van die stam Manasse seun van Josef;</div><div class="li1"> 24Kemuel, seun van Siftan, leier van die stam Efraim;</div><div class="li1"> 25Elisafan, seun van Parnak, leier van die stam Sebulon;</div><div class="li1"> 26Palti&#235;l, seun van Assan, leier van die stam Issaskar;</div><div class="li1"> 27Agihud, seun van Selomi, leier van die stam Aser;</div><div class="li1"> 28Pedael, seun van Ammihud, leier van die stam Naftali.&#8221;</div><div class="b"></div><div class="p"> 29Dit is die manne aan wie die Here opdrag gegee het om Kana&#228;n onder die Israeliete te help verdeel.</div>
 </div>
 </div>
</div>

<div class="version vid6 iso6393afr" data-vid="6" data-iso6393="afr">
 <div class="book bkNUM">
 <div class="chapter ch35" data-usfm="NUM.35">
 <div class="label">35</div><div class="s1">Stede vir die Leviete</div><div class="p"> 1In die Moabsvlakte aan die Jordaan, regoor Jerigo, het die Here vir Moses ges&#234;: 2&#8220;S&#234; vir die Israeliete hulle moet in die gebiede wat hulle besit, vir die Leviete stede gee om in te woon, en ook weiveld rondom die stede. 3Dan sal hulle stede h&#234; om in te woon, en ook weivelde vir hulle beeste, hulle kleinvee en ander diere. 4Julle moet 'n strook van ten minste vier honderd en vyftig meter wyd buite die stadsmuur vir die Leviete as weiveld gee. 5Meet van die buitekant van die stad af aan die oostekant nege honderd meter, aan die suidekant nege honderd meter, aan die westekant nege honderd meter, en aan die noordekant nege honderd meter, met die stad in die middel. Dit sal hulle weiveld rondom die stede wees.</div><div class="p"> 6&#8220;Ses van die stede wat julle vir die Leviete gee, moet asielstede wees waarheen iemand wat 'n ander se dood veroorsaak het, kan vlug. Afgesien hiervan moet julle vir die Leviete nog twee en veertig stede gee. 7Julle moet vir hulle altesaam ag en veertig stede met hulle weivelde gee. 8Die stede wat julle in die gebied van elke stam aan die Leviete gee, moet volgens die grootte van die gebied wees wat elke stam gekry het: meer stede van die groter stamme en minder van die kleiner stamme.&#8221;</div><div class="s1">Asielstede</div><div class="r">(Vgl. Deut. 19:1-13; Jos. 20:1-9)</div><div class="p"> 9Die Here het vir Moses ges&#234;: 10&#8220;S&#234; vir die Israeliete: Wanneer julle deur die Jordaan na Kana&#228;n toe trek, 11moet julle stede aanwys wat asielstede vir julle kan wees waarheen 'n persoon kan vlug wat onopsetlik die dood van 'n ander veroorsaak het. 12Dit moet vir julle plekke wees waar julle veilig is teen die wraak van 'n bloedverwant van die oorledene, sodat iemand wat 'n ander se dood veroorsaak het, nie hoef te sterf voordat hy sy saak voor die bevoegde vergadering gel&#234; het nie. 13Die ses stede wat julle gee, sal vir julle asielstede wees. 14Julle moet drie asielstede oos van die Jordaan en drie in Kana&#228;n beskikbaar stel. 15Die ses stede moet plekke van asiel wees vir Israeliete sowel as vir vreemdelinge en ander uitlanders tussen julle, sodat elkeen wat onopsetlik die dood van 'n ander veroorsaak het, daarheen kan vlug.</div><div class="p"> 16&#8220;As iemand 'n ander met 'n stuk yster slaan, sodat hy sterf, is hy 'n moordenaar en moet hy beslis doodgemaak word. 17As iemand in sy hand 'n klip het wat groot genoeg is om 'n mens mee dood te maak, en hy slaan 'n ander daarmee dat hy sterf, is hy 'n moordenaar en moet hy beslis doodgemaak word. 18As iemand in sy hand 'n stuk hout het wat groot genoeg is om 'n mens mee dood te maak, en hy slaan 'n ander dat hy sterf, is hy 'n moordenaar en moet hy beslis doodgemaak word. 19'n Bloedverwant van die oorledene moet die dood wreek en die moordenaar doodmaak waar hy hom ook al kry. 20As iemand 'n ander uit haat stamp of hom doelbewus met iets gooi, sodat hy sterf 21of hom uit vyandskap met die vuis slaan, sodat hy sterf, moet so iemand doodgemaak word; hy is 'n moordenaar. 'n Bloedverwant van die oorledene moet die dood wreek en die moordenaar doodmaak waar hy hom ook al kry.</div><div class="p"> 22&#8220;Maar as iemand sonder opset en sonder vyandskap 'n ander stamp of hom per ongeluk raakgooi 23of as iemand sonder dat hy kyk 'n klip gooi wat die dood kan veroorsaak, en dit 'n ander tref, sodat hy sterf, en hy wat gegooi het, het dit nie uit vyandskap of met verkeerde bedoelings gedoen nie, 24moet die bevoegde vergadering volgens hierdie bepalings uitspraak lewer tussen hom wat die dood veroorsaak het en die bloedverwant wat die dood wil wreek. 25Die vergadering moet die beskuldigde bevry uit die mag van die bloedverwant en hom terugstuur na die asielstad toe waarheen hy gevlug het. D&#225;&#225;r moet hy bly totdat die ho&#235;priester, die man wat met gewyde olie gesalf is, gesterf het. 26Maar as die een wat die dood veroorsaak het, hom waag buite die gebied van die asielstad waarheen hy gevlug het, 27en die bloedverwant wat die dood wil wreek, loop hom raak, mag die bloedverwant hom doodmaak sonder om skuldig te wees aan moord. 28Die man wat die dood veroorsaak het, moet in die asielstad bly tot die dood van die ho&#235;priester, en eers n&#225; die dood van die ho&#235;priester kan hy na sy eie grond toe teruggaan.</div><div class="p"> 29&#8220;Dit is 'n vaste voorskrif vir julle en vir julle nageslag, waar julle ook al mag woon. 30Enigeen wat die dood van 'n ander veroorsaak, mag slegs as moordenaar doodgemaak word op grond van die getuienis van meer as een persoon. Een getuie is nie genoeg om iemand met die dood te straf nie. 31Julle mag nie loskoopgeld aanneem vir die lewe van 'n moordenaar wat die dood skuldig is nie. Hy moet beslis doodgemaak word. 32Julle mag ook nie loskoopgeld aanneem vir iemand wat na sy asielstad toe gevlug het en voor die dood van die ho&#235;priester na sy grond toe teruggekeer het nie. 33Julle mag die land waarin julle woon, nie onrein maak nie, want bloedvergieting verontreinig die land en daar kan alleen deur die dood van hom wat die bloed vergiet het, versoening gedoen word vir die land waarin die bloed vergiet is. 34Julle moenie die land waarin julle bly en waar Ek teenwoordig is, onrein maak nie, want Ek, die Here, is teenwoordig by die Israeliete.&#8221;</div>
 </div>
 </div>
</div>

<div class="version vid6 iso6393afr" data-vid="6" data-iso6393="afr">
 <div class="book bkNUM">
 <div class="chapter ch36" data-usfm="NUM.36">
 <div class="label">36</div><div class="s1">Bepalings oor die grond van Selofgad se dogters</div><div class="p"> 1Die familiehoofde van die mense van Gilead seun van Makir, seun van Manasse uit die Josefstam, het met Moses en die leiers, die familiehoofde van die Israeliete, kom praat 2en ges&#234;: &#8220;Toe die Here u beveel het om die land tussen die Israeliete te verdeel, het die Here u ook opdrag gegee om die grond wat ons stamverwant Selofgad toegekom het, aan sy dogters te gee. 3As hulle nou met mans uit ander Israelitiese stamme trou, sal hulle grond wegval uit ons familiebesitting en gevoeg word by di&#233; van die stam waaraan hulle dan sal behoort. So sal die grond wat aan ons toegewys is, van ons weggeneem word. 4As die hersteljaar vir die Israeliete aanbreek, sal die dogters se grond gevoeg word by die stam waaraan hulle dan behoort, en so sal hulle grond van di&#233; van ons families weggeneem word.&#8221;</div><div class="p"> 5Op bevel van die Here het Moses toe die volgende opdrag aan die Israeliete gegee: &#8220;Wat die mense van die Josefstam s&#234;, is reg. 6Die Here het ten opsigte van Selofgad se dogters beveel dat hulle met enigiemand mag trou wat hulle goedvind solank hulle binne die stamverband trou. 7Geen grond van die Israeliete mag van die een stam op 'n ander oorgaan nie, want elke Israeliet moet vashou aan sy deel van die stam se grond. 8Elke dogter wat grond besit in een van die Israelitiese gebiede, moet met iemand uit haar pa se stam trou, sodat die familiegrond vir elke Israeliet behoue bly. 9Geen grond mag van een stam op 'n ander oorgaan nie; elke Israelitiese stam moet aan sy grond vashou.&#8221;</div><div class="p"> 10Die dogters van Selofgad het gedoen soos die Here vir Moses beveel het. 11Hulle almal, Magla, Tirsa, Gogla, Milka en Noa, het met hulle neefs aan vaderskant getrou. 12Hulle het getrou binne die stam van Manasse seun van Josef, en hulle grond het deel gebly van di&#233; van hulle pa se stam. 13Dit is die gebooie en bepalings wat die Here deur middel van Moses die Israeliete beveel het in die Moabsvlakte aan die Jordaan, regoor Jerigo.</div>
 </div>
 </div>
</div>

Wondered by the Word — the Bible in a YearVoorbeeld

Skrif

Aangaande hierdie leesplan

Verwante Leesplanne